به گزارش سایت خبری پرسون، مریم شریفی، روزنامه نگار نوشت: در حالی که دبیر کمیته علمی کشوری کووید19 گفته با وجود افزایش چشمگیر واردات واکسن و تلاش‌های صورت‌گرفته، هنوز به درصدی از واکسیناسیون که باعث ایمنی جمعی می‌شود نرسیده‌ایم، معاون آموزشی دانشگاه تهران در روزهای گذشته از بی‌میلی برخی دانشجویان برای تزریق واکسن کرونا خبر داده و گفته: «برخی دانشجویان منتظر ورود واکسن خاصی هستند.» موضوعی که باعث شده درصد جمعیت دانشجویی واکسینه‌شده، نسبت به افراد واکسینه‌شده کل کشور، بسیار پایین باشد.
در روزهایی که شمارش معکوس برای بازگشایی دانشگاه‌ها شروع شده و مسئولان وزارت علوم، ارائه کارت واکسن را شرط ورود دانشجویان به دانشگاه اعلام می‌کنند، به سراغ دانشجویان رفتیم تا از چرایی بی‌رغبتی برخی از آنها نسبت به واکسیناسیون کرونا بپرسیم. با گزارش ما همراه باشید.
بعضی‌ها به واکسن چینی گارد دارند!
با آن لباس و کلاه‌های معروف در محوطه ورودی دانشگاه تهران دور هم جمع شده‌اند و با عکس‌هایی که بی سر و صدا با سر در خاطره‌انگیزش می‌گیرند، جشن فارغ‌التحصیلی کرونایی‌شان! را در تقویم خاطراتشان ثبت می‌کنند. جلو می‌روم و ضمن تبریک، ماجرای واکسیناسیون دانشجویان و خودداری برخی از آنها از تزریق واکسن کرونا را با این تازه فارغ‌التحصیل‌های رشته جغرافیای سیاسی در میان می‌گذارم. از قضا همه اعضای این گروه، واکسینه شده‌اند اما از آن میان، «علی آریا»، کارشناس جغرافیای سیاسی می‌گوید کم‌وبیش در اطرافش از اینجور بحث‌ها شنیده: «به محض اینکه محدودیت سنی واکسیناسیون کرونا برداشته شد، همه ما سینوفارم تزریق کردیم. البته عده محدودی از هم‌دانشگاهی‌هایمان بودند که تاکید داشتند صبر می‌کنند تا نوبت بعدی واردات واکسن آسترازنکا برسد.»
اما چه چیزی باعث می‌شود دانشجویان برخلاف عموم جامعه، از واکسن موجود استفاده نمی‌کنند و منتظر واکسن خاصی می‌مانند؟ «بنیامین نجفی»، عضو دیگر گروه در جواب می‌گوید: «بعضی‌ها تحت‌تاثیر جو جامعه، نسبت به کل قضیه واکسن و گروهی دیگر نسبت به واکسن چینی، جبهه دارند. اما به نظر من، موضوع آنقدرها هم جدی نیست و کم‌کم آنها هم از این موضع پایین می‌آیند و واکسن تزریق خواهند کرد. البته این را هم بگویم که این مخالفت با واکسن، مختص کشور ما نیست و در کشورهای اروپایی هم در مخالفت با واکسن تظاهرات می‌کنند.»
وقتی واکسن، تعیین‌کننده سرنوشت دانشجویان است!
بنیامین در ادامه، گریزی هم می‌زند به ماجرای ادامه تحصیلات برخی دانشجویان در خارج از کشور و می‌گوید: «یک احتمال هم این است که بعضی از بچه‌ها برنامه‌ریزی کرده باشند برای تحصیلات تکمیلی به خارج از کشور بروند و حالا نگرانند اگر واکسن‌های موجود در ایران را بزنند، کشورهای مقصد این واکسن‌ها را معتبر ندانند و اجازه ورود به آنها ندهند. شاید به این دلیل باشد که دست نگه داشته‌اند بلکه واکسن‌های معتبرتر وارد شود.» علی هم در تکمیل صحبت‌های دوستش می‌گوید: «درست است که معدود کشورهایی هستند که فقط فایزر و آسترازنکا را معتبر می‌دانند اما اغلب کشورها ازجمله بیشتر کشورهای اروپایی، همین واکسن سینوفارم را تأیید کرده‌اند. حتی تا جایی که می‌دانم، آمریکا هم سینوفارم را مورد تأیید قرار داده‌است. بنابراین از این جهت هم، برای تزریق واکسن‌های موجود در ایران مشکلی وجود ندارد.»
