به گزارش سایت خبری پرسون، جعفر گلابی نوشت: اما این ماجرای تلخ موجب شد که اوج‌گیری بی‌سابقه کرونا و رسیدن آمار رسمی مرگ ومیر‌ها در ایران به عدد 700 تن در روز، تحت‌الشعاع قرار گیرد و آنچنان که لازم است پیرامونش مویه نشود و افکار عمومی جوشش بایسته را نداشته باشد. در مدت کوتاه سیطره یک گروه بر یک کشور تعداد تلفات ما بر اثر بیماری کرونا از جنگ آنها بیشتر بود و این نشان می‌دهد که تهدیدها وخطرها فقط ناشی از دشمنان نیست و گاهی خشم طبیعت جامعه‌ای را میخکوب می‌کند.
متاسفانه با وجود تغییر رییس‌جمهور هنوز تغییر قابل توجهی در مواجهه قاطع و همه‌جانبه و فوق‌العاده با این بیماری مشاهده نشده است و به تعبیری کرونا با جامعه ما بازی می‌کند و بسته به شرایط سیلی‌های سخت بر چهره اجتماع ما می‌کوبد. همچنان سوال‌های بسیار مهم و گزنده‌ای پیرامون مدیریت این بلای کم سابقه وجود دارد که متاسفانه هنوز پاسخ‌های متقن و رسمی به آنها داده نشده است.
آیا می‌شود یک بیماری شیوع پیدا کند و طبق آمار رسمی قربانیان آن از 100 هزار نفر عبور کنند و مبتلایان به میلیون‌ها نفر برسند و هیچ یک از مسوولان مورد بازخواست قرار نگیرند که چرا ما به چنین فاجعه‌ای رسیده‌ایم؟ به نظر می‌رسد نه تنها تصمیم‌گیران باید پاسخگوی عملکرد خود باشند، بلکه پاسخ‌ها باید مورد راست‌آزمایی قرار گیرند تا ثابت شود که جان تک‌تک شهروندان این کشور در صدر اهتمام‌ها قرار دارد و چون کسی به ناحق جان دهد گویی ملتی جان داده است. اما راست‌آزمایی پاسخ مسوولان تنها هنگامی اطمینان‌بخش خواهد بود که موضوع کاملا جنبه حقوقی و قضایی علنی به خود گیرد.
اینکه مسوولان مربوطه بگویند ما از فلان زمان درصدد تهیه واکسن بوده‌ایم ولی تحریم‌ها مانع خریداری شده‌اند فقط توسط دادگاه صالحه است که می‌تواند مورد بررسی دقیق و جدی و همراه با بار حقوقی قرار گیرد که اسناد مورد ادعا گردآوری شوند و صحت و سقم ادعاها ارزیابی شود. وزیر بهداشت وظیفه خرید واکسن را متوجه وزارتخانه خود نمی‌داند ولی پاسخ نمی‌دهد که متولی خرید یا صدور مجوز خرید یا تقاضای خرید واکسن یا تعیین فروشنده معتبر برعهده چه کسی بوده است و چرا او به وظایف خود عمل نکرده و چه موانعی وجود داشته است؟ آیا مسائل سیاسی در این موضوع دخالت داده شده‌اند؟ چرا باید سیاست در همه حوزه‌ها نفوذ کند و تاثیر بگذارد؟ اینجا جایی است که یک ساعت یا یک روز تاخیر در تصمیم و انشای یک نامه و ارسال آن زندگی یا مرگ یا زجر عده‌ای از هموطنان را رقم زده است و هیچ ادعایی بدون بررسی‌های دقیق کارشناسانه قابل اتکا نیست و افکار عمومی را قانع نخواهد کرد.
در دیگر ابعاد موضوع هم وضع به همین منوال است و پاسخ‌های کلی و پراکنده و بعضا متناقض نه تنها دردی از جامعه دوا نمی‌کند که بر زخم‌ها نمک می‌پاشد. در بسیاری از کشورهای جهان به محض خیز بیماری مقررات سخت و قرنطینه‌های همه‌جانبه را به اجرا گذاشته‌اند و اغلب کارشناسان بین‌المللی جلوگیری از طغیان کرونا را همین راهکارها دانسته‌اند، چرا که در ایران از ابتدا هم مشخص بود در برخورد با بیمار مشکلاتی به مراتب بیشتر از دیگران خواهیم داشت حتی در ایام تعطیل مقررات محکمی وضع نشد و به قول برخی مسوولان، تعطیلات آمارهای ابتلا را افزایشی‌تر کرد؟ باید توجه شود که سوالات جدی پیرامون همه ابعاد ماجرا چیزی نیست که امکان عبور از کنار آن امکان‌پذیر باشد، پای جان ده‌ها هزار نفر در میان است و اتفاقا کسانی که در مظان تصمیم‌ها بوده‌اند اگر مدعی درستی رفتار خود هستند بیش از دیگران باید خواستار ایجاد فضای پاسخگویی دقیق و رسمی باشند.
حتی اگر صد دولت عوض شود مطالبه قصورها و تقصیر‌ها پیرامون برخورد با کرونا از بین رفتنی نیست و دولت جدید هم اگر می‌خواهد اشکالات عظیم گذشته را جبران کند حتی یک روز را نباید از دست بدهد و تشریفات تعویض مسوولان هم نباید کوچک‌ترین تاخیری در روند مقابله با بیماری ایجاد کند.
توجه: مطلب مندرج صرفا دیدگاه نویسنده است و رسانه پرسون در قبال آن هیچ موضعی ندارد.
منبع: اعتماد
333860
