در معماری سیاسی برخی کشورها این گزینه را محفوظ نگه میدارند که نظامیان به مثابه یک گزینه نهایی برای فصل اختلافات مطرح باشند، هرچند در ایران به دلیل ماهیت نظام سیاسی چنین گزینهای فعلا موضوعیت ندارد. نیروی نظامی هر کشوری آخرین هسته سخت آن کشور است که در برابر حوادث واقعه کارساز است.