کارت واکسن اجباری شود، همه دانشجویان واکسن می‌زنند
از خلوتیِ پیاده‌رو مجاور دانشگاه تهران در روزهای تعطیلی کلاس‌های حضوری استفاده کرده‌اند و دو تایی قدم‌زنان گپ می‌زنند و به سمت چهارراه ولی‌عصر (عج) می‌روند. موضوع را که مطرح می‌کنم، الهام» و «سمانه هر دو می‌گویند واکسن زده‌اند. اما سمانه که با آنچه دنبال آن هستم، برخورد نزدیک داشته، می‌گوید: «این مشکلی است که ما در خانه با خواهر دانشجویم داریم. همه ما واکسن تزریق کرده‌ایم اما او می‌گوید: یا نمی‌زنم یا صبر می‌کنم واکسن بهتری وارد شود. در درجه اول معتقد است کرونا یک بیماری ناشناخته است و ما هنوز چیز زیادی درباره آن نمی‌دانیم. بنابراین نمی‌شود به واکسن‌هایی که در این فرصت کم تولید شده، اعتماد کرد. در درجه دوم هم می‌گوید اگر بخواهد واکسن بزند، ترجیح می‌دهد مارکی را بزند که اثربخشی بیشتری دارد.»
سمانه می‌خندد و در ادامه می‌گوید: «کار ما هر روز در خانه این است که به خواهرم بگوییم: بلند شو برو واکسن بزن. خب، به نظرم اگر همه واجدان شرایط برای تزریق واکسن اقدام کنند و یک ایمنی نسبی در جامعه ایجاد شود، اتفاق خوبی می‌افتد و زنجیره انتقال ویروس زودتر قطع می‌شود. البته وقتی دانشگاه‌ها بازگشایی شود و برای حضور سر کلاس‌ها ارائه کارت واکسن الزامی شود، خواهر من هم واکسن خواهد زد.»
چرا واکسن نزده‌ام؟ ورزشگاه‌های دنیا را ببینید
بالاخره آنچه دنبالش بودیم، پیدا می‌شود. عجله دارد به کارش برسد اما تا اسم واکسن می‌آید، می‌ایستد تا ببیند ماجرا چیست. همین که می‌گویم شنیده‌ایم بعضی دانشجویان از واکسن‌های موجود استقبال نکرده‌اند و دست نگه‌داشته‌اند تا مارک موردنظرشان وارد شود، می‌گوید: «بله. من هم یکی از همین دانشجویان هستم. منتظر بودم مارک دیگری برسد؛ فایزر یا مدرنا یا... اما با توجه به اینکه نگرانی برای ایجاد موج جدید وجود دارد، دیگر تصمیم گرفته‌ام هرچه زودتر برای واکسن زدن اقدام کنم.» اما چرا؟ همراه نشدن با جریان ایمنی‌بخشی جمعی با واکسن‌های در دسترس، باید علتی داشته باشد. می‌پرسم و آقای «جوادی» در جواب می‌گوید: «اثربخشی آن واکسن‌هایی که در ایران موجود نیست و تاییدیه‌های جهانی‌شان، برایم خیلی مهم است. نتایجی که این واکسن‌ها در کشورهای اروپایی داشته را هر شب داریم در مسابقات فوتبال می‌بینیم؛ ده‌ها هزار نفر کیپ تا کیپ در ورزشگاه می‌نشینند، انگار اصلاً کرونایی وجود ندارد. خب معلوم است اثربخشی این واکسن‌ها، متفاوت است.»
