به گزارش سایت خبری پرسون، امیرحسین شمشادی استاد دانشگاه نوشت:یک سری سوالات کلیدی وجود دارد که به تعیین آمادگی فرزند شما برای استفاده از رسانه‌های اجتماعی کمک می‌کند. پیشنهاد می‌کنیم این سوالات را در نظر بگیرید تا مشخص شود که آیا فرزند شما برای شبکه‌های اجتماعی آماده است یا خیر.
چنانچه فکر می‌کنید کودکتان از یک تجربه منفی آنلاین بسیار ناراحت می‌شود، اگر میخواهید اجازه دهید یک اکانت رسانه اجتماعی ایجاد کند، باید او را از نزدیک راهنمایی کنید. با هم به پروفایل‌های آنلاین و فیدهای عمومی نگاه کنید و در مورد نحوه رفتار متفاوت برخی از افراد آنلاین صحبت کنید. به آنها بیاموزید که چگونه نظرات توهین آمیز را فیلتر کرده، افراد را مسدود(بلاک) کرده و گزارش دهند.
توضیح اینکه چرا حریم خصوصی مهم است برای کودک دشوار است. با توصیف اطلاعات شخصی خود شروع کنید. تأکید کنید که اطلاعات شخصی شامل مواردی است که با دانستن آنها میتوان افراد را شناسایی کرد، مانند شماره تلفن همراه، آدرس ایمیل، عکس‌ها، نام مدرسه آنها و هر باشگاه ورزشی که در آن عضویت دارند. به آنها یادآوری کنید که عکس‌ها می‌توانند حاوی اطلاعاتی باشند که می‌تواند برای شناسایی آنها استفاده شود، مانند عکسی که جلوی در خانه شما گرفته شده یا عکسی از آنها با لباس مدرسه.
به آنها اطلاع دهید که اگر اطلاعات شخصی خود را به صورت آنلاین به اشتراک بگذارند، ممکن است به این معنی باشد که دیگران، از جمله افراد غریبه، می توانند از آن اطلاعات در مواردی که کودک حتی تصور نمی‌کند سو استفاده کنند. این اشخاص حتی می‌توانند در حالی که تظاهر می‌کنند کودک شما هستند پیام های تهدیدآمیز یا عکس‌های نامناسب را در رسانه‌های اجتماعی با هویت کودک شما به اشتراک بگذارند.
به فرزند خود نشان دهید که چگونه می‌تواند تنظیمات حریم خصوصی را برای هر سرویس رسانه اجتماعی که استفاده می‌کنید مشاهده کند و درباره نحوه تصمیم گیری در مورد استفاده از هریک از تنظیمات در حساب‌های خود با آنها صحبت کنید.
اگرحتی پس از صحبت درباره خطرات افشای اطلاعات خصوصی بازهم نگران هستید که فرزند شما ممکن است اطلاعات شخصی خود را در اینترنت ارسال کند (که به افراد اجازه می‌دهد آنها را شناسایی و مکان یابی کنند) ممکن است آنها برای استفاده از رسانه‌های اجتماعی به کمک شما نیاز داشته باشند. در این صورت در مورد خطرات به اشتراک گذاشتن مکان(لوکیشن)، برچسب زدن(تگ کردن) افراد درعکس‌ها، به اشتراک گذاشتن تصاویر برهنه یا جنسی، ملاقات حضوری با دوستان آنلاین، اظهارنظرهای توهین آمیز و آنچه قابل قبول نیست صحبت کنید.
اگرچه استفاده از رسانه‌های اجتماعی مزایای زیادی دارد، اما ممکن است فرزند شما نوعی قلدری و تهدید یا آزار و اذیت آنلاین را تجربه کند. اگر این اتفاق بیفتد، مهم است که آنها نحوه مدیریت و گزارش این رفتار را بدانند. به همراه فرزند خود، قوانین فعالیت امن افراد در رسانه‌های اجتماعی را بررسی کرده و بخش‌های مربوط به چگونگی مسدود کردن و گزارش دهی این موارد را پیدا کنید.
