وجود نهاد تنظیمگر و به کارگیری گروههای مختلف مشروعیت تصمیمات وزارت کشاورزی را بدون اینکه لزوماً بار مالی جدیدی را بر دولت تحمیل کند در امر حکمرانی کشاورزی بالا میبرد و نظام تنظیمگری به نوعی نقش میانجی و واسط بین حاکمیت و گروداران بخش کشاورزی را پیدا میکند.