می‌گویم: واکسن آسترازنکا، خاستگاه اروپایی دارد و بسیاری از همین کشورهای مورد اشاره شما هم واکسینایسون عمومی‌شان را با این واکسن انجام داده‌اند. حتی آسترازنکا هم نتوانسته نظر شما را تأمین کند؟ آقای دانشجو نمی‌گذارد جمله‌ام تمام می‌شود و می‌گوید: «چرا. اتفاقاً آسترازنکا هم یکی از واکسن‌های موردنظر من بود که وقتی نوبت واکیسناسیون ما رسید، در ایران موجود نبود. شنیده‌ام اخیراً این واکسن هم به‌صورت محدود وارد شده. من هم تا جایی که امکان داشته باشد، صبر می‌کنم این واکسن را بزنم. اما اگر نشد، همان سینوفارم را تزریق می‌کنم.»
مهم است اثربخشی یک واکسن چقدر است
در تهران مهمان هستند و مثل اغلب دانشجویان ایران دوست دارند یک عکس یادگاری با سردر معروف‌ترین دانشگاه پایتخت در آرشیو شخصی‌شان داشته باشند. صبر می‌کنم کار عکس گرفتنشان تمام شود و بعد، جلو می‌روم و بحث واکسن را مطرح می‌کنم. از این جمع سه نفره، آقای سعادتی می‌گوید: «به نظرم کار درستی می‌کنند که اقدام نکرده‌اند! من هم هنوز واکسن تزریق نکرده‌ام. فکر می‌کنم فایزر، جانسون‌اند جانسون و آسترازنکا نسبت به آنچه در ایران استفاده می‌شود، واکسن‌های بهتری هستند و اگر این واکسن‌ها را بیاوریم، نتیجه بهتری خواهیم گرفت. به شخصه در اطرافیانم دیده‌ام که دو دُز واکسن را هم تزریق کرده‌اند اما باز هم گرفتار کرونا شده‌اند. بنابراین، خیلی مهم است اثربخشی یک واکسن چقدر است. حالا خدا را شکر شنیده‌ام در روزهای گذشته، چند محموله آسترازنکا هم وارد شده. به محض اینکه فرصت کنم، برای تزریق این واکسن به پایگاه واکسیناسیون مراجعه خواهم کرد.»
هرکس حق دارد انتخاب کند چه واکسنی تزریق کند
آقای رنجبر با اینکه برخلاف دوستش واکسن تزریق کرده، اما معتقد است افراد نظرات متفاوت دارند و انتخاب، حق همه شهروندان است: «از آنجا که مادرم بیماری زمینه‌ای دارد، همه ما در خانواده در اولین فرصت واکسن تزریق کردیم که تا حد امکان، چرخه انتقال ویروس در اطراف مادرم قطع شود. اما به نظرم هرکس حق دارد انتخاب کند چه واکسنی تزریق کند. جامعه هم باید این حق را به افراد بدهد که واکسنی را که اثربخش‌تر می‌دانند، تزریق کنند.» این دانشجوی جوان مکثی می‌کند و در ادامه می‌گوید: «البته این تعلل یک دلیل دیگر هم می‌تواند داشته باشد. با توجه به اینکه واکسن کرونا، جدید است و تاثیرات و عوارض آن هنوز مشخص نشده، بعضی‌ها دست نگه‌داشته‌اند که مدتی بگذرد و تأثیر این واکسن‌ها را روی افراد واکسینه‌شده ببینند و با اطمینان بیشتری تصمیم بگیرند!»
می‌گویم: اگر نگاه همه اینطور باشد، شاید هیچ‌وقت به آن ایمنی جمعی موردنیاز برای قطع زنجیره انتقال ویروس نرسیم. دانشجوی جوان با لبخند کمرنگی می‌گوید: «با این حال، به نظرم حق به جانب این افراد است! یک نکته را هم فراموش نکنید؛ اگر شهروندان به سیستم بهداشت و درمان کشور اعتماد داشته باشند، با تصمیماتش همراه می‌شوند. الان به نظرم متاسفانه این اعتماد کامل وجود ندارد. به همین دلیل هم، شاهد این تعلل از طرف برخی افراد هستیم.»