این ایده خوبی است که بر فعالیت آنلاین فرزند خود بویژه در شروع استفاده از رسانه‌های اجتماعی و به طور مشخص روی فعالیت کودکان کم سن نظارت کنید. مواردی مانند زمان و مکان استفاده از ابزار آنلاین و زمانی که باید دستگاه خاموش شود. این که یک کودک پیش دبستانی یا کودک کوچکتر چگونه شروع به استفاده از دستگاه‌های متصل به اینترنت می‌کند، عادات خوبی را از ابتدا برای وی بوجود می‌آورد و در آینده به آنها کمک می‌کند تا از رسانه‌های اجتماعی بهتر استفاده کنند.
هنگامی که فرزند شما برای اولین بار شروع به استفاده از رسانه‌های اجتماعی می‌کند، با او در مورد نحوه انجام این کار به گونه‌ای صحبت کنید که هر دوی شما احساس راحتی داشته باشید. به آنها کمک کنید تا بفهمند چرا و چطور میخواهید از آنها در شروع استفاده از اینترنت حمایت کنید. چنین گفتگویی ممکن است به خصوص با نوجوانان دشوار باشد، اما موافقت آنها باعث می‌شود خطوط ارتباطی بین شما باز بماند و اطمینان حاصل شود که در صورت مواجه شدن با هر مشکلی می توانند برای دریافت کمک به شما مراجعه کنند.
با هم به توافق برسید که هر دوی شما در مورد چگونگی استفاده کودکان از این خدمات راحت هستید و در این موارد با کودک خود گفتگو کنید:
کدام نوع محتوا را می‌تواند ارسال کند - مثلا نمونه‌هایی را با هم بررسی کنید و درباره جوانب مثبت و منفی پست‌های مختلف گفتگو کنید.
- هر چند وقت یکبار اجازه دارد محتوای جدید به اشتراک بگذارد
- چه زمان‌هایی می‌تواند وارد شبکه‌های اجتماعی شود
استراتژی دیگر این است که در فضای مجازی با کودک دوست شوید و به عنوان یک دنبال کننده (فالوئر)حساب‌های رسانه‌های اجتماعی وی را دنبال کنید. این به شما امکان می‌دهد آنچه را که آنها آنلاین انجام می‌دهند مشاهده کنید و از آنها برای انتخاب امن‌تر در مورد آنچه که آنها به اشتراک می‌گذارند و نحوه اشتراک گذاری آنها پشتیبانی کنید و بدین ترتیب موارد بیشتری را درباره دوستان آنها و احتمالاً درباره خود آنها بیاموزید.
سعی کنید در مورد ویژگی‌های فعالیت آنلاین آنها صحبت نکنید مگر اینکه، برای مثال ، نگران موارد خاصی باشید که آنها ارسال کرده‌اند و نظرات خود را به صورت شخصی به آنها بگویید و در اینترنت به اشتراک نگذارید! یعنی به صورت شخصی با آنها صحبت کنید و در صورت بروز مسائل خاص به آنها اجازه دهید در بحث مشارکت کنند و نکات ایمنی آنلاین را در قالب نظر(کامنت) برای آنها ارسال نکنید. اگر شما بیش از حد در این موضوعات دخالت کرده یا به صورت علنی اظهار نظر کنید، این مساله می‌تواند آنها را شرمنده کرده و اعتماد آنها را به شما از بین ببرد.
چنین رفتاری ممکن است آنها را وادار کند که بدون اطلاع شما از یک اکانت جداگانه استفاده کنند یا عکس و محتوا را فقط در گروه‌های محدود دوستان خود یا برای برخی دنبال کنندگان(کلوز فرندز) دور از چشم شما به اشتراک بگذارند.
یافتن تعادل مناسب در مورد میزان نظارت بر فعالیت آنلاین فرزند شما به فرهنگ خانواده شما و نیازهای فردی کودک بستگی دارد. با این موضوع کنار بیایید که فرزند شما در زمان‌های خاصی به حمایت بیشتری از شما نیاز داشته باشد و در مواقع دیگر در برابر حمایت شما مقاومت کند. بالاخره زمانی آنها آماده استفاده کامل از اینترنت به تنهایی خواهند بود اما خطوط ارتباطی خود را باز نگه دارید تا بتوانند در صورت بوجود آمدن هر گونه نگرانی به شما مراجعه کنند.
توجه: مطلب مندرج صرفا دیدگاه نویسنده است و رسانه پرسون در قبال آن هیچ موضعی ندارد.
367829
