چه عواملی زمینه‌ساز ابتلا به پدوفیلیا است؟/ تأثیر گرایش جنسی به کودکان در انتخاب همسر چیست؟

علیرضا شریفی یزدی، روانشناس اجتماعی در گفت‌و‌گو با خبرنگار سایت خبری پرسون، در پاسخ به این سوال که آیا گرایش جنسی به کودکان بیماری است و یا در شرایط خاصی رخ می‌دهد؛ گفت: گرایش جنسی به کودکان به طور قطع و یقین بیماری محسوب می‌شود؛ در طبقه بندی انحرافات جنسی، پدوفیلیا و یا گرایش جنسی به کودکان از مهم‌ترین بیماری‌های جنسی و این افراد بیمارهای خطرناکی می‌باشند.

شریفی یزدی در خصوص عوامل زمینه‌ساز ابتلا به پدوفیلیا، بیان کرد: مهم‌ترین دلیل ایجاد این بیماری آسیب‌های شدید دوران کودکی است که این افراد در سن پایین به احتمال زیاد مورد آزار جنسی قرار گرفته و یا شاهد و ناظر روابط جنسی افراد نزدیک در خانواده مانند پدر و مادر بودند.

وی ادامه داد: گروه دوم از کودکان که در بزرگسالی دچار این بیماری می‌شوند؛ کسانی هستند که مورد آزار و اذیت والدین قرار می‌گیرند. اما نه به صورت سوء‌استفاده جنسی، برای مثال تنبیه فیزیکی و یا تحقیر می‌شوند.
این روانشناس افزود: گروه سوم از افرادی که گرایش جنسی به کودکان دارند، کسانی هستند که از بهره هوشی مناسبی برخوردار نیستند؛ البته عوامل ژنتیکی نیز تا حدودی زمینه‌ساز این اختلال و بیماری سنگین روانی است.

شریفی یزدی تصریح کرد: کسانی که از لحاظ روانی به کودکان برای ارضای نیاز جنسی تمایل دارند، بیمار روانی خطرناک محسوب و باید پس از شناسایی در اماکنی قرار گیرند که دسترسی به کودکان نداشته باشند.

وی در خصوص ابعاد اجتماعی این اختلال، گفت: بر اساس مطالعات این نوع گرایش نوعی خشونت جمعی و یا خشم اجتماعی را در سراسر جهان نشان می‌دهد که در لایه‌های پایین جامعه، گاهی این خشم به صورت عریان در این قالب بروز می‌کند.

این روانشناس در پاسخ به این سوال که آیا مردانی که تمایل به ازدواج با دختران کم سن و سال دارند؛ پدوفیلیا محسوب می‌شوند؛ گفت: مردان بسیار سن بالایی که با دختران 10 تا 12 سال و یا حتی کمتر ازدواج می‌کنند؛ بله به احتمال بسیار زیاد دچار این بیماری هستند؛ اما این موضوع شامل مواردی مانند اختلاف سنی‌های 15 ساله میان زوجین نمی‌شود.

شریفی یزدی در رابطه با ارائه آگاهی‌های لازم به کودکان، بیان کرد: در این زمینه دو واژه تربیت جنسی و آموزش جنسی وجود دارد. در غرب آموزش جنسی رایج و از دوران کودکی مسائل جنسی مطابق سن از گیاه، حیوان و در نهایت انسان آموزش داده می‌شود.

این روانشناس گفت: در کشور ما بنا بر مقتضیات فرهنگی و اجتماعی، تربیت جنسی توصیه می‌شود. در تربیت جنسی نکات عریان جنسی بیان نمی‌شود و صرفا به کودک گفته می‌شود که چگونه در مقابل خطرات تجاوز و تعرض از خود مراقبت کنند. مواردی مانند اعضای خصوصی بدن کودک را غیر از پدر و مادر و در صورت لزوم پزشک، نباید فرد دیگری مشاهده کند؛ فریاد زدن کودک در صورت احتمال تعرض و عدم اعنتای کودک به افرادی که قصد اغفال وی را دارند؛ باید به کودکان اطلاع داده شود.