اقتصاد ایران

انتخابات ۱۴۰۰ تاثیر زیادی بر آرامش اجتماعی، معیشت و اقتصاد ایران دارد و انتخاب با مشارکت بالا و درست چه در ریاست‌جمهوری و چه در شوراهای اسلامی شهر و روستا می‌تواند جایگاه کشورمان را در عرصه بین‌المللی نیز تقویت کند.

پس از برگزاری مناظرات انتخاباتی و مشاهده کیفیت مباحثی که در آن مطرح شده، این روزها نگرانی‌های زیادی برای کارشناسان اقتصادی از نظر شرایط پیش‌روی اقتصاد کشور و نوع تصمیماتی که در انتظار آن است و پیامدهای آن برای عدم تعادل‌های اقتصاد کلان، به‌وجود آمده است.

تا جامعه به آگاهی نرسد و حاکمان از بین دانایان راستگو، پاکدست، مجرب و پاسخگو انتخاب نشوند امکان تحقق راهبردها میسر نخواهد بود.

کارشناسان مسائل اقتصادی معتقدند که خسارت‌های مالی ویروس کرونا بر اقتصاد کشور وخیم‌تر از آسیب‌های آن بر پیکره نظام سلامت است.

در دوره‌های انتخاباتی طی سنوات گذشته، کاندیداهای اصلی شعارهای کلی می‌دادند. اکنون کاندیداهایی فرعی برای اینکه به‌زعم خود جلب رای کنند، وعده‌هایی سر می‌دهند که بعضا اگر در سطح جامعه انعکاس پیدا کند جز روش پوپولیستی چیز دیگری نیست و رای گرفتن بدین طریق با وعده‌های فریبنده تعریف می‌شود

شرایط امروز مقصران زیادی دارد اما یکی از مهم‌ترین آنها حسن روحانی است. امروز اگر کار به درستی انجام می‌شد، بدون دردستر تفکر اعتدال و عقلانیت می‌توانست تداوم پیدا کند.

شرایط اقتضا می‌کند که گام آخر بر «گذار از کرونا» برداشته شود و آن، برنامه فعال‌سازی مجدد کسب‌وکارها و خروج از محدودیت‌ها (در کنار برنامه واکسینه کردن جامعه) طی 3 تا 4 ماه آینده به بعد است. به عبارت دیگر، با هدف اتخاذ رویکرد فعال (active) به جای رویکرد منفعلانه (passive)، می‌توان این انتظار را داشت که خیز اقتصاد ایران در مسیر برگشت به مسیر میان‌مدت و سپس بلندمدت خود برداشته شده است.