می‌گویند واکسن کرونا نمی‌زنیم چون ناخالصی دارد
«خودم دو دُز واکسن را تزریق کرده‌ام اما بین دوستان و اطرافیانم با این موضوع مواجه شده‌ام، هرچند از قشر فرهیخته بیش از این انتظار می‌رود.» اینها را یک دانشجوی زیست شناسی می‌گوید. می‌پرسم: وقتی با این دوستان صحبت می‌کنید، استدلالشان برای پرهیز از واکسن زدن، چیست؟ «معصومه علی‌محمدی» در جواب می‌گوید: «یک گروه از آنها، به طور کلی با واکسن مخالفند چون مضرات آن را بیشتر از فوایدش می‌دانند. استدلالشان این است که از یک طرف، واکسن‌های کرونا هنوز به‌اندازه کافی تست نشده‌اند و نمی‌توان به آنها اعتماد کرد. از طرف دیگر، ممکن است درصدهایی از ناخالصی به این واکسن‌ها اضافه شده باشد. البته اینها نکات درستی است و آن را رد نمی‌کنم. برای پایداری واکسن و امکان نگهداری‌اش در زمان طولانی‌تر و امکان انتقالش از یک کشور به کشور دیگر، ناگزیر باید موادی به آن اضافه شود. این هم مختص واکسن کرونا نیست و این شرایط برای تمام واکسن‌هایی که ما از کودکی تزریق کرده‌ایم مثل واکسن فلج اطفال هم وجود داشته است. اما چون مردم تا قبل از این در جریان روند ساخت واکسن قرار نگرفته بودند، فکر می‌کنند این موارد برای اولین بار و برای واکسن کروناست که دارد اتفاق می‌افتد.
بنابراین، اصل استدلال این دوستان را رد نمی‌کنم اما اینکه بگوییم تست ناکافی و وجود برخی ناخالصی‌ها باعث کاهش کارآیی و اثربخشی واکسن می‌شود، پس نمی‌زنیم، درست نیست. واقعیت این است که در مسیر تولید یک واکسن، بارها و بارها به شیوه‌های مختلف، تست‌های موردنیاز روی آن انجام می‌شود و بعد به مرحله واکسیناسیون عمومی می‌رسد. درباره واکسن‌های کرونا، بیش از یک سال است مطالعات بالینی درحال انجام است و ملاحظات لازم درباره آنها صورت گرفته است. و فراموش نکنیم ما تنها کشوری نیستیم که داریم واکسیناسیون کرونا انجام می‌دهیم. واکسن‌هایی که ما وارد کرده‌ایم هم، در بسیاری از کشورها مورداستفاده قرار گرفته است.»
از لباس مارک تا واکسن مارک!
«اما یک گروه دوم هم وجود دارد که با اصل واکسن مخالف نیستند اما روی تزریق یکی دو واکسن خاص تاکید دارند. به نظرم این جریان، شبیه ماجرای مارک درباره لباس‌هاست. مثل بعضی‌ها که وقتی می‌خواهند پوشاک بخرند، برایشان مهم است لباسشان مارک باشد و فقط مارک‌دار بودن را معیار خوب بودن جنس لباس می‌دانند، در موضوع واکسن هم برخی افراد دلشان می‌خواهد مارک خاصی را تزریق کنند. به نظرم این حرف، منطقی نیست.»
معصومه معتقد است به تعویق انداختن واکسیناسیون با امید واردات نوع خاصی از واکسن یا اخذ مجوز مصرف اضطراری توسط واکسن‌های جدید، معقول نیست: «نکته مهمی که وجود دارد، این است که هر واکسنی باید به تعداد خیلی زیاد تست شود تا به نتیجه برسد. به چنین واکسنی که در سطح گسترده در دنیا تست شده باشد، راحت‌تر هم می‌توان اعتماد کرد. حالا به طور مثال، برخی دوستان مذهبی ما منتظر مانده‌اند واکسن فخرا مجوز مصرف بگیرد و می‌گویند تا فخرا نیاید، ما واکسن نمی‌زنیم. حمایت از تولید داخلی و حمایت از دانشمندان کشور حتماً حرکت ارزشمندی است اما باید بپذیریم میزان تست واکسن فخرا کمتر بوده و نسبت به واکسن‌های دیگر، روی تعداد افراد کمتری آزمایش شده است.
