یادداشت‌ها

در جامعه افرادی شناخته شده وجود دارند که مردم آنان را تجربه کرده و به توانایی‌ها و صلاحیت‌های آنان در بهبود شرایط کشور باور دارند. وقتی این افراد وارد صحنه انتخابات می‌شوند، مردم با اعتماد به توانمندی‌ها و صلاحیت‌های این افراد، به کسان کمتر شناخته شده‌ قرار گرفته در یک لیست هم رأی می‌دهند و خیالشان آسوده است که «این مجموعه» می‌تواند در بهبود شرایط آنان تأثیر قابل توجهی داشته باشد

رکن اساسی هر پیشنهادی باید در درجه اول تفکیک میان مواضع رسمی و افکار عمومی و استقلال افکار عمومی باشد و در درجه دوم مواضع رسمی بیانگر حفظ منافع ملی کشور باشد. شکافی که میان افکار عمومی مردم با مواضع رسمی در موضوع فلسطین رخ داده هزینه‌های سنگینی را بر سیاست خارجی تحمیل می‌کند و اتفاقا موجب فاصله‌گیری بخشی از مردم با تبلیغات رسمی در موضوع فلسطین شده است.

روزنامه کیهان از اظهارات اخیر ظریف در جمع دانشجویان عصبانی شده است.

واقعیت در پاکستان بعد از انتخابات سراسری مجلس این کشور نشان می‌دهد انتخابات مجلس گستردگی و عمق شکاف‌های اجتماعی و نارضایتی مردم پاکستان را عیان کرده و رسمیت داده است.

رهبر معظم انفلاب «بیان صریح حقایق»‌، «توجّه به دنیای مردم و آینده کشور» را از جمله شاخص‌های خواص شتاب دهنده برشمردند. اینها همه از جمله شاخص‌هایی است که ملت ایران دارد و نمایندگان این ملت نیز باید داشته باشند تا بتوانند شتاب‌دهنده دولت و جامعه باشند و مجلس آینده را به «مجلس شتاب‌دهنده» برای حل مشکلات کشور تبدیل کنند.

چشم‌های ظاهربین هر جامعه و دشمنان سطحی‌نگر آن جامعه، نوعا قدرت را صرفا در توانایی‌های ظاهری می‌بینند؛ همان‌طور که ممکن است شخصی از توانایی‌های بدنی فوق‌العاده برخوردار باشد و در این صورت هم او خود را بسیار توانمند می‌انگارد و هم افرادی که او با آنها به خصومت می‌پردازد، می‌توانند چنین دریافتی داشته باشند؛ درحالی‌که آن فرد ممکن است از جنبه‌های دیگر مانند اراده، عقل و فناوری ناتوان باشد.

وقتی حسن روحانی یا هر نامزد دیگری تقاضا می‌کند شورای نگهبان دلایل عدم احراز صلاحیت او را اعلام کند، شورای نگهبان نمی‌تواند به بهانه‌هایی چون حفظ حریم خصوصی و... استناد کرده و دلیل عدم احراز فرد را اعلام نکند.

یکی از مهم‌ترین پیام‌های بیانیه‌ ۱۱۰ نفر از نیروهای اصلاح‌طلب این است که عده‌ای از اصلاح‌طلبان در تلاشند خود را از بن‌بستی که سران و افراد قدیمی این جریان در مقاطع مختلف بویژه بعد از حوادث سال ۸۸ ایجاد کردند خارج کنند.

واکنش شدید اسرائیل به تلفات بی‌سابقه پریروز ارتش صهیونیستی در خان‌یونس نشان می‌دهد، مردم انتقال‌یافته به رفح در معرض یک تهدید جدی هستند. این تهدید اگرچه صحنه نظامی و سیاسی را به نفع اسرائیل تغییر نمی‌دهد - کما اینکه چهار ماه جنگ تغییر نداده است - ولی حفاظت از جان مردم مظلوم غزه موضوعی نیست که به این دلیل نادیده گرفته شود. اسرائیل به‌ طور حقیقی و طی یک تهدید باید دریابد، چنین اقدامی برای آن بسیار سنگین تمام می‌شود.

اجرای فساد، ساختاری است و نه فردی. تا هنگامی که مبارزه معطوف به حل ایرادات ساختاری نشود، نه تنها فساد از میان نمی‌رود،بلکه قهرمانان خیالی مبارزه با آن نیز مایه عبرت دیگران خواهند شد.

بله، واقعیت این است که آمریکا در هر دوی این جبهه‌های جنگ حاضر است آن هم مستقیما و تا آنجا که توانسته از جبهه طرف خود حمایت‌های تسلیحاتی، مالی، سیاسی، اطلاعاتی و مستشاری کرده است از آن سو به شرکت‌های تسلیحاتی‌اش هم رونقی داده است! گزارش‌های متعددی از حضور مستشاران آمریکایی و اروپایی در اوکراین و «اسرائیل» منتشر شده است که همگی نشان می‌دهند، کنترل امور در این دو، نه در دستان نتانیاهو یا زلنسکی که در دستان آمریکایی‌هاست.

