یادداشت‌ها

جشن‌های سالگرد پیروزی انقلاب، مانند اصل انقلاب، منحصر به فرد است و کمتر کشوری است که بتواند بعد از چند دهه، جشنی پر نشاط در سالگرد پیروزی اش برگزار کند.

واقعیت این است که در حال حاضر بخش مهمی از مردم به نوعی خواسته یا ناخواسته از اداره جامعه و مشارکت در سرنوشت و تصمیم‌سازی برای آن کنار نهاده شده‌اند که آفت بسیار بزرگی است.

صدای مردم را نمی‌توان خاموش کرد و اگر در گزارش یافته‌های پیمایش منعکس نشود به اشکال گوناگون خود را بروز خواهد داد. در انتخابات، در مهاجرت، در خودکشی و آسیب‌های اجتماعی و در اعتراضات و ناامیدی و بسی پدیده‌های دیگر بازتاب می‌یابد. مگر اکنون که جلوی انتشار آمارهای طلاق و تعداد موالید و نام‌گذاری گرفته شده این پدیده‌ها از میان رفته‌اند؟ «صدای مردم را نمی‌توان خاموش کرد.»

زنان سربازان خط مقدم؛ تیتری که در نگاه اول مبالغه آمیز می آید اما، رهبر انقلاب تأکید می کنند که این مبالغه نیست و یک واقعیت است.

قوه قضائیه در دو دهه گذشته به حق از پیشگامان و نهادهای پیشرو در راه اندازی سامانه های الکترونیکی و به کارگیری مزیتهای فناوریهای نوین دراین قوه بوده است. سازمان ثبت اسناد یکی از نمونه های متاخر و بخشهای سرآمد این قوه در این زمینه بوده است البته سایر بخشها نیز بویژه در دوران شیوع پاندومی کوید 19 نمودی از تلاش و ابتکار عمل بیشتری داشته اند. بطورکلی نظام قضایی کشور از دارندگان کارنامه نسبتا قابل قبول در توسعه دولت الکترونیک محسوب می شود.

اکنون زمزمه‌های بسیاری درباره خصوصی‌سازی در صنعت خودرو به گوش می‌رسد. اولین و مهم‌ترین هدف در سیاست خصوصی‌سازی ارتقای بهره‌وری است؛ زیرا همواره فرض اولیه بر آن قرار می‌گیرد که بهره‌وری بخش خصوصی به‌ دلیل نمایندگی مدیران از سوی سهامداران و افزایش انگیزه برای سودآوری بیش از بخش دولتی است.

این روز‌ها با توجه به حوادث خیابان‌های پاییزی ۱۴۰۱، بحران‌های اعتماد و سرمایه اجتماعی، پدیده انقلاب اسلامی  فارغ از علل، اهداف و آرمان‌های آن، از هر سو به سلاخی کشیده می‌شود.

یکی از شروط اساسی و لازم ولی ناکافی در موفقیت یک استارت‌آپ این است که بتواند در زمان‌های مناسب، از سرمایه‌گذاران مناسب و مرتبط، مقدار مناسب پول را بر مبنای ارزش‌گذاری مناسب و منصفانه دریافت کند و درصورتی‌که هر یک از اضلاع این مربع واجد صفت مناسب نباشد، احتمال موفقیت آن به نحو محسوسی کاهش می‌یابد.

اگر رسول‌خدا(ص) نبود و محمد‌مصطفی(ص) به پیامبری مبعوث نشده بود، بودن در دنیا با کدام بهانه‌ای توجیه‌پذیر بود؟... و خلقت مردمان و آفرینش زمین و آسمان را چه سود؟!...هیچ!... و این پاسخ دلنشین و توضیح خالی از ابهامی بود برای آن کلام نورانی که خدای مهربان خطاب به رسول گرامی اسلام فرموده بود... «لولاک لما خلقت الافلاک... اگر تو نبودی، جهان را نمی‌آفریدم...» ... راستی، اگر او نبود، بودن را چه سود‌»؟!

این‌گونه رفتار به معنای قطع ارتباط سیاستگذاران آن با واقعیت جامعه است. اگر ارتباط واقعی داشتند و واقعیات را چنانکه هست می‌دیدند و چنانکه هست می‌شنیدند، خیلی زودتر از اینها این حد از تقابل با حقوق زنان را در دستور کار خود قرار نمی‌دادند که بخواهند بگویند: همین که هست، هر که نمی‌خواهد بگذارد برود.

متناسب با این روزها و حال و هوای سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، یک سؤال بسیار مهم وجود دارد و آن اینکه ما در دوران رژیم پهلوی در کجا ایستاده بودیم و اکنون کجا ایستاده‌ایم؟!

افزایش دستمزد در شرایطی که دولت قادر به تامین هزینه نبوده و به استقراض از بانک مرکزی یا روشهای مشابه روی می آورد به مثابه آب شور دادن به تشنه ای است که تشنگی را زیاد کرده و رفع عطش نمی کند.

