ما در دنیای نسبیتها حضور داریم و بالطبع نمیتوانیم موردی را تماما رد و یا تایید کنیم. تغییر مدیران و مسئولان یک دولت با تغییر رئیس جمهور از همان موضوعاتی است که بسیار نسبی است و نمیتوان در مورد آن حکم کلی و جامع داد.
انتظار نطقهای آتشین از مجلس یازدهم میرفت اما نه خطاب به دولت رئیسی و حتی حاکمیت بلکه دولت قبل و اصلاحطلبان. اما در هفتههای اخیر تواتر نقدها و نطقها خطاب به مسئولان فعلی شدیدتر از حد انتظار بوده.
پس از معرفی مسعود فیاضی از سوی رییس دولت سیزدهم به عنوان گزینه وزارت آموزش و پرورش یکی از نخستین واکنشها از سوی تشکلهای معلمی شکل گرفت، تشکلهایی که برخی شناختهشده و برخی هم چندان برای جامعه معلمان شناختهشده نیستند و برخی هم فقط به نامهایی شناخته میشوند که آن نامها بیش از تشکل شهرت دارد.
دو روزنامه «جوان» و «کیهان»، خیلی اتفاقی (!) به مسئلهای واکنش نشان میدهند که این روزها نُقلِ هر محفل و مجلسی است: «سپردن امور به دست اقوام و خویشاوندان نسبی و سببی»؛ با این تفاوت که کیهان با «متلک گویی» واکنش نشان میدهد و جوان با «محافظه کاری» اما هیچ کدام ذرهای اشاره به ریشه برخی مسائل و مصادیقِ این چالش سطحی اما آزاردهنده نداشته اند.
طرح صیانت از حقوق کاربران، تأکید بر مصوبه محرمانگی اموال مسئولان، اصلاح قانون انتخابات شوراها و حالا ایده جرمانگاری دوچرخهسواری زنان. طرحها و ایدههایی علیه آزادی و شفافیت و در راستای محدودسازی حقوق شهروندی مردم هستند. همه اینها چه در حد طرح اولیه یا ایده بیانشده از زبان یک نماینده و چه در دست بررسی و تصویب در کمیسیونها و صحن، نه صرفا بخشی از کارنامه یک سال و اندی مجلس یازدهم بلکه نمادی از روح و نگرش کلی حاکم بر مجلس اصولگرایان است.
مجلس یازدهمیها نهتنها اصراری به بهبود چهره خود نزد افکارِعمومی ندارند که تلاش میکنند خودشان را از چشم مردم بیندازند. رفتار این دوره پارلمان، نمیتواند فارغ از جایگاه و نقش مردمی آن تحلیل شود.
انتشار خبر ازسرگیری مذاکرات وین در آذرماه، احتمال تعیین تکلیف لوایح FATF را مجددا مطرح کرده و انتظار میرود در صورت نتیجهبخشبودن مذاکرات و جدیشدن مسئله رفع تحریمها، با هدف بازگشت ایران به بازارهای مالی و تجاری شاهد بررسی لوایح پالرمو و سیافتی در مجمع تشخیص مصلحت باشیم.
صرفنظر از اینکه مقاله یک رسانه افراطی درباره حضرت آیتالله صافیگلپایگانی را توهین و هتکحرمت بدانیم یا آن را به اسائه ادب تنزل دهیم، واکنشها به آن قابلمطالعه است. ابتدا سکوتی شگفتانگیز حاکم شد و حتی نهادهای رسمی روحانیت نیز برانگیختگی نداشتند.
چند ساعت پس از آنکه لاله افتخاری گفت «روش رئیسی برای اداره کشور سیره ائمه معصومین(ع) است»، فرزندش بهعنوان مدیرعامل مؤسسه صندوق حمایت و بازنشستگی کارکنان فولاد انتخاب شد. این اولین انتصاب پرحاشیه در دولت سیزدهم نیست و از زمان شروع به کار دولت جدید، انتصابهای فامیلی، گروهی و جناحی بدون درنظرگرفتن تخصص و تجربه لازم با چنان سرعتی انجام میشود که گویا شعار شایستهسالاری و ممنوعیت فامیلبازی اصولگرایان در زمان انتخابات اصلا مطرح نشده است.