در فساد اداری و مالی، در سیاست خارجی، در سیاست‌ها و شاخص‌های اقتصادی و تورم و... در رقص و آواز، در حلال و حرام و مباح و... این رویکرد مشاهده می‌شود و تابع منطق دوگانه است. اخلاق و سیاست و... برای آنان چنان نسبی است که درستی یا نادرستی آنها را با دوری و نزدیکی به خودشان می‌سنجند.

عدم نظارت و پایش طرح‌های توسعه شهری و منطقه‌ای از مهم‌ترین عوامل چالش‌برانگیز و آسیب‌زا است.

جشن‌های سالگرد پیروزی انقلاب، مانند اصل انقلاب، منحصر به فرد است و کمتر کشوری است که بتواند بعد از چند دهه، جشنی پر نشاط در سالگرد پیروزی اش برگزار کند.

واقعیت این است که در حال حاضر بخش مهمی از مردم به نوعی خواسته یا ناخواسته از اداره جامعه و مشارکت در سرنوشت و تصمیم‌سازی برای آن کنار نهاده شده‌اند که آفت بسیار بزرگی است.

صدای مردم را نمی‌توان خاموش کرد و اگر در گزارش یافته‌های پیمایش منعکس نشود به اشکال گوناگون خود را بروز خواهد داد. در انتخابات، در مهاجرت، در خودکشی و آسیب‌های اجتماعی و در اعتراضات و ناامیدی و بسی پدیده‌های دیگر بازتاب می‌یابد. مگر اکنون که جلوی انتشار آمارهای طلاق و تعداد موالید و نام‌گذاری گرفته شده این پدیده‌ها از میان رفته‌اند؟ «صدای مردم را نمی‌توان خاموش کرد.»

زنان سربازان خط مقدم؛ تیتری که در نگاه اول مبالغه آمیز می آید اما، رهبر انقلاب تأکید می کنند که این مبالغه نیست و یک واقعیت است.

قوه قضائیه در دو دهه گذشته به حق از پیشگامان و نهادهای پیشرو در راه اندازی سامانه های الکترونیکی و به کارگیری مزیتهای فناوریهای نوین دراین قوه بوده است. سازمان ثبت اسناد یکی از نمونه های متاخر و بخشهای سرآمد این قوه در این زمینه بوده است البته سایر بخشها نیز بویژه در دوران شیوع پاندومی کوید 19 نمودی از تلاش و ابتکار عمل بیشتری داشته اند. بطورکلی نظام قضایی کشور از دارندگان کارنامه نسبتا قابل قبول در توسعه دولت الکترونیک محسوب می شود.

اکنون زمزمه‌های بسیاری درباره خصوصی‌سازی در صنعت خودرو به گوش می‌رسد. اولین و مهم‌ترین هدف در سیاست خصوصی‌سازی ارتقای بهره‌وری است؛ زیرا همواره فرض اولیه بر آن قرار می‌گیرد که بهره‌وری بخش خصوصی به‌ دلیل نمایندگی مدیران از سوی سهامداران و افزایش انگیزه برای سودآوری بیش از بخش دولتی است.

این روز‌ها با توجه به حوادث خیابان‌های پاییزی ۱۴۰۱، بحران‌های اعتماد و سرمایه اجتماعی، پدیده انقلاب اسلامی  فارغ از علل، اهداف و آرمان‌های آن، از هر سو به سلاخی کشیده می‌شود.

یکی از شروط اساسی و لازم ولی ناکافی در موفقیت یک استارت‌آپ این است که بتواند در زمان‌های مناسب، از سرمایه‌گذاران مناسب و مرتبط، مقدار مناسب پول را بر مبنای ارزش‌گذاری مناسب و منصفانه دریافت کند و درصورتی‌که هر یک از اضلاع این مربع واجد صفت مناسب نباشد، احتمال موفقیت آن به نحو محسوسی کاهش می‌یابد.

اگر رسول‌خدا(ص) نبود و محمد‌مصطفی(ص) به پیامبری مبعوث نشده بود، بودن در دنیا با کدام بهانه‌ای توجیه‌پذیر بود؟... و خلقت مردمان و آفرینش زمین و آسمان را چه سود؟!...هیچ!... و این پاسخ دلنشین و توضیح خالی از ابهامی بود برای آن کلام نورانی که خدای مهربان خطاب به رسول گرامی اسلام فرموده بود... «لولاک لما خلقت الافلاک... اگر تو نبودی، جهان را نمی‌آفریدم...» ... راستی، اگر او نبود، بودن را چه سود‌»؟!

این‌گونه رفتار به معنای قطع ارتباط سیاستگذاران آن با واقعیت جامعه است. اگر ارتباط واقعی داشتند و واقعیات را چنانکه هست می‌دیدند و چنانکه هست می‌شنیدند، خیلی زودتر از اینها این حد از تقابل با حقوق زنان را در دستور کار خود قرار نمی‌دادند که بخواهند بگویند: همین که هست، هر که نمی‌خواهد بگذارد برود.