در بسیاری از کشورهای پیشرفته، مدیران در صورت خطا یا اشتباه، یا عذرخواهی میکنند و یا از سمت خود کنارهگیری میکنند تا اعتماد عمومی حفظ شود. اما در ایران، فرهنگ عذرخواهی هنوز جایگاهی جدی ندارد و تداوم این رویه، نه تنها اعتماد مردم را کاهش میدهد، بلکه زمینهساز نابرابری و ضعف پاسخگویی در نظام مدیریتی کشور شده است.
پروژه «ایران را پس میگیریم» که در تاریخ ۲ اکتبر ۲۰۲۵ با پیام ویدئویی رضا پهلوی راهاندازی شد، بهعنوان یک کارزار دیجیتال برای جمعآوری امضا در حمایت از گذار دموکراتیک ایران معرفی شد.
رئیس دولت اصلاحات گفت: شما در جنگ ۱۲ روزه دیدید تمام اختلافات کنار رفت و کسانی که حتی به دولت اعتراض داشتند همه کنار همدیگر مقابل تجاوز ایستادند و همه از ایران سخن گفتند و نظام جمهوری اسلامی.
نمایشهای رسانهای ربع پهلوی و حمایت همهجانبه از نسلکشی صهیونیستها نمیتواند رؤیای سلطنت را برای او و براندازی موردانتظار صهیونیستها را که به تجزیه ایران منجر میشود برآورده سازد.
نماینده مقام معظم رهبری در شورای عالی امنیت ملی گفت: لازمه رشد جامعه تأمین عدالت است، زمانی که آحاد مردم از عدالت شادمان و برخوردار شوند در بخشهای مختلف مشارکت خواهند داشت.
عباس عبدی در نامهای سرگشاده به محمدباقر قالیباف، ضمن انتقاد سیاستهای افزایش جمعیت نوشت: «قانون جوانی جمعیت نه تنها مؤثر نبوده، بلکه نرخ تولد را تا ۱۸ درصد کاهش داده است». او افزود: «جمعیت یک شیر فلکه نیست که دست حکومت باشد، هر وقت خواست آن را ببندد و هر وقت خواست آن را باز کند.»
آذری جهرمی در گفتوگو با خبرنگاران اظهار داشت که در جریان انتخابات، میزان حمایت از محمدباقر قالیباف به تدریج کاهش مییافت، اما ستاد انتخاباتی او نظرسنجیهای نادرست تولید و همان را به قالیباف ارائه میکرد تا تصور کند وضعیت حمایت از او بهتر از واقعیت است.
«تکرار» و «خاتمی» واژگانی خاطرهساز و نیز تاریخساز در دهه گذشته بودند. واژگانی یادآور حمایت غیرمترقبه خاتمی و اصلاحطلبان از حسن روحانی در انتخابات ۱۳۹۲ که در انتخابات پارلمانی ۱۳۹۴ (مجلس دهم) و ریاستجمهوری ۱۳۹۶ (حمایت مجدد از روحانی)، تکرار شد.
زیدآبادی نوشت: اگر من جای جناب عبدالکریمی بودم، بیش از این در این مسیر پیش نمیرفتم چون گام بعدی در این مسیر دفاع عریان از استبداد و مشروعیت دادن به سرکوب آن است.
طیف رادیکال جناح اصلاحطلب چه در دوران پیش از جنگ و چه پس از آن نوعی دوگانهسازی میان رویکردهای نظامی و دموکراتیک را دنبال میکردند. این طیف با القای آنکه جلب نظر مردم مهمتر از افزایش توانمندی نظامی است، یک دوقطبی ساختند که بتوانند نزاعهای سیاسیشان را ادامه دهند.
جریان اصلاحات را شاید بتوان «گردننگیرترین» جریان سیاسی با فاصله زیاد از دیگر جریانها در پذیرش مسئولیت نامید؛ جریانی که منافع ملی را انحصاراً در تأمین منافع جریانی و سیاسی خود تعریف میکند و مادامی که این مناسبات یکطرفه و خودخواهانه برقرار نباشد، از پذیرش مسئولیت پرهیز و بلکه شانه خالی میکند.
عزتالله ضرغامی عضو شورای عالی فضای مجازی گفت: امروز دنیا به ایران افتخار میکند که اینگونه مقابل استکبار و جهان استکبار ایستاده است؛ آنهایی که میترسیدند، امروز میبینند که ایران به گونهای عمل میکنه که میشود مقابل استکبار ایستاد.
متاسفانه شاهد انفعال و وادادگی عجیب بسیاری از مسئولان در ردههای بالای اجرائی و نظارتی و کمتوجهی آنها به وظایف قانونی، بیبرنامگی عجیب دستگاههای تبلیغی و فرهنگی کشور و به نوعی با کمال تأسف عادیانگاری در بین مسئولان و نهادهای فرهنگی در این خصوص هستیم.
در اقتصاد بیثبات ایران، فاصله میان نگاه نظریهپردازان و مجریان اقتصادی بیش از پیش آشکار شده است. خسرو مختاری، جامعهشناس توسعه اقتصادی، در یادداشتی تأکید میکند که در شرایط فعلی، اجرای سیاستهای کوتاهمدت و مهندسی اقتصاد، همچون مالیات خروج ارز، میتواند تعادل بازار را برقرار کند و پیشنیاز اصلاحات بنیادی بلندمدت باشد.
دکتر مهدی حمزه پور مدیر اندیشکده فناوری نرم دانشگاه امام صادق (ع):
دکتر مهدی حمزهپور، مدیر اندیشکده فناوری نرم دانشگاه امام صادق (ع)، در یادداشت تازه خود با تبیین جایگاه "فناوری نرم دینی" تأکید کرده است که بهرهگیری هوشمندانه از فناوریهای سخت در خدمت تولید محتوای فرهنگی و دینی، میتواند رویکردی نوین و مؤثر در ترویج معارف، گفتمانسازی و خلق ثروت معنوی و فرهنگی باشد.
آذر منصوری، رییس جبهه اصلاحات، با انتقاد از سخنان اخیر علی مطهری درباره «خوشحالی اصلاحطلبان از رواج بیحجابی» گفت که اصلاحطلبان مدافع حقوق شهروندی، آزادی انتخاب و احترام به کرامت انساناند و هر قانونی که با خواست مردم هماهنگ نباشد، به ابزاری برای سرکوب تبدیل میشود.
صادق زیباکلام، استاد علوم سیاسی در توییتی نوشت: «امروز روزی بیاد ماندنی برای زنان بود؛ در ژاپن برای نخستین بار یک زن نخستوزیر شد و در ایران هم گشت حجاب و عفاف برای کنترل پوشش زنان رسماً آغاز به کار کرد.» وی با این مقایسه، به شکاف میان پیشرفت و محدودیتهای زنان در دو کشور اشاره کرد.