یادداشت‌ها

با حضور طالبان در شهرهای مختلف افغانستان، ایده‌های خوش‌بینانه مقامات داخلی کشور یا اظهاراتی که عده‌ای از آنان با انگیزه‌های سیاسی مطرح می‌کردند؛ مبنی‌بر اینکه این طالبان با گذشته فرق کرده است، روز‌به‌روز به محاق می‌رود و هربار بیشتر مشخص می‌شود ریشه‌های این طالبان همانی است که بود‌ه است.

ما در تئوری‌های اقتصادی برای جهش اقتصادی، که خود رئیس دولت سیزدهم از این کلمه استفاده کرده است، نه تئوری کم داریم، نه اقتصاددان خوب. اگر هم در این حوزه کمبودی داشته باشیم می‌توانیم نصف قیمت مربی تیم ملی اقتصاددانان‌های بزرگ دنیا را هم دعوت کنیم تا به ما کمک کنند. در حوزه عملی هم مساله خیلی سخت نیست.

تشکیل‌ جلسه‌ای با حضور آقای رئــیسی، رئیس‌جمهــور منتخب و وزیر بهداشت و دیگر دست‌اندرکاران ستاد ملی کرونا در جهت تسهیل واکسیناسیون و هم و غمی که در جهت واکسینه سراسری صورت می‌گیرد، خبر خوبی است و از این بابت باید از رئیس‌جمهور منتخب تشکر کرد.

از شجاعت‌های امام بود که به رغم تأیید مخالفت‌های قبلی با قبول آتش بس به تصمیم سیاسیون و کارشناسان احترام گذاشت. اهمیت قبول قطعنامه را هنگامی می‌توان دریافت که تصور کنیم اگر نمی‌پذیرفت رهبر بعدی با چه کار دشواری رو به رو بود. اگر قبول می‌کرد در همان آغاز کار مخالف شیوه‌های امام تصور می شد و اگر قبول نمی‌کرد کشور بیش از آن فرسوده می‌شد.

کتاب آسمانی ما قرآن راهکارهایی برای مدیریت دارد که در یادداشت پیش‌ رو به آن پرداخته می‌شود.

جناب آقای رییسی و اژه‌ای؛ در این یادداشت می‌خواهم به یک نکته بسیار ساده در امر حکومت‌داری اشاره کنم که در ایران کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد. این نکته مربوط است به فلسفه و وظیفه حکومت. اشتباه فاحش این است که حکومت و ابزار قدرت آن را در خدمت ذهنیتی هدایتگرانه قرار دهیم.

کرونا شده است مثل دزدی که خیابانی پیدا کرده که اهالی آن نه در خانه‌های‌شان را قفل می‌کنند و نه سوییچ را از روی ماشین بر می‌دارند.

دولت‌ها می‌آیند و می‌روند اما دشواری مسکن همچنان حل‌‌ناشده باقی می‌ماند. این واقعیتی است که جامعه ما در‌ چند دهه گذشته شاهد آن بوده‌ است. اما به‌راستی چرا چنین است؟ از دو حال خارج نیست؛ یا منابعی که متولیان امر برای برخورد با این دشواری تخصیص می‌دهند، تناسبی با ابعاد آن ندارد‌ و پاسخ‌گو نیست‌‌، یا راهی که آنان برای برخورد انتخاب می‌کنند، راه درست و حکیمانه‌ای نیست.

بخش قابل توجهی از مشکلات کشور در واقع ناشی از ساختارها و شرایطی است که چندان فرقی نمی‌کند چه کسی قرار است رئیس‌جمهور یا وزیر باشد. به عبارت دیگر با تغییر آدم‌ها چندان تغییراتی ایجاد نمی‌شود و این مساله بیشتر به راهبردهای کلی نظام برمی‌گردد.

واقعیت آن است که اگر به هر دلیلی دور هفتم مذاکرات وین در دولت روحانی پی گرفته نشود و احیای برجام تا زمان روی کار آمدن دولت رئیسی به تعویق بیفتد، بازنده اصلی آن جمهوری اسلامی ایران است.

دستفروشان مترو هم سعی می‌کنند پول نقد نگیرند اما در بیمارستان و در مرکز آلودگی شما باید پول نقد هم همراه داشته باشید.

سرعت و قدرت پیشروی‌های طالبان در افغانستان حتی با روایت‌های دولتی شگفت‌آوراست. این گروه که 20 سال زیر شدیدترین فشارهای نظامی و بمباران‌های امریکا و ناتو قرار داشته است چگونه به جذب این همه نیرو پرداخته تا آنجا که گفته می‌شود 170 شهرستان را به تصرف خود درآورده و پایتخت این کشور را مورد تهدید قرار داده است.

یکی از پدیده‌های عجیبی که در انتخابات اخیر دیده می‌شد، غلبه ذهنیت تبلیغاتی بر کنشگران سیاسی اصلاح‌طلب بود. ذهنیتی که پیش‌تر و حتی هم‌اکنون نیز نزد اصولگرایان به وفور دیده می‌شود و یکی از عوامل عدم درک درست آنان از پدیده‌های جامعه است و لذا هیچ‌گاه نمی‌توانند مسائل را حل کنند.

حمیدرضا صدر به ما شیفتگان فوتبال آموخت که می‌توان روشنفکری را با فوتبال آمیخت.

بازار سهام در هفته گذشته شاهد اعتماد به نفس بیشتر خریداران بود که در نتیجه آن شاخص کل برای نخستین بار از هفته دوم فروردین وارد کانال ۳/ ۱ میلیون واحدی شد و در فاصله‌ای بسیار نزدیک به آغاز سال ایستاد. علاوه بر این، عقربه دماسنج بازار از نقطه کف اوایل خرداد ماه کمی بیش از ۱۹ درصد ارتفاع گرفته و در فاصله کمتر از یک درصدی از ورود به فاز رونق‌(که به صورت تکنیکی معادل رشد ۲۰ درصد از کف اخیر است) قرار دارد.

یادداشت/ دبیرکل حزب الله هر چند روز یکبار در شبکه المنار حاضر می‌شد و در کمال خونسردی اوضاع نبرد را تشریح و غافلگیری‌های جدید را اعلام می‌کرد.

حال که سعد حریری پس از ۹ ماه انصراف خود را تشکیل دولت اعلان داشته، به نظر می‌رسد رئیس جمهور در دیدار با گروه‌های سیاسی سعی در مشورت جهت انتخاب گزینه جدید نماید.