از آن طرف هم، بعضی دوستان فقط به فایزر اعتقاد دارند. باید توجه کنیم فایزر فقط متعلق به یک کشور نیست. فایزر، انواع و کیفیت‌های مختلف دارد. بنابراین همین که نام یک واکسن، فایزر است، به معنی خوب بودن آن نیست. همین حالا در آمریکا به افرادی که دو دُز فایزر تزریق کرده بودند، دارند به اسم تقویتی، دُز سوم را هم تزریق می‌کنند. یعنی به این نتیجه رسیده‌اند که این واکسن نتوانسته به اندازه کافی ایمنی‌زایی کند. درمجموع به نظر من، اگر به تست‌های جمعی اعتماد کنیم، منطقی‌تر از این است که روی مارک خاصی از واکسن تاکید داشته باشیم. اگر کمی عقلانی‌تر و با گارد کمتر به این موضوع نگاه کنیم، اتفاق بهتری خواهد افتاد.»
استاد دانشگاه: دانشجویان می‌گویند این واکسن‌ها مصونیت کامل ایجاد نمی‌کنند، چرا بزنیم؟
مواجهه با یکی از اساتید محترم دانشگاه تهران و شکل گرفتن یک گفت‌وگوی سرپایی با ایشان، حسن ختام گزارش واکسنی ما می‌شود. استاد «فریدون صدر»، استاد بازنشسته دانشگاه، صبورانه به سئوالم درباره تردید و بی‌میلی برخی دانشجویان در تزریق واکسن کرونا گوش می‌دهد و در پاسخ می‌گوید: «من همچنان با دانشجویان در ارتباط نزدیک هستم. این روزها علاوه بر تدریس در دانشگاه، برای دانشجویانی که برای تحصیلات تکمیلی برنامه سفر به خارج از کشور دارند هم به صورت خصوصی زبان انگلیسی تدریس می‌کنم و دقیقاً با موضوعی که مطرح کردید، مواجه شده‌ام. با بسیاری از این دانشجویان مردد که صحبت می‌کنم، در درجه اول درخصوص میزان اثربخشی واکسن‌های موجود در کشور سئوال و ابهام دارند و می‌گویند: وقتی این واکسن‌ها مصونیت کامل ایجاد نمی‌کنند، برای چه بزنیم؟ به گفته متخصصان تنها حسن واکسن زدن این است که اگر کرونا بگیریم، خفیف خواهد بود و بیمارستانی نمی‌شویم. البته آمارهای بیمارستان‌ها نشان می‌دهد کم نیستند بیمارانی که با وجود تزریق دو دُز واکسن، مبتلا شده و حتی برخی از آنها فوت کرده‌اند.
با اینکه این نگرانی شاگردانم را تأیید می‌کنم، روی استفاده از واکسن خوب و اثربخش تاکید می‌کنم و موارد فوت با وجود تزریق دو دز واکسن را هم در اطرافیانم دیده‌ام، اما باید به این نکته توجه کنیم که تمام واکسن‌های کرونا دارای نقص در ایمنی‌بخشی هستند و این مشکل اختصاص به برند خاصی ندارد. حتی فایزر هم همینطور است. پسر من که در آلمان ساکن است، می‌گوید آنجا هم مردم با اینکه دو دُز فایزر یا جانسون‌اند جانسون یا مدرنا تزریق کرده‌اند، باز به کرونا مبتلا می‌شوند و حتی خیلی‌هایشان فوت می‌کنند. یعنی اصولاً این ویروس چون دائم جهش پیدا می‌کند، دانشمندان نمی‌توانند یک پادزهر قطعی برایش بسازند.»
اگر مهاجرت تحصیلی در گرو مارک واکسن باشد...
استاد صدر در ادامه دست روی موضوع مهمی می‌گذارد و اضافه می‌کند: «به یک نکته هم توجه کنید. برخی از دانشجویان اصولاً به وزارت بهداشت و تصمیماتش در دوره کرونا اعتماد ندارند چون متاسفانه از دیدگاه آنها، حضور برخی افراد در رأس این وزارتخانه، براساس شایستگی و صلاحیت نبوده است. من همین‌جا از مسئولان ارشد کشور خواهش می‌کنم پست‌هایی که به افراد می‌دهند، با توجه به دانش آنها، رشته تحصیلی، تجربه و شایستگی‌شان باشد. همین نکات است که نگاه و اعتماد جوانان جامعه را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد.»
