یادداشت‌ها

طرح اصلاح قانون محکومیت های مالی با موضوع مهریه حدود دو سال است که در کمیسیون قضائی و حقوقی مجلس تصویب شده اما همچنان در دستور کار صحن علنی مجلس برای تصویب جزئیات آن و تبدیل به قانون قرار نگرفته است.

جمیله کدیور با اشاره به تشکیل کمیته حقیقت یاب از طرف غربی ها در روزنامه اطلاعات نوشت: نخستین مرتبه است که شاهد انتخاب هیات حقیقت یاب بین المللی برای بررسی نقض حقوق بشر در ایران هستیم.

توصیه قاضی پیشین دیوانعالی کشور نوشت: با تاکید بر تعیین مجازات محارب از سوی قاضی، مصیبت حوادث اخیر دوچندان می شود.

یک کارشناس مسایل بین الملل گفت: آمریکا از برجام ۲۰۱۵ خارج نشد که به برجام ۲۰۱۵ برگردد، به ویژه که از عمر برجام هم دو، سه سال بیشتر نمانده است.

جناب دکتر کمال خرازی،خبر خوش آمادگی‌مان برای بازگشت به تعهدات برجامی را داده‌اند و باقی ماندن تنها یک مانع مساله پادمان‌.

این روزها، بار دیگر سخن از مذاکرات هسته‌ای به میان آمده است و مسئولان محترم کشورمان برای ازسرگیری مذاکرات متوقف شده وین اعلام آمادگی کرده‌اند.

در دنیای کنونی رسانه در زندگی بشر در ابعاد مختلف فرهنگی، سیاسی و اجتماعی می تواند نقش ایفا کند چرا که این مقوله مهم می تواند هم به عنوان بازوی تقویت کننده و هم در صورت عدم درک درست از رسانه می تواند تضعیف کننده باشد؛ ذکر این موضوع خالی از لطف نیست که در برخی بزنگاه ها رسانه ها در جریان های خاص هدایت شده به عنوان ابزار تقویتی یا تضعیف کننده وارد می شوند.

بازداشت ترانه علیدوستی بازیگر مطرح کشورمان و تجمع هنرمندان در جلوی زندان اوین، یکی از اتفاقات مهم روزهای اخیر است.

عباس عبدی نوشت: تصمیم‌گیری بهنگام و تقدس‌زدایی، راه‌حل مساله حجاب بود و حتی می‌توانستند با قانون به‌روزتری ضمن جلب حمایت جامعه، مانع از برخی مشکلات شوند. ولین با این تصور که قانون قدسی است و اصلاح آن به معنای عقب‌شینی و شکست است، این کار را عقب انداختند.

روزنامه اطلاعات در بخشی از یادداشت خود ، جمله ای از ملک الشعرای بهار ، ادیب و سیاستدار معاصر منتشر کرده است.

اگر آقای «شی» مایل است راجع به حق مالکیت بر جزایر صحبت کند به نظر می رسد که در اولویت همه جزایر جهان، بهتر است راجع به حق مالکیت یا استقلال طلبی جزیره تایوان صحبت کند.

معمولاً هر اقدامی منطقی دارد و به ویژه معاهدات بین المللی متکی به مبانی حقوقی خاص خود است.

قصدم مرثیه سرایی نیست که ثمری از آن نیست. حالا که همه چیز تمام شده و جام جهانی با معرفی دو قهرمان به پایان رسیده بنا به بهانه ای که در ادامه عرض خواهم کرد گریزی می زنم به گذشته تا برسیم به یک فاجعه.

نعمت احمدی حقوقدان خطاب به میرسلیم نوشت:​ برادر عزیز!چه کسی عامل ناآرامی است؟ هر رهگذری که بازداشت شده است عامل ناآرامی است؟ و هر فرد دستگیرشده باید اعدام شود؟ نمی‌دانم تعداد بازداشتی‌ها یا به گفته آقای میرسلیم دستگیرشده‌ها چقدر است، اگر فتوای ایشان لازم‌الاجرا باشد همه دستگیرشده‌ها باید اعدام شوند.

عبدالناصر همتی در واکنش به ناتوانی دولت در تحقق وعده ها و رشد شتابان قیمت‌ها عنوان کرد؛ روزی که بانک مرکزی در یک اشتباه استراتژیک اوراق سکه منتشر کرد، دلار 40 هزار تومانی را به رسمیت شناخت.

این روزها چیزهای عجیب و غریب کم نمی شنویم. عادت کرده ایم البته. روز و روزگاری است که کم تر کسی از سر خرد و تامل سخنی را بر زبان می آورد اما مشکل این جاست که حرف بی حساب و کتاب این همه مشتری پیدا کرده است و عده ای که به ظاهر کم هم نیستند این حرف ها را وحی منزل می پندارند.

اگر چه در ابتدا یک لیبرال چپ‌گرا بود، اما زودتر از هر کسی به ناتوانی نسبی‌گرایی و ناسرانجامی تاریخی‌گرایی پی برد؛ چه اینکه آن را منتج به اقتدارگرایی و بدتر از آن دولت‌گرایی می‌دانست.

به‌ طور کلی وعده‌های داده شده از طرف آقای رئیسی از چند جهت نقص و ایراد داشت و این چیزی نبود که بر کسی پوشیده باشد. بنابراین از همان ابتدا که وعده داده شد، روشن بود که این وعده‌ها قابل تحقق نیست.

یک جامعه‌شناس در تحلیل شرایط این روزهای کشور می‌گوید: بسیاری از نیروهایی که در حکومت قرار دارند مساله‌شان حذف منتقد و معترض و کسی است که در این عرصه‌ها عمل می‌کند. طبیعی است که این سیاست ادامه پیدا کند، ولی یک جایی به بن‌بست می‌رسد.

دو عامل اساسی سبب خواهد شد تا در گام بعدی ایران و روسیه پیوندها و همکاری‌های نظامی وسیع‌تری پیدا کنند؛ یکی نقش نظامیان در سیاست و دیگری محدودشدن ظرفیت‌های ایران پس از آشکارشدن رابطه چین و اعرابِ حاشیه خلیج فارس.

جناب آقای رئیسی اخیرا فرموده‌اند: برخی در پیشرفت‌ها تردید کرده‌اند، اما ما می‌گوییم قطار پیشرفت کشور در حال حرکت است.

اگر موضوع یا مساله حجاب را در ذیل امر به معروف و نهی از منکر تعریف کنیم، چه خواهد شد؟

آیا اتفاقات و ذهنیت‌های اعتراضی، یک‌شبه شکل گرفته‌اند؟ آیا همه آنهایی که در خیابان‌ها و دانشگاه‌ها وجه نامتعارفی از رفتار سیاسی - از اعتراض به تغییر رفتار تا خشونت‌های براندازانه- را نمایش داده‌ و همه آن جمعیت میلیونی که پشت پنجره‌ها همدلی می‌کرد آیا همه از عوامل وابسته به خارج یا تحت‌تاثیر عملیات روانی خارجی بوده‌ و به یک‌باره شکل گرفته‌اند؟