به گزارش سایت خبری پرسون، سیدمصطفی هاشمی طبا فعال سیاسی در یادداشتی نوشت: مناظرات انتخاباتی به نحوی پیش رفته که برخی کاندیداها وعده های اقتصادی غیر قابل باور و تحقق می دهند و البته مردم هم از اینگونه وعده ها خوش شان می آید. یعنی دوست دارند وعده هایی بشنوند. لذا معلوم می شود نامزدهایی هم که وعده هایی مثل گوشت در خانه یا یارانه طلا و کارت صد میلیون تومانی به مردم می دهند احساس می کنند که می توانند با تکرار تجربه احمدی نژاد موفق شوند.
اما آنچه متاسفانه اصلا مطرح نشده آینده و شرایط زیستی ایران است که همه چیز به دلیل اسراف، رانت و سوءاستفاده افراد و عدم وجود مقررات لازم برای حفظ منابع طبیعی مثل گاز، بنزین یا جنگل ها اصلا این مورد توجه قرار نگرفته و گویا چنین چیزی در کشور وجود ندارد. برخی هم حرف های توسعه ای می زنند که در چنین شرایطی نیز توسعه در کشور امکان پذیر نیست. توسعه در زمانی است که به سمت مثبت برویم. وقتی بخواهیم از وضعیت اقتصادی منفی به وضعیت اقتصادی مثبت برسیم باید از یک نقطه عطف بگذرد که به آن صفر توسعه می گوییم.
لذا نوعا نامزدها توجهی به آینده ایران ندارند و فقط حرف می زنند. البته مردم زندگی خود را می بینند. مثال یک راننده تاکسی که از صبح تا شب زحمت می کشد دنبال بنزین و لاستیک و بیمه و نرخ تاکسی است. لذا فرصت فکر کردن ندارد. عبارتی هست که گفته می شود اگر سرانه درآمد زیر ۱۰ هزار دلار باشد دموکراسی وجود نخواهد داشت. بنابر این وقتی یک راننده تاکسی صبح تا شب بخواهد دخل و خرج خود را جور کند به فکر مسائل مالی است نه سیاست خارجی و مسائل فرهنگی و هنری.
بنابر این خیلی طبیعی است که مردم مساله زندگی و بهداشت و سلامتی و رفع بیماری و معیشت خود را در اولویت قرار دهند و نسبت به آنها حساس باشند. در نتیجه نامزدها نیز اگر حرف هایی از آن دست بزنند کسی آنها را تحویل نخواهد گرفت و باید از این دست وعده ها بدهند که مردم بپذیرند. منتها نامزدها در این میان نه وعده های حقیقی بلکه اغلب وعده های خبالی می دهند و با حقیقت روبه رو نمی شوند. این در حالی است که زیربناهای کشور در خطر است اما نامزدها به آن اشاره ای نداشتند.
البته برخی نیز اندک اشاراتی به این موضوع داشته اند و ایران را مساله اصلی دانسته اند تا اینکه حرف های شعاری بزنند و به مردم ارائه کنند. اگر حال ایران خوب نباشد حال مردم ایران هم خوب نیست. لذا در مقام سنجش چیزی از مناظرات انتخاباتی حداقل تاکنون درنیامده است. البته اغلب نامزدها جز یک یا دو نفر دنبال کار کارشناسی نیستند و به خصوص آنهایی که وعده های رویایی می دهند کاری به کار کارشناسی و آمار ندارند و فقط می گویند که چه بگوییم تا مردم خوششان بیاید و به ما رای بدهند. همه آمار و اطالعات مشخص است، اما برخی نامزدها اصلا به آنها باوری ندارند که بخواهند به آنها استناد کنند
منبع: آرمان ملی