استاد مکثی می‌کند و می‌گوید: «تعداد زیادی از دانشجویان هم، نگران ادامه تحصیلاتشان در خارج از کشور هستند. دانشجویانی که در حال برنامه‌ریزی و آماده‌سازی برای مهاجرت تحصیلی هستند، نگرانند واکسن‌های موجود در ایران از طرف کشور مقصد پذیرفته و تأیید نشود. بنابراین یا منتظرند فایزر یا مدرنا وارد شود یا بروند در کشورهای دیگر این واکسن‌های خاص را تزریق کنند.»
اساتید دانشکده پزشکی توصیه کردند با واکسن‌های موجود، واکسینه شوید
اما چاره چیست؟ از یک طرف با واکسن‌هایی که به هیچ‌کدام 100 درصد نمی‌توان اعتماد کرد مواجهیم و از طرف دیگر با ویروس هزارچهره‌ای که دست‌بردار نیست و هنوز روزانه بالای 100 نفر از هموطنان‌مان را از ما می‌گیرد، دست‌به‌گریبانیم. چه باید کرد؟ می‌پرسم و استاد صدر در جواب می‌گوید: «من با چند نفر از اساتید دانشکده پزشکی دانشگاه تهران در این زمینه صحبت کردم. درمجموع، نظرشان بر انجام واکسیناسیون بود و توصیه می‌کردند تلاش کنیم از میان داشته‌هایمان، بهترین گزینه را انتخاب و واکسن تزریق کنیم.»
با واکسن‌های موجود در ایران، در کدام کشورها می‌توانیم تحصیل کنیم؟
آمریکا
با توجه به اینکه موضوع تحصیلات تکمیلی در خارج از کشور و نگرانی بابت تأیید واکسن‌های موجود در ایران توسط کشورهای مقصد، یکی از پرتکرارترین دلایل مطرح‌شده برای بی‌رغبتی برخی دانشجویان برای واکسینه شدن است، بی‌مناسبت نمی‌بینیم موضوع را از دانشجویان شاغل به تحصیل در خارج از کشور پیگیری کنیم.
وقتی از سارا که از 4 سال قبل در آمریکا مشغول به تحصیل است، می‌پرسیم دانشجویان ایرانی با تزریق چه واکسن‌هایی می‌توانند در دانشگاه‌های آمریکا ثبت‌نام کنند؟ صورت مسئله را پاک می‌کند و سئوالمان را طور دیگری جواب می‌دهد: «امسال تعداد زیادی از دانشجویان جدید از ایران به آمریکا آمده‌اند که اطمینان دارم واکسینه نشده‌اند چون در زمان پرواز، سنشان به اولویت‌بندی‌های انجام‌شده برای واکسیناسیون در ایران نمی‌خورد و آن موقع، نوبت تزریق واکسن افراد سالمند و میانسال بود. در واقع با توجه به اینکه الان اکثر جمعیت ساکنان آمریکا واکسینه شده‌اند، به دانشجویان خارجی ازجمله بچه‌های ایران اجازه می‌دهند بدون تزریق واکسن وارد این کشور شوند. تنها مدرکی که دانشجویان باید برای ورود به آمریکا ارائه کنند، تست منفی کروناست. بنابراین دانشجویان ایرانی جدید هم نیازی به تزریق واکسن نداشته و ندارند.»
البته به گفته سارا، گسترش واکسیناسیون در آمریکا، زمینه‌ساز تسهیل شرایط برای دانشجویان بوده: «تا ترم قبل شرایط، سخت‌تر بود. دانشجویان ایرانی جدیدالورود باید دو هفته قبل از ورود به خاک آمریکا، در یکی از کشورهایی که آمریکا سفارت دارد (مثل ترکیه، امارات، ارمنستان و پاکستان) می‌ماندند و بعد به آمریکا پرواز می‌کردند. و همین باعث می‌شد خیلی هزینه‌هایشان بالا برود. اما خوشبختانه از تابستان امسال این مانع برداشته شده و آنها فقط با ارائه گواهی تست منفی کرونا می‌توانند برای تحصیل وارد آمریکا شوند.»
