یادداشت‌ها

تحول در رویکرد و کارکرد روابط عمومی‌های دولتی، از مهم‌ترین اولویت‌های ارتقای حکمرانی و ترمیم سرمایه اجتماعی است. این تحول نه تنها به افزایش اثربخشی سیاست‌های دولتی کمک می‌کند، بلکه می‌تواند نقش مهمی در بازسازی اعتماد عمومی و ارتقای سرمایه اجتماعی داشته باشد. روابط عمومی‌های دولتی باید از نقش سنتی خود به عنوان ابزاری برای تبلیغات یک‌سویه فراتر رفته و به پلی واقعی برای گفتگو و تعامل میان دولت و شهروندان تبدیل شوند.

در بین نهاد و وزارتخانه‌های مختلف، جایگاه وزارت خارجه با توجه به اهمیت نقش آن در تأمین منافع ملی و امنیت کشور بسیار حائز اهمیت است. چنانچه اگر تامین امنیت و منافع در بعد ملی را یکی از برجسته ترین نمادهای دولت مدرن در تقابل با وجه سنتی آن بدانیم، این نهاد میتواند با یک سیالیت اندیشه دولت ملت را به عنوان یک کلیت به نمایش گذارد.

از مسلمان‌ها خواسته شده بود برای حفظ جانشان به این منطقه بیایند و اسلحه‌هایشان را تحویل نیروهای سازمان ملل بدهند. بنا بود سربرنیستا امن باشد اما با چراغ سبز هلندی‌ها در روز ۱۰ جولای، ارتش صرب وارد شهر شد و بعد از جداکردن کودکان و زنان، ۸هزار مرد را مخفیانه در حومهٔ شهر قتل عام کرد و جنازه آن‌ها را در مناطق جنگلی و دریاچه‌ها به‌طور دسته‌جمعی دفن کرد تا ردی از آن‌ها باقی نماند .

بدون تردید هیچگاه سرنوشت کشور را به دست بخش اندکی از نمایندگان تندرو نمی‌دهند. در سیاست‌های کلان چنان جایگاهی برای نهادها تعریف نشده است که بخواهند مغایر این سیاست‌ها تصمیم بگیرند.

متأسفانه در دولت‌های مختلف، مسئولان ما در دادن وعده! ید طولایی داشته‌اند! و رسانه‌های ما هم بر اساس سنت خبری مسؤل‌محوری خود، در انتشار وعده‌های مسئولان کم نگذاشته‌اند و وعده‌ها را با تیتر درشت و خبرهای تاپ منتشر کرده و می‌کنند. تحقق وعده‌ها بایستی دغدغه مهم دولت چهاردهم باشد.

گفته‌اند که «در مثل مناقشه نیست» و راست گفته‌اند چرا که مَثَل برای تقریب ذهن است. مثلاً وقتی گفته می‌شود شکل قله دماوند شبیه کله قند است، نباید تصور کرد که خاک آن مثل قند شیرین است! و یا اندازه آن به کوچکی کله قند است! و‌... با این توضیح ضروری به سراغ یک رخداد تاریخی می‌رویم.

در شرایط حاضر نشانی از «وفاق ملی‌» نیست. لطف کنید حرمت نام‌ها را نگه دارید. این روزها وفاق ملی را تلاش برای «التیام برخی گسیختگی‌های درون نظام» بخوانید. همین و بس. البته شاید وفاق ملی در آینده از همین مسیر بگذرد.

عباس عبدی نوشت: آگاهان امور می‌دانند که به علت عملکرد نواصولگرایان کشور قفل شده است و پس از آغاز اجرای برنامه هفتم خواهید دید که ماجرا به کلی شوخی بوده است. هیچ گونه منابع مادی برای اجرای این وعده‌های بزرگ ندارید. همه منابع از سال‌های گذشته پیش‌خور شده است. به همین علت است که ارائه برنامه به معنای مصطلح آن ممتنع است.

اکنون که مجلس شورای اسلامی در حال بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی دولت چهاردهم است باید به این نکته توجه کند که بحث آموزش خصوصا در حوزه IT نیازمند توجه ویژه است چرا که طبق شواهد علمی و تجربی این توجه یک سرمایه گذاری عظیم در راستای رشد اقتصادی و کاهش مشکلات مشکلات کشور می شود

اگر افرادی در میان گزینه‌های پیشنهادی، صلاحیت فنی یا سیاسی وزارت را نداشته باشند، طبعا اهلیت تصدی وزارت را ندارند. بحث روشن حقوقی و قانونی را نباید به بیغوله‌های سیاسی کشاند. اگر بنا باشد هر امر حقوقی تبدیل به بحث‌های سیاسی با تشخیص‌های من‌درآوردی شود، سنگ روی سنگ بند نمی‌‌شود.

