به گزارش سایت خبری پرسون، منصور مظفری در یادداشتی نوشت: برخی اوقات، نوشتن و ننوشتن، علی السویه سخت است، از یک سو، سوژه‌ی مورد نظر بی‌ارزش و مفلوک است و از سویی دیگر ننوشتن به صلاح نیست، شطرنج بازها به این حالت می‌گویند: «زوگزوانگ» یعنی در هر حالت، هر حرکتی باعث زیان و خسرانی عظیم می‌شود.
این مقدمه را گفتم که روشن کنم برای من که مویی در روزنامه نگاری و روزنامه‌داری سپید کرده ام، پرداختن به موضوع سفر ربع پهلوی به «تل آویو» چقدر سخت بوده است.
حضور ربع پهلوی در اسرائیل و تصاویری که از دیدار پسر شاه مخلوع ایران با نتانیاهو منتشر شد مهر تأییدی بود بر حقانیت جمهوری اسلامی ایران علیرغم تمامی فشارها و دشمنی‌ها و مشکلاتی که مردم را تحت فشار قرار داده اما زیر بار ذلت و به هر قیمت از دام مشکلات خلاصی یافتن را بر نگزید و سربلندی مردمان سرزمین پر افتخاری به نام ایران را با یک دنیا رفاه و ثروت خوار و خفیف‌کننده عوض نکرد.
گفتنِ برخی مباحث، هم آب در هاون کوبیدن است هم از فهم پسر شاه مخلوع اما، پناه آوردن به رژیمی غاصب، کودک‌کش، منفور، ستمگر و اشغالگر؛ درک اسفل السافلین سقوط و تباهی است چه، ایرانی باشی و اسرائیل و نتانیاهو را نشناسی و رو در روی او بنشینی را در هیچ قاموسی حتی خیانت نیز نمی‌توان یافت.
اولین تصویری که از دیدار ربع پهلوی و نتانیاهو مشاهده کردم یک راست من را تا سال‌های جنگ تحمیلی به عقب راند همانجایی که مسعود رجوی خائن، دست در دست صدام نهاد. این تصویر و آن روزگار، بازتکرار حقیقتی آشکار است که ایران و ایرانی اگر در جهان ارج و قربی دارد به سبب آزادگی و آزادمنشی و آزاداندیشی است، به دلیل افتخار به تاریخی مملو از افتخار و دلیرمردانی در جهان بی‌نظیر است اما در همین مجال کوتاه، باید گفت که حضور او در سرزمین‌های اشغالی و نشستن رو در روی شخصیتی که حتی آمریکایی‌ها به او پشت کرده‌اند بزرگترین پیام به ایرانیان در سرتاسر جهان بود که نهایتِ خفت و خواریِ کسانی که خود را اپوزیسیون نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران می‌دانند در یک تصویر خلاصه شد و حال تنها می‌ماند تأملی اندک و دست برداشتن از لجاجت و دل بستن به جرثومه‌هایی که حتی برای آمریکایی که دشمن قسم خورده‌ی ایران و ایرانی است نیز تحمل‌شان سخت
شده است.
حضور رضاپهلوی در کنار دیوار ندبه که خون آشام‌ترین سیاستمداران دنیا با آن دیوار عکس یادگاری دارند به آن‌ها نیز حالی کرد که عظمت یک کشور را و یک نظام را یا باید از دشمنان قدر قدرت آن کشور و نظام شناخت یا از سفلگی و حماقت دشمنانش و رضا پهلوی در سفری عجیب هشت ماه تلاش برای بدنام کردن نظام مقدس جمهوری اسلامی ثابت‌کننده عظمت و حقانیت جمهوری اسلامی ایران بود.
حضور رضا پهلوی در سرزمین‌های اشغالی و دیدار با نتانیاهو تعبیر آشکار دل بستن به لانه‌ی عنکبوت از بیم سیل و زلزله است، دولتی که مورد نفرت مردمان یهودی است چرا باید مایه‌ی پشتگرمی و آرامش رضا پهلوی باشد؟ نخست وزیری که هر آن بیم سقوطش می‌رود و رژیمی که نامشروع و اشغالگر است برای رضا پهلوی چه دستاوردی می‌تواند داشته باشد؟ یادش بخیر عزیزی که همیشه نهیبم می‌زد: خاک هم اگر خواستی به سر کنی بگرد تَل و تپه‌ی بزرگ و درخور پیدا کن و دریغ که رضاپهلوی از همین اندازه فهم که کودکان ۶-۵ ساله‌ی ایرانی از آن به وفور برخوردار هستند نیز محروم بود... عرضم تمام!