یادداشت‌ها

دستاورد برجام را در سال های 94 تا 97 و با یک رقمی شدن تورم و آرامش بازار و استقبال مردم از انتخابات اسفند 94 و 96 دیدیم. اگر در ماه‌های آینده تورم تک رقمی شود و پیوستن به بریکس موجی برای انتخابات اسفند 98 (‌مانند اسفند 94) ایجاد کند فبها وگرنه با بریکس بریکس کردن دهان مردم شیرین و سفره ها رنگین نمی‌شود چرا که به تعبیر مشهور مردم به یخچال خانه خودشان بیش از تلویزیون اعتماد دارند. با این همه کاش بشود. چه کسی بدش می آید؟ وقتی رستوران رفتن که جای خود دارد تهیه بهینه خوراک و آذوقه روزانه هم برای کثیری از مردم رویا شده اگر بریکس بتواند سفره‌ها را رنگین کند چرا که نه؟!

درحالی‌که در بیش از یک دهه گذشته رشد اقتصادی رخ نداده، ثروتمند شدن در یک بازی جمع صفر و کشیدن رفاه دیگری به سمت خود رخ خواهد داد. با باز کردن لای پنجره می‌توان این بازی را به هم زد و همه ایرانیان را از موهبت رشد اقتصادی منتفع ساخت. اگر اعتماد‌ به‌ نفسی برای تغییر وجود نداشته باشد، اگر با اقتصاد جهانی همراهی نشود، اگر بازی جمع صفر متوقف نشود، معلوم نیست تا چه زمانی شیشه‌های این پنجره بسته، سالم باقی خواهد ماند.

فهم افراد در جوامع بشری، از نهایت صعود به قله‌ها و همچنین میزان همت‌شان متفاوت است. بعضی‌ها در مسیر صعود به قله‌ها، همان ایستگاه اول و دوم صعود -اولین تپه‌ها- را مقصد می‌پندارند؛ یا در اثر خستگی و بی‌حوصلگی متوقف می‌شوند. و حال آن که فتح قله‌ها، غیر از رسیدن به تپه‌ها است. در عین حال، فارغ از این که کدام موقعیت‌ها را تپه (ایستگاه/ منزل) و کدام را قله بدانیم، در این که پیشرفت‌های اقتصادی و قدرتمندی نظامی و نفوذ منطقه‌ای را موفقیت در صعود بدانیم اتفاق نظر وجود دارد. بنابراین، مهم است که عنایت کنیم چه کسانی رنج و زحمت به جان می‌خرند و هزینه می‌دهند تا منابع قدرت ملی و پیشرفت فراهم شود؛ و چه کسانی، در مسیر استهلاک یا واگذاری منابع اقتدار به دشمنان قدم برمی‌دارند.

برای دست‌اندرکاران فن این سوال پیش آمد که به‌ رغم اهمیت جدی حمل‌ونقلی ریلی انبوه‌بر در کلان‌شهرها که شاخص‌های عدالت و مردم‌محوری آن بسیار بالاست و باعث صرفه‌جویی در مصرف سوخت و وقت مردم، لزوم تامین تجهیزات متحرک، وجود کارخانجات مربوطه، به نتیجه رسیدن تحقیقات مربوط به ساخت واگن ملی مترو، حضور شرکت مپنا در قراردادهای تامین تجهیزات ثابت و متحرک در خطوط 6 و 7 متروی تهران، چگونه است که دیگر یادی از نیاز تهران و کلان‌شهرها نه از طرف شهرداری تهران و نه شورای شهر ششم تهران و نه وزارت صمت نمی‌شود و گویا کاملا تامین از تجهیزات متحرک برقی و رساندن مترو به ظرفیت اسمی حمل مسافر، به بوته فراموشی سپرده شده است.

پریگوژین با شورشی که علیه نیرو‌های کلاسیک روسیه کرد شکاف و زخمی را در درون روسیه در مورد جنگ اوکراین ایجاد کرد.