آقای قزلجه خبره این کار است و نگاهی که در این دولت مطرح شده نگاهی مبتنی بر شناختی است که آقای پزشکیان بر اساس تجربه خود دارد اما ارزیابی این دولت واقعا امکان پذیر نیست لذا بر همین اساس بسیاری از احزاب در آستانه آغاز کار، دولت را به چالش کشیدند در حالی که اکنون زمان به چالش کشیدن نیست و باید فرصتی به رئیس جمهور داد تا در مقام عمل دیده شود که این وزرا کارآمدی لازم را برای رفع چالش های کشور دارند یا خیر.

حال که دولت‌ها در ایران نه بر اساس برنامه‌های ارائه شده مدیریتی و چارچوب‌های حزبی، بلکه بر اساس کارنامه نامزد منتخب و با توکل بر جریان‌های روزانه و غیرقابل کنترل شروع به کار می‌کنند؛ خوب است دولت چهاردهم در اولین همکاری خود با مجلس به اصلی‌ترین مشکل موجود یعنی مسأله معیشت مردم توجه کند و بدیهی‌ترین دغدغه بخش بزرگی از طبقه متوسط و اقشار با درآمد ثابت را مبنای برنامه‌ریزی خود قرار دهد.

فرض کنید مبینای عزیز دختر محبوب و قهرمان کشورمان چند سال دیگر موفق شد که در رشته پزشکی فارغ التحصیل شد و حتی دارای تخصص شد، قطعا بسیاری که بیمار او خواهند شد با تردید به او مراجعه خواهند کرد و همیشه در این ترس و ذهنیت هستند که نکند دکتر مبینا نعمت زاده در رسیدن به این مدارج علمی بی هیچ رقابتی و تلاشی دکتر شده است و دکتر و پزشکی حاذقی نیست.! جوابگوی این ذهنیت و ترس بیمار کیست؟

تیم ملی و البته سرخابی های پایتخت در حالی باید میزبان رقابت های بین المللی باشند که زمان تکمیل ورزشگاه آزادی مشخص نیست و از سوی دیگر کمپ تمرین تیم ملی شبیه زمین خاکی شده است.

هنر آقای پزشکیان این است که وفاق ملی را در کابینه ابجاد کند و وزرا جزیره ای عمل نکرده یا چالش و تنشی ایجاد نکنند. اگر رئیس جمهور موفق به این کار شود قطعا مجلس با دولتی که انسجام دارد و با یک وفاق حرکت می کند با نهایت وفاق و همراهی کمک خواهد کرد.

به نظر می رسد که محور مقاومت، انگشت روی ماشه، در انتظار زمان مناسب برای شلیک ، با توجه به عامل غافلگیری است. باید دید دور جدید مذاکرات میانجی ها در قاهره به چه نتایجی خواهد انجامید.

یکی از نمودهای این ناترازی در شکاف مدیران بخش خصوصی و عمومی است. برخلاف گذشته، اکنون فاصله نیروهای حکومت با نیروهای فعال در بخش خصوصی مولد و نه رانتی بسیار زیاد شده است. گویی دو جزیره دورافتاده و در دو اقیانوس آرام و اطلس هستند!

طیف تندرو مدعی اصلاحات، نه جنبه شکست در انتخابات را دارد و نه ظرفیت پیروزی در انتخابات. براساس همین تجربه، هر چقدر دولت چهاردهم با این طیف فاصله‌گذاری و مرزبندی دقیق‌تری داشته باشد، موفقیت‌های بیشتری نیز در پی خواهد داشت. افراطیون مدعی اصلاحات نسبتی با مطالبات مردم ندارند و حضور آنان در کابینه- چه به عنوان مدیر و چه به عنوان مشاور- فقط خسارت در پی خواهد داشت.

برنامه پیشنهادی صالحی برای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، با در نظر گرفتن تحولات فرهنگی و اجتماعی ایران و جهان، به گونه‌ای طراحی شده است که می‌تواند نقشی اساسی در پیشبرد سیاست‌های فرهنگی نظام اسلامی ایفا کند.

فصل جدید رقابت های لیگ برتر در حالی آغاز شده است که ساختمان فدراسیون همچنان در اختیار این فدراسیون نیست.

در خصوص مجلس باید اذعان داشت که بحث های کارشناسی در کمیسیون ها صورت گرفته است، اما آنچه در صحن شکل می گیرد صحنه تقابل دو گروهی است که یک گروه به ریاست آقای قالیباف درگیر وعده هایی هستند که به آقای پزشکیان دادند، اما گروه دیگری که درگیر چنین وعده هایی نیست نهایت تلاش خود را می کند

ترکیب کابینه دکتر پزشکیان، نشان‌دهنده توجه او به وفاق بین گروه‌های سیاسی و مهم‌تر از آن وفاق دولت و حاکمیت با جامعه است. کابینه از همه گروه‌ها و مشرب‌های فکری است.

یحیی سنوار که دقیقاً یک هفته پس از شهادت «اسماعیل هنیه»، نام پرطنین در میان مسئولان ارشد حماس صورت گرفت، بیانگر آن است که این انتخاب بر بستر احساسات قرار نداشته بلکه در یک فضای عقلانی و همراه با محاسبات مختلف انجام شده است.