اقتصاد ایران به‌شدت از بی‌انضباطی اقتصادی رنج می‌برد و این بی‌انضباطی اقتصادی شامل سه بی‌انضباطی است. یک؛ بی‌انضباطی پولی که در سیستم بانکی داریم و شاخص آن حجم بدهی‌های معوق بخش خصوصی به سیستم بانکی است که رقم بسیار بالایی است.
دو استان تعیین‌کننده کشور که نقش مهمی در کنترل شیوع کرونا دارند، همزمان با محدودیت‌ها و تعطیلی ادارات و بانک‌ها، وضعیت قرمزشان، بحرانی‌‌تر شد و این نشان می‌دهد که اعمال محدودیت‌ها در تهران و البرز نه‌تنها موثر نبوده، بلکه مضر و بی‌فایده است.
کمیسیون فرهنگی مجلس یازدهم با آفتابی‌کردن پیش‌نویس «طرح صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی» درصدد امنیتی‌کردن فضای مجازی و اعمال شدیدترین کنترل‌ها و مجازات کنشگران این فضاست.
در مناظرات انتخاباتی سال1396، رییس‌جمهور فعلی رییس‌جمهور منتخب کنونی را متهم کرد که می‌خواهد در خیابان‌ها دیوار بکشد. آقای رییسی این اتهام را رد کرد و طرفدارانش، روحانی و کمپین تبلیغاتی او را متهم کردند که قصد دارد با ایجاد جنگ روانی و رقیب‌هراسی پیروز شود.
پس از پایان جنگ زمان زیادی از دوران سازندگی نگذشته بود که مانور تجمل اعلام و با سرعتی باور نکردنی حداقل در میان بخشی از مسوولان، فضای معنوی و سادگی دوران دفاع برچیده شد. خیلی زود پیکان سوارهای مسوول که از نازی‌آباد و جوادیه و خانی‌آباد به وزارتخانه‌ها می‌رفتند، خودروهای خود را مثل خانه‌های خود عوض کردند و طبل جدایی اقتصادی مردم و بسیاری از صاحب منصبان به صدا درآمد.
نگاهی به سری جدید سریال دودکش؛
«دودکش2» کمدی موقعیت در بستری کاملاً وطنی!
یکی از اصلی ترین شاخصه های سریال «دودکش2» به کارگردانی برزو نیک نژاد و تهیه کنندگی زینب تقوایی، ظرفیت های وطنی مورد استفاده قرار گرفته و شوخی ها و مراوداتی با خاستگاه کاملاً ایرانی است. نکته ای که برخی از سریال سازان بویژه در تولیدات کمدی از آن غفلت می ورزند و طبعاً گرفتار آسیب هایش نیز می شوند.
نگرانی اینجاست که آیا پیش از تزریق دُز اول به افراد با انواع واکسن‌ها، فکری برای تامین دُزهای دوم این افراد هم شده است یا باید منتظر ماند تا دولت بعدی با انجام مذاکرات متعدد، از ابتدا اقدام به واردات واکسن دُز دوم آن هم با قیمت چندبرابری کند؟
آزمون ورودی مدارس سمپاد در این سال‌ها در حالی مورد اعتراض بسیاری قرار گرفته است که هنوز مرکز استعدادهای درخشان موضع شفاف و توضیحی درباره این آزمون ارائه نکرده است.
یادداشت میهمان؛
منافع مردم یا منافع خواص
یادداشت/ طبق نتایج نظرسنجی ایسپا، ۲۱ درصد مردم بیان کردند در دو سال گذشته در بورس سرمایه گذاری کرده که از این گروه ۷۷.۱ درصدشان ضرر کرده‌اند!
جناب آقای رئیسی با سلام و احترام، با توجه به نشستی که با جمعی از اقتصاددانان داشتید، به نظرم رسید به‌عنوان یک دانش‌آموخته علم اقتصاد برخی نکات مهم را به حضرت‌عالی بیان کنم، شاید مفید باشد.
اجرایی شدن طرح «صیانت از حقوق کاربران در فضای مجازی» عملا می‌تواند خسارت‌های جبران ناپذیری بر فضای کسب و کار کشور و دیگر حوزه‌ها داشته باشد، طرحی که در زمانی نامناسب و با ابزاری کارآمد در دستور کار قرار گرفته است.
مگر خط اولی‌های بخش بهداشت و درمان گناه کرده‌اند که باید هم جانشان در خطر باشد، هم معوقاتشان پرداخت نشود و هم فرصت دو روز مرخصی استحقاقی خود در شرایط طغیان را نداشته باشند؟
خوزستان یکی از مهم‌ترین و شاخص‌ترین نمادهای ناکامی و ناکارآمدی مدیریتی ملی و استانی سده معاصر کشور است. استانی که از نظر شاخص‌های اقلیمی، جغرافیایی، طبیعی و موقعیت ویژه و مناسب خود می‌توانست به نمونه‌ای از حکمرانی خوب در کشور مبدل شود، شوربختانه در وضعیتی به سر می‌برد که هر‌از‌گاهی صدای اعتراض‌های صنفی، کارگری، اجتماعی و سیاسی گروه‌هایی از شهروندان آن، ابعادی از نارضایتی‌ها و شکست برنامه‌های توسعه کشور و ناکارآمدی نحوه اداره این منطقه بااهمیت را نمایان میکند.
