در سیاست خارجی ما، نهادهای بالادستی دولت است که سیاست‌های کلان خارجی را تعیین می‌کنئد و رئیس‌جمهور و تیمش حداکثر مجری آن سیاست‌ها هستند. اکنون در رابطه با موضوع مشخص برجام، شش دوره مذاکرات جدی دنبال شده و نشان می‌دهد که هم ایران و هم آمریکا اراده سیاسی برای حل موضوع و به نوعی بازگشت به برجام را دارند.
به گزارش سایت خبری پرسون، یوسف مولایی نوشت: روی مسائل فنی و تکنیکی و مطالباتی که طی دو سال تحریم‌ها هم از طرف ایران بالا رفته و هم آمریکایی‌ها با توجه به شرایط جدید، مطالبات یا موضوعات جدیدی را مطرح می‌کنند که قدری به طول انجامیده است. در عین حال همه اینها به نوعی حل شده به نظر میرسد و متن موافقتنامه هم تاحدی تکمیل شده و در رابطه با برجام مشکل خاصی وجود ندارد. از طرفی به نظر نمی‌رسد ایران در گشایش‌های جهانی بتواند بیشتر از دولت آقای روحانی موفقیت داشته باشد. البته ممکن است مشکلات یا مسائل منطقه‌ای تا حدی بهتر شود یا تنش‌ها کاهش پیدا کند. آقای رئیسی هم از بازگشایی سفارت عربستان به نوعی استقبال کردند و نسبت به تحولات منطقه‌ای نظر مساعد دارند. گرایش به شرق بخشی از سیاست خارجی ایران است و آقای رئیسی هم می‌خواهد آن را دنبال و تقویت کند.
در سطح مناسبات ایران با کشورهای غربی، اتحادیه اروپا و آمریکا به نظر نمی‌رسد که برنامه خاصی وجود داشته باشد و کشورهای عضو اتحادیه اروپا هنوز به طور رسمی پیروزی آقای رئیسی را تبریک نگفتند، بنابراین بیشتر تمرکز آقای رئیسی در سیاست خارجی، سیاست منطقه‌ای خواهد بود. اف ای تی اف در دوره آقای روحانی تبدیل به چالش سیاسی بین بخشی از مخالفین دولت و دولت تبدیل شد و به عنوان یک موضوع فنی مورد نیاز اقتصاد و تجارت کشور شاید دیده نشد. حالا دیگر آن جنبه چالش بین دولت و رقبا کنار می‌رود و به عنوان یک موضوع فنی بیشتر دیده خواهد شد که آیا با الحاق به اف ای تی اف، بخشی از مشکلات مربوط به تجارت خارجی و مبادلات مالی با دنیای خارج حل می‌شود و مثبت است یا خیر؟ اگر به لحاظ فنی و کارشناسی جواب مثبت باشد به نظر میرسد آقای رئیسی در موقعیتی است که به لحاظ همگرایی با نهادهای تصمیم‌ساز بتواند اف ای تی اف را از مصوبه مجمع بگذراند.
در سند همکاری 25 ساله ایران و چین، کلیاتی از همکاری در زمینه‌های اقتصادی آمده که شاید در بعضی حوزه‌ها مثل زیرساخت‌های مربوط به راه و ارتباطات مستعدتر باشد ولی برنامه مشخص و مدونی که در برنامه با چین چقدر می‌توانیم فرصت شغلی ایجاد کنیم با توجه به اینکه چینی‌ها حتی آبدارچی خودشان را هم به همراه می‌آورند، فرصت شغلی ایجاد نمی‌شود. چین بیشتر امکانات کشورهای دیگر را می‌بلعد و مورد استفاده قرار می‌دهد و فرصت خاصی ایجاد نمی‌کند، بنابراین اگر به صورت جدی پیگیر موضوعاتی که توسط آقای رئیسی درباره ایجاد اشتغال و... شویم، قطعا به احیای مناسبات اقتصادی با غرب نیاز هست ولی کشورهای اروپایی با توجه به فعالیت‌های آقای رئیسی در دوره قضائی گذشته، آغوشی برای استقبال هنوز باز نکردند و احتمالا مناسبات سیاسی ما با اروپا ارتقا پیدا نکند و اگر مناسبات سیاسی افزایش پیدا نکند، همکاری‌های اقتصادی هم تا حدودی مغفول خواهد ماند.
توجه: مطلب مندرج صرفا دیدگاه نویسنده است و رسانه پرسون در قبال آن هیچ موضعی ندارد.
منبع: آرمان ملی
