کرمانشاه

مدیرکل میراث فرهنگی استان کرمانشاه گفت: در داخل و حاشیه تالاب جانوران مختلفی از گونه‌هایی متنوع زندگی می‌کنند به طوری که بر اساس بررسی‌های به عمل آمده، هر ساله با شروع باران‌های پاییز و سرد شدن هوا پرندگان زیادی از آسیای مرکزی به این زیست بوم می‌آیند و زمستان را در این تالاب می‌گذرانند. این تالاب مأمن و مأوای مناسبی جهت گذران زمستان برای تعداد زیادی از پرندگان مهاجر آبزی و کنارآبزی به شمار می‌رود.

مدیرکل میراث فرهنگی استان کرمانشاه اظهار داشت: ریجاب یکی از ۵۰ منطقه نمونه گردشگردی استان کرمانشاه است و ریجاب دارای رودخانه الوند، قبر سلطان سی قلی، برج خاموشی، زندان دوناب و ده‌ها اثر ملموس و ناملموس بکر و استثنایی تاریخی و طبیعی دیگر است.

مدیرکل میراث فرهنگی استان کرمانشاه گفت: معبد آناهیتا بنای تاریخی که امروزه در شهر کنگاور واقع شده است در میانه راه امروزی همدان کرمانشاه و بر سر راه تاریخی هگمتانه تیسفون قرار گرفته است. این بنا با 6/4 هکتار وسعت، بر پشته صخره ای و مشرف به دشت کنگاور ساخته شده آناهیتا فرشته و نگهبان آب و فراوانی و زیبایی و باروری در نزد ایرانیان دارای مقام بلند و ارجمندی بوده است.

شام غریبان کم و بیش مانند یک مجلس روضه است، با این تفاوت که در این جلسه، چراغ روشن نمی‌کنند و با افروختن چند شمع، روشنی کمی به مجلس می‌دهند. دسته‌های عزادار، عَلَم و کتل برنمی‌دارند و زنجیر و سینه نمی‌زنند، بلکه با صفوفی نسبتاً منظّم به مجلس می‌آیند، با گریبان‌های باز و با سکوت و متانت، مهموم و مغموم حرکت می‌کنند یا می‌نشینند. سرانجام روضه‌ای خوانده می‌شود که بیشتر به وقایع شب یازدهم محرم سال ۶۱ق و سرنوشت اعضای خاندان امام حسین(ع) مربوط می‌شود.

مدیرکل میراث فرهنگی استان کرمانشاه گفت: درازای این غار ۱۲ کیلومتر و عمق آن ۳۱۴۰ متر است و به عنوان یکی از هفت اثر طبیعی ملی ایران، به ثبت رسیده ‌است.

مدیرکل میراث فرهنگی استان کرمانشاه گفت: محوطه تاریخی و فرهنگی بیستون در دامنه کوه بیستون در شهر بیستون و در کنار راه باستانی و کهن کرمانشاه به همدان جای گرفته‌است. این مجموعه تاریخی و فرهنگی در تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۱ با شماره ثبت ۶۴۶۳ به‌ عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

مدیرکل میراث فرهنگی استان کرمانشاه اظهار داشت: این غار به عنوان دومین اثر طبیعی ملی کرمانشاه در سال ۱۳۸۸ توسط سازمان حفاظت محیط زیست ایران به ثبت رسید و در۲۰بهمن ۱۳۸۹ توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره ۹۸ در فهرست میراث طبیعی ایران قرارگرفته است.