امروز ۵ شهریور تولد جهان پهلوان تختی است، روزی که به احترام این پهلوان بزرگ که سال‌ها روی تشک کشتی درس بزرگ‌مردی را آموزش داد روز ملی کشتی نام‌گذاری شده است.

دولت اصولگرایان به تدریج در حال خارج شدن از پیله‌ای است که خودش در حوزۀ سیاست خارجی به دور خود پیچیده است. حضور در جمع‌های منطقه‌ای و بین‌المللی از جمله شانگ‌های و بریکس نشانه‌ای آشکار از روند خروج از پیلۀ انزواطلبی پرخاشجویانه و خوداستثناءپندار است.

باید اذعان داشت که ایران چه عضو شانگهای و بریکس بشود یا نشود و روابط خود را با کشورهای منطقه گسترش دهد یا روال سابق را پیش بگیرد این آمریکاست که باید تصمیم بگیرد که می خواهد به برجام بازگردد و تعهدات برجامی خود را عمل کند و با ایران به توافق برسد یا خیر.

شاید علت نابرابری در سایر کشورها بیشتر به مساله اختلاف در سطح بهره‌‌‌وری افراد باز‌‌‌گردد؛ اما در کشور ما، مساله نابرابری نه تحت‌‌‌تاثیر بهره‌‌‌وری بلکه ماحصل بهره‌گیری از تورم دارایی‌ها و نزدیکی به منبع رانت، یعنی دولت است.

کسری شدید منابع مالی و ناترازی صندوق‌های بازنشستگی موجب شده است تا بحران ورشکستگی روی سر ۱۰ صندوق از مجموع ۱۸ صندوق بازنشستگی کشور سایه انداخته و آتیه این افراد تحت پوشش در معرض خطر قرار گیرد.

در این یادداشت نیز سعی کردیم برخی روابط خارج از عرف تا عالی‌ترین سطوح مدیریتی این وزارتخانه در دولت‌های یازدهم و دوازدهم را نشان دهیم. وزارتخانه‌ای که قرار بود شبکه ملی اطلاعات را با ملزومات آن راه‌اندازی کند طی هشت سال در این زمینه تقریبا متوقف ماند و حتی بدتر، بخشی از مسئولیت خود در این حوزه را به نفع بیگانگان واگذار کرد. حالا وقت سؤال است تا متهم تبدیل به مدعی‌العموم نشود و عملکرد غیرقابل قبول خود را با حاشیه‌‌سازی و شبهه‌پردازی پنهان نکند.

یادداشت زیر را به بهانه تولد 63 سالگی «اکبر عبدی» مرد هزارچهره سینمای ایران بخوانید.

این تیتر‌های دروغ یا اغراق شده (و بعضا متناقض) در رسانه‌های زنجیره‌ای بیگانه و دنباله آنها در فضای رسانه‌ای داخلی را مرور کنید که با وجود همدلی بالای آقایان رئیسی و قالیباف و اغلب وزیران و نمایندگان، چگونه از هیچ یا کاه، کوه می‌سازند:

ملاک برای تعیین دستوری بودن یا غیر دستوری بودن نرخ‌ها تعداد آنها نیست. نرخ‌های متعدد و متنوع نشانگر واقعیت بازار هستند. نرخ اسکناس با نرخ حواله فرق دارد، نرخ حواله خرد با نرخ حواله عمده فرق دارد، نرخ حواله تجاری با حواله غیر تجاری فرق دارد، نرخ‌های تبدیل و انتقال در شرایط تحریم هر روز با روز دیگر تفاوت دارند. دولت وقتی می‌تواند مدعی شود که در راستای تک‌نرخی کردن ارز گام برداشته است که بتواند نشان دهد، قانون عرضه و تقاضا را پذیرفته و آن را در سیاست‌های تجاری و ارزی خود اعمال کرده است.

