هر شخصیتی به فراخور جای و جایگاهی که داشت، از احمدی نژادِ 84 و 88 تعریفها و تمجیدها به عمل آورد؛ او را «معجزه ی هزاره ی سوم» نامیدند، «اطاعت از احمدی نژاد را اطاعت از خدا» دانستند، حرفهای او را «الهام خداوندی» برشمردند، نامهاش به بوش را میخواستند بدهند با جوهری از جنس طلا بنویسند و... در نهایت او که گنجایش این همه ستایش و تمجید را نداشت؛ هالهی نور دید و آنی شد که این روزها او را فتنه مینامند.