مصطفی اقلیما، جامعه شناس در گفتوگو با خبرنگار سایت خبری پرسون، بیان کرد: خانوادهها به دلیل شرایط موجود، توان تأمین نیازهای اولیه بچهها را ندارند و همین موضوع سبب میشود، آنها در شرایط خاصی قرار گیرند که دچار آسیب شوند. برای این که کودکان در معرض تعرض قرار نگیرند، نقش اصلی را مادر بر عهده دارد که باید با حضور در خانه مراقب فرزندانش باشد.
اقلیما ادامه داد: زمانی که دو کودک بزرگ و کوچک در یک محل باشند، احتمال آسیب و خطا وجود دارد؛ اما برای والدین رفتار بچهها اهمیت ندارد و صرفا به ساکت کردن آنها اکتفا میکنند.
وی افزود: زیرساختهای مختلف در جامعه مشکل دارد و عامل سوءاستفاده از کودکان است. تا زمانی که شرایط خانوادگی و موقعیت زندگی بچهها مناسب نباشد، وقوع این مسائل نیز ادامه دارد.
این جامعه شناس تصریح کرد: آموزش در انتهای زنجیره قرار میگیرد؛ ابتدا باید مفهوم خانواده بررسی و به معنای واقعی تحقق یابد. اگر کودکان اتاق جداگانه خود را داشته باشند؛ والدین وقت کافی برای رسیدگی به آنها داشته باشند، صمیمت، محبت و شرایط گذراندن اوقات فراغت برای خانوادهها فراهم باشد، مشکلات برای کودکان نیز کاهش مییابد. پدر باید از انجام کارهای طولانی پرهیز و زمان را برای خانواده خود اختصاص دهد.
اقلیما بیان کرد: خانواده باید ظرفیت و زمینههای لازم را داشته باشد؛ سپس به فکر ارائه آموزشهای لازم باشیم. در شرایطی که خانوادهها در تنگنای مالی هستند؛ والدین از هم طلاق گرفته، معتاد و یا در زندان میباشند؛ آموزش برای پیشگیری از تعرض به کودک معنا ندارد. دولت باید خدمات لازم را به کودکان بیسرپرست ارائه کند تا آنها درگیر مشکلات مختلف از جمله سوءاستفاده جنسی نشوند.
این جامعه شناس در پایان تأکید کرد: تا زمانی که زیرساختها در حوزههای مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی فراهم نشود؛ مشکلات خانوادهها و به ویژه کودکان نه تنها کاهش نمییابد؛ بلکه روند صعودی نیز پیدا میکند. همان طور که مشکلات در 40 سال گذشته به صورت تدریجی ایجاد و افزایش یافته، برای تأمین زیرساختهای لازم نیز 40 سال فرصت نیاز است.