مشکل اینجاست که اصل مساله را رها کرده ایم و به دنبال این آمده ایم که با عدد و رقم فکر کنیم کار خوبی انجام می دهیم. گویی دولت اولویت های خود را فراموش کرده است. البته این گفته بدان معنا نیست که بگوییم توسعه اقتصادی خوب است یا خوب نیست.

افزایش شدید قیمت ها، افزایش انحصار و سود‌های بادآورده دربازار داخل به نفع گروه‌های خاص و افزایش رانت جویی از منابع ملی یک اسم رمزی با خود دارد.

این نوع قانونگذاری غیرحکیمانه ناقض اصل تفکیک قوا و بنیان‌های دادرسی عادلانه که جزیی از حقوق ملت مصرح در قانون اساسی است بی‌شک هتک اعتبار و حیثیت نظام قضایی کشور در سطح ملی و بین‌المللی را در آینده در پی خواهد داشت.

فعالیت پلتفرم‌های قانون‌گریز که وابستگی آنها به دشمنان ایران برملا شده است، فعالیت سکوهای سالم و مفید را که به مراتب فراتر از پلتفرم‌های وابسته است با دشواری روبرو می کند‌. چرا نباید مدیریت این سکوها تحت نظارت دولت به افراد صاحب صلاحیت سپرده شود؟!

در گوشه و کنار می‌بینیم و می‌شنویم که برخی می‌گویند «اگر به قله نزدیکیم پس چرا ما نمی‌بینیم؟» باید پرسید آن روز که در دامنه بودیم درکی داشتید که حالا ندارید؟

خشونت علیه زنان تنها به آزار و اذیت جسمی و جنسی و فیزیکی ختم نمی‌شود بلکه توهین کردن؛ ترساندن؛ منزوی کردن؛ تلاش برای کنترل کردن؛ تکرار رفتارهای حسادت آمیز؛ محروم کردن زن از دیدن دوستان و اعضای خانواده‌ی خود؛ تلاش برای محروم کردن زن از ادامه کار یا تحصیل؛ جلوگیری از مراجعه زن به پزشک؛ تهدید کردن و تصمیم گرفتن به جای زن از مصداق‌های خشونت علیه زنان به شمار می‌آید.

چین پس از اروپا و امریکا و روسیه رتبه چهارم را داشته است. این وضعیت ناشی از رویکردی است که مردم به سیاست خارجی دولت دارند. به عبارت دیگر این رویکرد مردم بیش از اینکه مبتنی بر شواهد و دلایل مستند و قوی و ظرفیت‌های چین باشد، علت‌های دیگری دارد. علت اصلی نیز بی‌اعتمادی به سیاست خارجی کشور است که نتیجه وضعیت داخلی و اقتصادی آن چنین شده است که امروز شاهد آن هستیم.

در آینده خواهند گفت که چون مجموعه اصلاح طلبان رای نداشته اند وارد رقابت های انتخاباتی نشدند اما واقعیت آن است که مشارکت اکنون جزو اولویت ها نیست و این مساله در آینده صدماتی را ایجاد می کند چرا که افراد کم تجربه و ناتوان با آرای کم در قوه مقننه قرار گرفته و عملا وضعیت نامطلوبی را در قانونگذاری کشور ایجاد می کنند.

مردم قطعاً قدردان خدمات جامعه پزشکی هستند، اما اگر نقد و گلایه و نمونه‌هایی از کارهای ناپسند در بخشی از جامعه پزشکی هم به چشم می‌خورد، در گام نخست وظیفه خود اعضای این جامعه است تا از کیان و قداست شغل و حرفه خود دفاع کنند و از سوی دیگر وظیفه سازمان نظام پزشکی و وزارت بهداشت است تا برای حفظ‌شان و اعتبار خادمان سفیدپوش ملت، با ‌اندک متخلفان یا زیاده‌خواهان در این بخش برخورد نمایند.