یادداشت‌ها

سابقه تاریخی کشور ما در نوع مواجهه با بحران‌ها قابل توجه است. وجدان جمعی جامعه ایران از اساس در مسائل انسانی، به‌ خصوص در مورد آنان که دغدغه حل مشکلات مردم را دارند، تاثر عمیق‌تر و همدلی و همسویی ناب‌تری را نشان می‌دهد.

ایران برای عبور از فضای پرآشوب و بحران‌‌‌زده منطقه‌‌‌ای تلاش دارد تا از سازوکارهای کنش متوازن، الگوی همکاری‌جویانه و عملگرایی راهبردی برای حل همه‌‌‌جانبه و فراگیر اختلافات و ابهامات استفاده کند.

آمریکا و اسرائیل مشترکا برنامه ریزی کرده اند تا از راه دیگری وارد شوند و با عملیات نرم حماس را از صحنه خارج کنند.  آیا آنها در این توطئه موفق خواهند شد؟  بی تردید مقاومت نیز با اطلاع از جزئیات این توطئه طرح خاص خود را برای مقابله با آن دارد و هفته های آینده ابعاد این طرح را مشخص خواهد کرد.

اما واقعیت مغفولی که در این هیاهوی مجازی و سینمایی و... باید مورد توجه قرار داد این است که با همه ابزارهای جدید و جذابِ در اختیار بشر، کتاب؛ همان که در فرهنگ ما از آن به عنوان یار مهربان یاد می‌شود همچنان جایگزینی ندارد.

قطعا این آخرین سیلاب نیست و سیل‌های دیگر، نه فقط در مشهد که حتی در تهران و اصفهان و شیراز و دیگر شهرهای کشورمان به دلیل تخریب گسترده کوهستان‌ها و روددره‌ها در راه است و اگر فکری نشود با این حجم از تغییراتی که در نیم قرن اخیر به دلیل سوء مدیریت در طبیعت ایجاد کرده و برخی نقاط را هم از پوشش گیاهی خالی کردیم، سیل‌های بعدی ویرانگرتر خواهد بود.

عباس مدحجی روزنامه نگار در یادداشتی اختصاصی نوشت: باید پرسید چرا از فریاد فرمان حمله در شبهای عملیات با سینه ای ستبر و سری بالا به ناله ی شهدا شرمنده ایم با عرق شرم و سری پایین رسیدیم؟ کسانی که پرچم آزادسازی را بنام آبادسازی از شهدا گرفتند امروز کجای کارند؟

اشتباه مهم دولت این است که گمان می‌کند با حمایت از این وزیر می‌تواند او را نجات بدهد، این دفاع به مثابه وزنه سنگینی است که به پای حامیان بسته می‌شود و ده‌ها برابر وزیر را با خود به زیر آب خواهد برد. شما که می‌خواهید چین را الگو قرار بدهید و هیچ بخش دیگر از سیاست‌های سازنده آن را انجام نمی‌دهید، حداقل از مجازات سخت مفسدان دولتی حتی اگر وزیر باشند، حمایت کنید.

یادداشت پیش روی فقط یک هشدار است و البته هشداری جدی و تعیین‌کننده و اگر از افرادی نام برده می‌شود برای اشاره به مستندات است و ـ خدای نخواسته ـ در پی ایراد اتهام به آنان نیست، اگرچه غفلت و بی‌توجهی آن عزیزان را نفی نمی‌کند. بخوانید!

تعطیلی شنبه اولویت بسیار بهتر و بیشتری نسبت به تعطیلی پنجشنبه دارد و رابطه کشور به جای ۳ روز به ۴ روز با دنیا افزایش می یابد که از این جهت مثبت خواهد بود.

تصاویری که این روزها در خصوص برخورد با زنان بر سر حجاب در عرصه عمومی دیده می‌شود و جریانی در کشور آن را نمایندگی می‌کند و به مثابه یک مطالبه نیروهای ارزشی تداعی می‌شود، نوعی از دو قطبی‌سازی است که خلاف اصول و مصالح ملی و کلی کشور است.

امروز نگاهبانی و حرمت‌نهی به زبان پارسی، وظیفه‌ی ملتی‌ست که هویتش پارسی‌ست و قومیتش، با همه‌ی تنوع و تعدد گویش‌ها، با زبان پارسی شناسنامه می‌گیرد.

وضع فعلی را با گذشته مقایسه کنید. این وضعیت بحران وجودی برای اسرائیل علاج‌پذیر نیست. حال به یک محلل نیاز است و غربی‌ها می‌دانند که این گره به دست کشورهای منطقه حل می‌شود. بعید است که کشورهای منطقه اینقدر بیهوش باشند که خود را به یک خر لنگ ببندند. لذا این هم شدنی نیست. بنابراین سرازیری اسرائیل یک بعد داخلی دارد و یک بعد خارجی. کانون تحول آتی منطقه نیز به همین موضوع مربوط است.

محمد مهاجری، فعال سیاسی اصولگرا، در یادداشتی در کانال تلگرامی خود به واکنش دولت به انتقادات اخیر مراجع تقلید از عملکرد اقتصادی آن پرداخت.

