مهم‌ترین عامل امیدآفرین در کشور رونق و شکوفایی اقتصادی است. لذا از آنجا که امید یعنی فردای روشنی که قرار است در کنار هم، کشوری قدرتمند و متکی به سرمایه‌های بزرگ فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی و سیاسی را در معرض دید همگان قرار دهیم در انتظار نگاهی دیگر است.
به گزارش سایت خبری پُرسون، زهرا نژادبهرام در یادداشتی نوشت: تحولات اخیر در منطقه و جهان در کنار مسائل داخلی که منجر به انتخاب رییس‌جمهور پزشکیان شد در سالی که به پایان آن نزدیک می‌شویم، در کنار جمعی از مشکلات عدیده داخل و خارج کشور موید این امر است که ما نیازمند راهی متفاوت برای ایجاد تغییر هستیم. راهی که با زنده نگهداشتن امید در میان مردمان فرصت‌های ایجاد شده از تحولات را به روشنی بهره ببریم و تهدیدات به وجود آمده را مبدل به فرصت کنیم؛ این مهم زمانی قادر است در وسعت ملی و منطقه‌ای شکل بگیرد که امید را در میان مردمان زنده نگه داریم.
بر اساس سنجش‌های اخیر در مطالعه‌های مربوط به امید اجتماعی تا سال 1395 در ارتباط با آینده اقتصادی نزدیک به 47درصد اعتقاد به بهبودی وضع موجود داشتند و 42.2درصد وضعیت را ثابت و بدون تغییر می‌دانستند. امید به بهبودی اوضاع اقتصادی در اواخر سال 95 به 17درصد و در مرداد سال 1397 به کمتر از 10درصد رسید. امید به بهبودی وضعیت آینده کشور در سال 1400 به 33درصد رسید. با روی کار آمدن دولت چهاردهم امید به بهبودی وضعیت به 34.3درصد مشاهده شد. بر اساس این بررسی مناسب بودن ساختارها برای تحقق وعده‌های رییس‌جمهور چهاردهم از نگاه 26.7درصد زیاد ارزیابی شده و 37.8درصد این تناسب را در حد متوسط می‌دانند که در مجموع شاید بتوان گفت که قریب به نزدیک به 70 درصد امید به بهبود دارند؛ نتایج نشان می‌دهد، مهم‌ترین عامل ناامیدی از نگاه مردم ناکارآمدی مدیران است.
همچنین مهم‌ترین عامل امیدآفرین در کشور رونق و شکوفایی اقتصادی است(1). لذا از آنجا که امید یعنی فردای روشنی که قرار است در کنار هم، کشوری قدرتمند و متکی به سرمایه‌های بزرگ فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی و سیاسی را در معرض دید همگان قرار دهیم در انتظار نگاهی دیگر است. اگر امید را به راهی دور و غیر قابل انتظار و غیر قابل وصل تعبیر کنیم دیگر امید نیست، بلکه توهم است؛ ولی ما نیازمند زنده نگهداشتن امید هستیم، چراکه در بستر امید است که قدرت ساختن و برخاستن برای‌مان تعریف می‌شود. اما راه زنده نگهداشتن امید به اندازه خود امید مهم و ضروری است؛ مسوولیت حفظ امید و بالندگی آن بر عهده همه ارکان اجتماع است از مدرسه تا خانواده از دولت تا ملت از سازمان‌ها تا وزارتخانه‌ها، از بخش دولتی تا غیردولتی از سازمان‌های غیردولتی تا بخش‌های اقتصادی و... لذا بی‌توجهی به زنده نگهداشتن امید خسارتی آشکار است که نمی‌توان آن را پنهان ساخت.
شاید بهترین راهکار برای زنده نگهداشتن امید در جامعه امروز ما تصویر‌سازی از آینده ممکن است؛ آینده‌ای که می‌تواند فرصت بهبود زندگی را دربر داشته باشد. به تعبیری، اگرچه در امید چاشنی خیال هم قابل مشاهده است، اما امید تکیه بر واقعیت و توانایی‌های یک جامعه دارد. بر اساس نظرسنجی‌های ارایه شده در بالا شاید یکی از مهم‌ترین دلیل این عدم رضایت، نداشتن تصویری از آینده است. یعنی آنچه یک خانواده یا یک جوان یا یک زن یا یک کارمند و ... در پیشا روی خود می‌بیند؛ این تصویر مبهم است و در برخی موارد ناروشن که به تیرگی می‌رود، نقش نهادهای متعدد و گوناگون در کشور در حقیقت، روشن‌سازی و رفع ابهام است و آن محقق نمی‌شود مگر آنکه بدانیم در کجای «نقشه آینده» حضور داریم. بخشی از این شرایط را می‌توان در عدم مشارکت حدود 50 درصدی واجدین شرایط در انتخابات ریاست جمهوری مشاهده کرد، اما همچنان نیمی دیگر از مردم امیدوارانه به انتخابات وارد شدند تا دولت چهاردهم بتواند تغییر و بهبود لازم را ایجاد کند .
رییس‌جمهور پزشکیان اکنون در چالشی سخت گرفتار آمده از یک سو تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی و از سوی دیگر کارشکنی دشمنان خارجی و رقبای منطقه‌ای و در کنار همه اینها ساز ناکوک رقبای سیاسی در داخل. در برابر همه اینها تنها یک صدا می‌تواند امید را زنده نگه دارد و آن صدای مردم است، اما این صدا را باید شنید و شنیدن آن به معنای ورود به دغدغه مردم است. مردمان این کشور که مشکلات متعدد مثل جنگ تحمیلی و تحریم‌های ناجوانمردانه را تجربه کرده‌اند، از هر کوهی مستحکم‌تر هستند، اما منتظرند ببینند آیا دیده می‌شوند. رییس‌جمهور پزشکیان به صداقت و صراحت و شجاعت شهره است، مردم برای آنکه امید را در خود زنده نگه دارند، می‌خواهند شفاف و صریح با آنها از مشکلات بگویند و درد آنها را بشنوند، آنها می‌خواهند موانع را به روشنی درک کنند، چراکه آنان صاحبان اصلی این سرزمین هستند و آنها که رای نداده‌اند، می‌خواهند ببینند آنها که رای داده‌اند در این شنیده شدن تصویری قابل مشاهده دارند که عرضه کنند.
عذرخواهی رییس‌جمهور در خصوص قطع مازوت‌سوزی با دو ساعت قطعی برق که وزیر نیروی ایشان به آن استناد کرده بود، عینیتی بود که مردم از او انتظار داشتند. امید را در آنها به صراحت و شجاعتش بیشتر کرد، اما در بقیه موارد چگونه؟! در فیلترینگ، در لایحه نفی خشونت علیه زنان، در رفع موانع مبادلات خارجی در FATF و حل مشکلات منطقه‌ای و جهانی و...! از این‌رو زنده نگهداشتن امید در میان مردم در تصویر‌سازی آینده مطمئن نیازمند شفاف‌سازی در عملکرد و پذیرش حقوق مردمان در اینکه بدانند، تعریف می‌شود و این محقق نمی‌شود مگر با عزم جدی رییس‌جمهور پزشکیان!
1- https: //ircud.ir/fa/content/294431
منبع: اعتماد