ما، همین مایی که سال‌ها منتقد محمدجواد ظریف بودیم و هستیم، گاه پیش آمده که برای همین ظریف هم دست زده‌ایم و به احترامش ایستاده‌ایم.

سفرهای استانی رئیس جمهور با وجود نکات مثبت، انتقاداتی را نیز به همراه دارد.

در فضای امنیت و سیاست منطقه آشوب‌زده، ایران همواره تلاش کرده از سازوکارهای کنش تعادلی استفاده کند. اراده ایران در کاربرد قدرت و تصاعد بحران به محیط بحران‌زده خاورمیانه بسیار محدود بوده و عمدتا ماهیت تدافعی داشته است و به‌ عنوان واکنشی در برابر اقدامات پردامنه اسرائیل و ایالات متحده تلقی می‌شود. کنش بازیگران در فضای امنیت منطقه‌ای عموما مبتنی بر نشانه‌هایی از چالش بوده است

انقلاب اسلامی، ۴۵ سال قبل، در چنین بستری پدید آمد تا هموار‌کننده مسیر ظهور موعود (عج) باشد و دقیقا به همین علت، دشمن‌ترین دشمنان خدا در جبهه طاغوت و استکبار، به‌ ستیزه‌جویی با آن پرداختند. به راستی اگر انقلاب خمینی(ره) در مسیر حق و مبارزه با باطل نبود، مستکبران دائما بر دشمنی با آن می‌افزودند؟ اینکه مجرمان و شیاطین عالم، با انقلاب اسلامی دشمنی می‌کنند، بشارت بزرگی است مبنی بر این که ادامه راه انبیای الهی است.

مهم‌ترین ویژگی هر دولت و حتی هر شخصی مصرف موثر منابع مالی است. اگر یک میلیون تومان خود را بخواهیم هزینه کنیم کلی حساب و کتاب می‌کنیم، ولی میلیاردها برابر آن را از جیب ملت خرج و هزینه می‌کنیم، بدون اینکه به اثربخشی آنها توجه کنیم. حتی اثربخشی آنها منفی هم هست.

محمدکاظم انبارلویی در یادداشتی، عنوان کرد: یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای بزرگ انقلاب اسلامی، ایجاد حکومت دینی است.

علل مخالفت با اصل حکم اعدام متنوع است. یکی از مهم‌ترین آن، اعتقاد به ناکارآمدی این مجازات در جلوگیری از افزایش جرم است که به نظرم این تحلیل درست است و اعدام برخلاف ذهن ساده‌انگار فاقد کارآیی پیشگیرانه است که بحث مفصل می‌طلبد؛ پیش‌تر هم دلایلش را شرح داده‌ام.

مشارکت مردم ایران در انتخابات مجلس، ریاست‌جمهوری، شوراها و... از منظر آمریکا و غرب میدان جنگ است و باید با تمام قوا در مقابل آن ایستاد. رویه غرب در مقابل حضور مردم ایران در انتخابات همیشه همین بوده است. انتخابات و شرکت مردم همیشه از سوی غرب محکوم شده و دموکراسی ایرانی به چالش کشیده شده چرا که این دموکراسی مقدمه حرکت عمیق‌تر و گسترده‌تر ایران به سمت استقلال و اقتدار بوده است.

شبکه من و تو هم به ایستگاه آخر رسید. حالا صدا و سیمایی های خشنود از افزایش بودجه سه برابری، خوشحالی شان مضاعف شده است. باید هم بشود. شبکه من و تو رقیبی جدی بود برای سازمان عریض و طویل صدا و سیما و طبیعی است که صدا و سیمایی ها از فرو افتادن رقیب خوشحال شوند.

آنان که در دولت روحانی برای دلار ۷۴۰۰ تومان و گوشت ۵۰ هزار تومان نوحه‌خوانی می‌کردند تا اشک مردم را درآورند، ولی امروز برای دلار ۵۹ هزار تومان و‌ گوشت ۶۵۰ هزار تومان سکوت می‌کنند، یعنی سقوط آزاد اخلاقی کرده‌اند.

پس از حمله موفقیت‌آمیز مقاومت اسلامی عراق به پایگاه سری برج22 آمریکا در اردن؛ یک بار دیگر ضعف و حقارت ارتش آمریکا آشکار شد اما باز هم این رسانه‌های غرب‌گرای داخلی بودند که تبدیل به روابط عمومی وزارت جنگ آمریکا شدند و لحظه به لحظه با انتشار خبرهای مخدوش و جعلی از تصمیم آمریکا برای حمله به ایران سخن می‌گفتند

اکنون این مشکل به جایی رسیده است که بیمارانی که در بیمارستان‌ها بستری می‌شوند از سوی مدیریت بیمارستان‌ها برای تهیه دارو از داروخانه‌های سطح شهر حواله داده می‌شوند و بستگان بیمار هم با عجله و اضطرار به داروخانه مراجعه می‌کنند تا داروی مورد نیاز بیمار خود را تهیه کنند، اما درمی‌یابند که داروی مورد نیاز وجود ندارد.