علیرضا زاکانی:
به گزارش سایت خبری پُرسون، سیدرضا تقوی نماینده سابق مجلس در یادداشتی نوشت: یکی از اولین واژه‌ها و خواسته‌های مردم در انقلاب ۴۶ ساله ایران اسلامی که در صحبت‌های رهبر کبیر انقلاب اسلامی نیز منعکس می‌شد، مسئله استقلال‌خواهی بود. این مطالبه مردم در راهپیمایی‌ها، سخنرانی‌ها و نشست‌های مطرح می‌شد. آن زمان شعار «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» همزمان با «نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی» مطرح می‌شد و موضوع استقلال‌خواهی در هر ۲ شعار بسیار پررنگ بود.
استقلال واژه نامفهومی نیست و همه کسانی که در این جامعه زندگی می‌کنند معنای آن را می‌دانند. استقلال بدین معناست که بتوان ایران را با دیدگاه، نظرات و تصمیمات داخلی اداره کرد و اینکه هیچ قدرتی در تصمیمات داخلی اثر نگذارد.
آیا ایران در زمان پهلوی استقلال نداشت؟ نمونه‌های نبود استقلال در نظر مردم چه بود؟ آنچنان اسنادی در پاسخ به این سوالات وجود دارد که نیاز چندانی به جستجوی مدارک نیست. آمریکا در حدود ۳۰ هزار مستشار در ایران داشت و کشور کاملا با دیدگاه‌های مستشاران آمریکایی اداره می‌شد.
در ابعاد سیاست داخلی و اداره حکومت، نمایندگان مجلس ملی و سنا به‌گونه‌ای انتخاب می‌شدند که سیاست‌های کلی رژیم در ارتباط با غرب را قبول داشته باشند و زیرمجموعه دیدگاه‌های آمریکا قرار گیرند. نیرویی سر کار می‌آمد که با نظرات آمریکا هماهنگ باشد. آمریکا بر نیروهای مسلح ایران تسلط داشت. نخست‌وزیرها، وزرای کابینه، منصوبان دولتی و فرماندهان ارشد نظامی با مشورت سفارتخانه‌های آمریکا و انگلیس انتخاب می‌شدند و پیشاپیش اخبار تغییرات و انتصابات از طریق سفرای آمریکا و انگلیس به کاخ سفید و لندن منتقل می‌شد.
در بعد سیاست، مسئله کاپیتولاسیون واضح‌ترین مصداق وابستگی نظام پهلوی به غرب بود. مستشاران آمریکایی اگر خطایی می‌کردند، دستگاه قضایی ایران نمی‌توانست آنها را به دادگاه بکشاند، بلکه باید به آمریکا عودت داده می‌شدند تا در آنجا محاکمه شوند. معنای چنین اتفاقی این بود که ایران استقلال نداشت. در سیاست خارجی به محمدرضا پهلوی دستور دادند که نیرو به عمان بفرستد تا در ظفار بجنگند. آمریکایی‌ها همچنین درخواست داشتند که ایران به ویتنام هم نیرو بفرستد. یکی از مراکز پشتیبانی نیروهای آمریکا در شرق ایران بود. یکی از تجهیزات جاسوسی آمریکا در تپه‌های بهشهر مازندران مستقر بود و از آن برای پایش شوروی استفاده می‌کرد. همچنین اسرائیل در ایران سفارتخانه داشت و نفت مورد نیاز این رژیم را ایران تامین می‌کرد.
در ابعاد فنی و صنعتی وقتی ایران هواپیما و جنگنده خریداری می‌کرد، حتی اجازه نگاه کردن به تعمیرات آنها را نداشت. خود نیروهای غربی تجهیزات را می‌آوردند و به کارشناسان ایرانی یاد نمی‌دادند. این مسئله‌ای عیان در نظر مردم بود.
پس از انقلاب در جریان حوادثی همچون مک‌فارلین، آمریکایی‌ها بار دیگر خواستند بر ایران نفوذ پیدا کنند که بنیانگذار انقلاب در همان آسمان آنها را برگرداند و گفت کسی حق ندارد با آنها دیدار کند. آمریکایی طرح کودتا برای سرنگونی انقلاب نوپای ایران ریختند، چون نمی‌خواستند نفوذ آمریکا قطع شود.
هیچ کشوری در منطقه به لحاظ ژئوپلیتیک، منابع، جمعیت و نیروی انسانی موقعیت ایران را ندارد. اگر آمریکا طرح کودتا ریخت و جنگ ۸ ساله را بر ایران تحمیل کرد به این علت است که انقلاب اسلامی ایران رشته‌های نفوذ آمریکا را در داخل ایران قطع کرد.
منبع: همشهری