همه شاخصها و آمارهای حتی رسمی را در همه حوزههای اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و ... ببنید؛ کشور را دارد از دست میرود و مردم روز به روز غمگینتر و ناامیدتر و فرتوتتر میشوند آن وقت یک عده به اسم انقلابیگری و اصولگرایی و ارزشگرایی، دارند عرصه را تنگتر میکنند و نمک بر زخم مردم میپاشند. چرا در برابر اینان خفه خون گرفتهاید؟!
نگاه اصولگرایان تندرو به مرجعیت، حمایت بیچونوچرای آیات عظام و روحانیون از مواضع مقبول تندروها به دور از هرگونه انتقاد از سیاستهای غلط است و از اینرو کمترین نقد به وضع موجود سبب حمله تند این دسته از افراد به مرجعیت شده است.
گفتوگوی آقایان سیدمصطفی تاجزاده و مهدی نصیری، درباره «دولت/ملت» و «امت/امامت»، فرصتی بود تا آقای نصیری روایت خویش از امت و امامت را بازنمایی کند. تاجزاده در این گفتوگو کوشید تا مبتنی بر نظریات مدرن، دستاوردهای علم سیاست، اندیشههای سیاسی جدید، دستاوردهای نظری روشنفکران و نواندیشان دینی و تجربه بیش از چهار دهه استقرار جمهوری اسلامی، روایت شهروندمدار و معطوف به حقوق شهروندی ارائه دهد؛ روایتی که سالهاست منادیان گفتمان اصلاحات عرضه میدارند.
دولت سیزدهم هنوز بازه زمانی صد روزه نخستش را پشتسر نگذاشته و امشب ابراهیم رییسی در حالی برای دومینبار در قامت رییسجمهوری از طریق آنتن زنده شبکه اول سیمای جمهوری اسلامی با شهروندان ایرانی سخن میگوید که درست 120 روز از اعلام رسمی پیروزیاش در آن انتخابات ریاستجمهوری به عنوان کاندیدای اصلی محافظهکاران، 74 روز از برگزاری نخستین نشست هیات دولت دوازدهم به ریاست او و البته تنها 52 روز از برگزاری نخستین نشست هیات دولت سیزدهم به ریاست او میگذرد.
مجلس محرمانهها. تعداد غیرعلنیها و محرمانههای مجلس یازدهم روزبهروز زیادتر میشود. از بودجه تا سیاست خارجی و حتی قیمتگذاری برای فولاد همه پشت درهای بسته. فقط سه جلسه غیرعلنی در همین دو هفته اخیر برگزار شده است؛ آنهم در مجلسی که از همان ابتدا با ادعای شفافکردن آرای نمایندگان روی کار آمده است.
خداوند در قرآن میفرماید پس به آن بندگانم بشارت ده که سخنان گوناگون را میشنوند و از بهترین آنها پیروی میکنند. متأسفانه یکی از مشکلات یا بیماریهای مزمن جامعه ما حذف و کنارگذاشتن بسیاری از فکرها، نظرات و دیدگاههای راهگشا یا حذف نیروهایی است که با گرایش سیاسی و جناحی دولتمردان همخوانی ندارند.
خضریان، عضو هیئترئیسه کمیسیون اصل ۹۰، در نامهای به قالیباف موارد اهمالکاری و تناقضگویی وزیر خارجه سابق را ذکر کرده و از شکایت از ظریف به کمیسیون اصل ۹۰ خبر داده است.
اصلاحطلبان که بهموجب حضور فعالان امنیتی دهه60 در رأس نخبگانی خود، در به راه انداختن عملیات روانی علیه رقیب به مقام استادکاری درآمدهاند، پس از پایان کار دولت اعتدال و برای عبور به سلامت از ایام فترت جای پاسخگویی از موضع تهاجمی وارد شدهاند و با دروغپراکنی به دنبال پاکسازی عملکرد هشتساله خود هستند. به نظر میرسد، برخی روزنامههای موسوم به «زنجیرهای» دراینبین کارویژه ممتازی به دوش دارند.
مدعیان اصلاحات طرح مجلس برای تقویت و توسعه شیوههای عملیاتی کردن قانون «رسیدگی به دارایی مقامات، مسئولان و کارگزاران» را دستمایه شگردهای تبلیغی خود قرار داده تا اقدامات انقلابی مجلس در بررسی طرح «تسهیل صدور مجوزهای کسب و کار» را به حاشیه ببرند.