کانادا
مهتاب، دانشجوی ایرانی شاغل به تحصیل در کانادا، دومین مخاطب خارجی سئوال ماست. او در جواب می‌گوید: «مسافران با ارائه کارت واکسن از سه برند فایزر، مدرنا و آسترازنکا می‌توانند وارد کشور کانادا شوند.» با این حساب، دانشجویانی که دانشگاه‌های کانادا را برای ادامه تحصیل انتخاب کرده‌اند، با تزریق واکسن آسترازنکای موجود در پایگاه‌های واکسیناسیون، بدون نگرانی می‌توانند برای سفر خود برنامه‌ریزی کنند.
کشورهای اروپایی
موضوع درباره دانشجویانی که قصد ادامه تحصیل در دانشگاه‌های کشورهای اروپایی را دارند، چگونه است؟ آیا آنها انتخابی در ایران دارند؟ گزارش یورونیوز تا حد زیادی به این سئوال پاسخ داده: «گرچه اتحادیه اروپا در اواخر ماه مه گذشته به کشورهای عضو توصیه کرد محدودیت‌های سفرهای غیرضروری برای مسافران کشورهای ثالث که آخرین دُز واکسن‌های تأیید شده از سوی سازمان جهانی بهداشت و آژانس دارویی اروپا را دست‌کم ۱۴ روز قبل از سفر زده باشند برداشته شود، اما همچنان بسیاری از کشورهای عضو تنها مسافرانی را پذیرش می‌کنند که واکسن‌های مورد تأیید نهاد اروپایی را دریافت کرده باشند.
در حال حاضر تمام کشورهای عضو اتحادیه اروپا افراد واکسینه شده با دُزهای واکسن‌های مورد تأیید آژانس دارویی اروپا شامل فایزر و بیون‌تک، مدرنا، آسترازنکا و جانسون‌اند جانسون را برای سفر پذیرش می‌کنند. اغلب این کشورها واکسن آسترازنکای تولید شده در هند را هم نیز قبول دارند.» بنابراین، این دسته از دانشجویان هم می‌توانند با تزریق آسترازنکا، بار سفر ببندند.
تکلیف سینوفارم چه می‌شود؟
اما تکلیف واکسن سینوفارم که با حدود 100 میلیون دز، بیشترین سهم را در سبد واکسیناسیون کشورمان داشته، چه می‌شود؟ با این واکسن به کدام کشورها می‌توان سفر و تحصیل کرد؟ یورونیوز در این باره می‌نویسد: «تاکنون ۷۲ کشور جهان تزریق واکسن سینوفارم را در کشورهای خود تأیید کرده‌اند. اما با اینکه سازمان جهانی بهداشت واکسن سینوفارم را تأیید کرده است، هنوز آژانس دارویی اروپا تصمیمی در این زمینه نگرفته است و سازمان تولیدکننده واکسن سینوفارم نیز درخواستی را برای این نهاد اروپایی ارائه نکرده است.
با این حال طبق اطلاعات موجود در سایت visaguide برخی از کشورهای اروپایی (عضو اتحادیه اروپا و منطقه شنگن) واکسن سینوفارم را تأیید کرده‌اند و اجازه می‌دهند مسافرانی که دو دُز این واکسن را دریافت کرده‌اند وارد کشورهایشان شوند. این کشورها عبارتند از: اتریش، قبرس، یونان، مجارستان، ایسلند، هلند، اسپانیا، سوئد، فنلاند و سوئیس. علاوه بر کشورهای مورد اشاره، تعدادی دیگر از کشورهای اروپایی مانند گرجستان، مقدونیه شمالی، مونته‌نگرو و صربستان نیز سینوفارم را به‌عنوان واکسن معتبر به رسمیت می‌شناسند.»
توجه: مطلب مندرج صرفا دیدگاه نویسنده است و رسانه پرسون در قبال آن هیچ موضعی ندارد.
منبع: فارس