حجت الاسلام والمسلمین مسیح مهاجری خطاب به حجت الاسلام والمسلمین حسن روحانی نوشت: «وقتی انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ برگزار می‌شد و بسیاری از افراد سرشناس، با سابقه و صالح توسط شورای نگهبان ردصلاحیت شدند تا فرد مورد نظر رئیس جمهور شود، چرا شما احساس نکردید جمهوریت و اسلامیت نظام به خطر افتاده است؟»

اگرچه دولت‌های عربی منطقه همچنان روش مماشات با اسرائیل در «قتل عام» فلسطینیان را ادامه می‌دهند و بی‌عملی دو دولت چین و روسیه در شورای امنیت سازمان ملل استمرار آن را فراهم می‌سازد، نتانیاهو دریافته در پایان راه عمر سیاسی‌اش در اسرائیل است، چه آتش بس را بپذیرد یا همچنان به کشتار فاجعه‌بار فلسطینیان، زنان و کودکان و مردم عادی ادامه دهد.

نامه جناب آقای حسن روحانی، رییس‌جمهور سابق خطاب به ملت ایران در پاسخ به دلایل عدم احراز صلاحیت وی برای مجلس خبرگان رهبری که از سوی دبیر شورای نگهبان اعلام شده، یک سند تاریخی است که علاوه بر دفاع از جایگاه نهاد ریاست‌جمهوری، ریشه بسیاری از نابسامانی‌های امروز جامعه ما و طبعا راه‌حل آنها را آشکار می‌سازد.

به زانو درآوردن ارتشی که به زرادخانه‌های غرب اتصال داشته و به قول مقامات ارشد اسرائیل، کمک تسلیحاتی غرب به رژیم در این 7 ماه از کل کمک‌های تسلیحاتی آنان به این رژیم، در طول 75 سال گذشته بیشتر بوده است، معجزه تمام‌عیار زمانه ماست.

هنگامی که طبقه متوسط را به لحاظ اقتصادی ذلیل کردند، انتظار نداشته باشند که به لحاظ فکری هم خوار شود و فرزندآوری را مطابق الگوی مردم گذشته انجام بدهد و کودک ۵‌ساله‌اش را روانه چهار راه‌ها کند!! طبقه متوسط را از «اسب» زندگی و‌ معیشت انداختند ولی او را از «اصل» آزادی و فهم نمی‌توان انداخت. این طبقه گدایی نخواهد کرد.

مقوله روابط عمومی یا به تعبیر دیگر روابط انسانی، عمری به درازنای آفرینش بشر دارد و به سخنی از همان دم که آدمی بر روی زمین جنبیدن آغاز کرد، روابط او با محیط، طبیعت و هم نوعان خویش به عنوان بخش موثری از زیست بوم شروع شد. انسان بخرد آموخت که یگانه جایگزین جنگ و ستیز می تواند فصل دیگری به نام ارتباط نیز باشد.

پیام کاهش مشارکت بالای مردم در انتخابات مجلس دوازدهم بسیار مشخص و واضح بود، اما مشخص نیست چرا برخی پیام کاهش مشارکت مردم را نگرفتند.

آمریکا با وتو کردن 52 قطعنامه از میان 512 قطعنامه علیه رژیم صهیونیستی در همه جنایات جنگی رژیم صهیونیستی شریک است. آمریکا در اهانت رژیم صهیونیستی به ملت‌ها و دولت‌ها و به تعبیر درست‌تر جامعه جهانی هم‌صدایی کرده است.آمریکا باید پاسخ این هم‌صدایی را در تجمع‌ها، تظاهرات‌ها و تحصن‌ها جنبش جهانی دانشجویی با صدای بلند مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل خوب بشنود.

در حالی که بلینکن گفته بود «منتظر موافقت حماس با آتش‌ بس هستیم»، اما نتانیاهو هیئتی غیررسمی را به قاهره فرستاده بود تا توافق آتش‌بس را به شکست بکشاند و بر همین اساس پس از موافقت حماس با آتش‌بس شتابزده و بلافاصله حمله به رفح را آغاز کردند که این خود نشان از سردرگمی و به‌ هم‌ریختگی دستگاه محاسباتی آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها دارد.

به نظر می‌رسد نمایندگان مردم که قرار است حامی حقوق مردم بوده و بیانگر صدای آنها باشند؛ در مجلس با رویکردهای شخصی و گروهی و جناحی اقداماتی نظیر طرح صیانت را مورد توجه قرار می‌دهند.

اخیراً از قول ایشان مطلبی در فضای مجازی منتشر شد دال بر اینکه بطور متوسط هر مرد در کشور ترکیه با ۱۵ زن رابطه جنسی دارد! نمی دانم هدف این نماینده از طرح این گزاره ی اشتباه و غلط چیست؟! آیا می خواهد روابط دوستانه ایران و ترکیه را مخدوش کند؟! و آیا می خواهد بین ملت مسلمان ایران و ترکیه شکاف ایجاد کند؟!