اگر پیش‌بینی سازمان هواشناسی مبنی بر ادامه کم‌بارشی درمناطق غرب کشور محقق شود، تبعات کم‌آبی در استان خوزستان تا انتهای پاییز ادامه خواهد داشت و احتمالاً بخش مهمی از کشت پاییزه‌ی استان با محدودیت آبیاری مواجه خواهد شد.
با توجه به روند تغییر در نظام‌های تنظیم‌گر، دولت‌ها به سمت واگذاری تنظیم‌گری به بخش خصوصی و اصطلاحاً «خودتنظیمی» روی آوردند. این خودتنظیمی تا آنجا ادامه می‌یابد که بازار از تنظیم امور خود ناتوان شود. از این نقطه است که دولت ورود میکند و به اصلاح کاستی‌ها می‌پردازد.
وقتی انتخابات مجلس یازدهم با حداقل شرکت‌کننده صورت گرفت و کسانی در این انتخابات حداقلی به پیروزی رسیدند، مشخص بود دغدغه انتخاب‌شوندگان که آرای حداقلی حوزه انتخابیه خود را در اختیار دارند، به اندازه اکثریت نیست بلکه دنبال حداقل‌هایی بودند و هستند و آن را تعقیب می‌کنند.
تاکنون بسیار درخصـوص برجام و آینـده آن در دوران پساروحانی و دولـت آقای رئیسی صحبت شــده و هــر کسی موافــق یا مخالــف این توافق به اظهارنظر پرداخته است، اما آنچه مسلم است به‌نظر می‌رسد مسائلی همچون تحریم‌ها، برجام و FATF همه در دولت آقای رئیسی به سرانجام رسیده و حل و فصل خواهند شد، اما مشکل اساسی در بخش دیگری از توافقاتی است که میان ایران و آمریکا صورت بگیرد.
حالا که کل کشور ندای اعتراض خوزستان را شنیدند و خیلی‌ها به فراخور شرایط خود واکنش نشان دادند و نسبت به زوایای مختلف این معضل موضع گیری کردند، باید تلاش کرد یکی از ریشه‌های اصلی این چالش در گیر ودار کمک رسانی‌ها گُم و کمرنگ نشود.
ضمن استقــبال از خط‌مشــی رئــیس‌جمهور منتخب در مشورت با نخبگان کشور و استدعای امتداد این سیاست ولو به ظاهر بی‌نتیجه باید بپذیرید که عقب‌ماندگی مزمن و عمیق کشور در همه حوزه‌های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی نیازمند عزم جدی مردانی است که فارغ از گرایشات سیاسی و حزبی، بتوانند دستگاه عظیم و لخت و کرخت اجرایی کشور را در همه زمینه‌ها به غلیان و جهش و تپش و تکان وادارند!
زیست شبانه یک واقعیت انکارناپذیر در جهان شهری شده امروز است. در سراسر جهان، از شرق تا غرب، از کشورهای توسعه‌یافته تا کشورهای در حال توسعه، کشورهای مسلمان یا مسیحی، هر جا زندگی شهری به ویژه در ابعاد کلان آن وجود دارد، زیست شبانه شهری هم وجود دارد.
بحران بی‌آبی در خوزستان پس از ناآرامی‌های گسترده در این استان و کشته شدن چند جوان وتوجه نسبی مسوولان و آزاد‌سازی بیش از برنامه آب سدها و خصوصا آب کرخه (که خود ممکن است درآینده نزدیک بحران‌ساز باشد) و گسیل تانکرهای آب به سوی 700 روستای بی‌آب احتمالا تا حدی فروکش کرده باشد.
عدم توافق بر سر احیای برجام اگرچه شرایط اقتصادی کشور را بدتر از این میکند ولی حداقل آن است که از آسیب‌های بیشتر به اقتصاد در صورت احیا و نقض دوباره برجام، جلوگیری میکند.
بحران آب در خوزستان و رخداد‌های اخیر در این استان، آینده‌ای است که تا چند سال دیگر تمام فلاتِ مرکزی ایران (در استان‌هایی نظیر اصفهان، فارس، یزد، کرمان و...) را در بر می‌گیرد. این در حالی است که آمار‌ها نشان می‌دهند بیش از ۹۰ درصد از منابعِ آب قابل استحصال در ایران در بخش کشاورزی مصرف می‌شود. به این ترتیب، راه حل تا حدی روشن است و از مسیر تعطیلی کشاورزی در بخش‌هایی از ایران می‌گذرد. در مقابل، دولت می‌تواند با «کشاورزی فراسرزمینی» و کسب سود از آن محل، بابت تعطیلی کشاورزی به کشاورزان ایرانی یارانه بدهد.
طی سال‌های ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۶ تولید ناخالص داخلی به ارزش واقعی به‌طور متوسط سالانه 4/856 درصد رشد داشته و این رقم برای تولید ملی بدون نفت به‌طور متوسط سالانه ۱/ ۶درصد بوده است (بانک‌مرکزی- حساب‌های ملی ایران در دوره ۱۳۹۵-۱۳۷۵).
