یادداشت‌ها

بیش از سی سال است که توسط مجمع عمومی سازمان ملل ، ۲۱ سپتامبر بنام روز جهانی صلح نام گرفته است .هدف آن ترویج صلح و مهربانی و دوری از جنگ و خشونت بود.

گاهی برخی از مدیران ارشد طوری از اوضاع دفاع و تمجید می‌کنند که گویی از کرات دیگر به زمین آمدند و انبوه مشکلات را نمی‌بینند. انتقاد از عملکرد برخی از سازمانها و وزرا به معنی مخالفت با کلیت نظام نبوده و در صورت تداوم دفاعیات بی‌منطق از حرکات اداری و اجرایی، عاملی در جهت پذیرش معاندان خواهد شد. همانها که بعضی از واقعیات غیر قابل انکار را با بخش اعظمی از ادعاهای کذب ادغام کرده و رسانه‌های مختلف را پر میکنند.

آنچه میزان مطلوبیت و رفاه و ثروت را بسیار فراتر از حد تصور و به سطحی عظیم رساند، حرفه پیچیده و پرریسک بازرگانی داخلی و تجارت بین‌المللی کالاها بین ممالک گوناگون بود. ثروتی که بازرگانی عاید کرد از هیچ راه دیگر قابل تصور نبود. حلقه اتصال و نقطه وصل همه این تلاش‌ها به محل وعده یا میعادگاه فروشنده و خریدار که همانا نهاد «بازار» باشد، ختم می‌شد. بازار هر چه بزرگ‌تر و روان‌تر و آزادتر، مازاد رفاه خریدار و فروشنده بیشتر و رفاه و ثروت کل جامعه افزون‌تر می‌بود.

سایه سنگین تنافر در بالاترین و اصلی‌ترین نهاد سازمان ملل، شورای امنیت چنان اثرگذاشته است که هر دولت یا کشوری در جهان به قول معروف ساز خود را می‌نوازد، زیرا از مختصات اصلی روابط بین‌المللی، کنونی، حفظ منافع دولت‌هاست.

اروپایی‌ها هم به نظر می‌رسد، دیگر این جنگ را نمی‌خواهند. چه مردم اروپا چه دولتمردان آنها. آنها دلایل معقولی نیز برای مخالفت با ادامه این جنگ دارند. در همین 19 ماهی که از شروع جنگ می‌گذرد، چندین دولت فقط در انگلیس سرنگون شده است. سرنگونی دولت‌های بوریس جانسون و لیز تراس بی‌ارتباط با جنگ اوکراین نبود. بسیاری از کشورهای اروپاییِ درگیر جنگ اوکراین، و حتی آمریکا انتخابات گوناگونی پیش رو دارند و نامزدهای انتخاباتی در این کشور می‌دانند، دفاع از ادامه این جنگ پُر خسارت به نفعشان نخواهد بود چرا که، اگر اولین قربانیان جنگ اوکراین را، مردم اوکراین بدانیم، دومین قربانیان بزرگ این جنگ مردم همین کشورها هستند.

وجود اینترنت و خدمات آن به اندازه پول برای مردم تولید رفاه می‌کند. در حالی که در تولید ناخالص داخلی محاسبه نمی‌شود. برخی ارزیابی‌ها نشان داده که این محاسبات موجب افزایش ۶ درصدی در GDP می‌شود که رقم قابل توجهی است. به همین علت است که مردم حاضرند هزینه سنگین فیلترشکن را بدهند ولی دست از شبکه اجتماعی و اینترنت برندارند. فراموش نکنید که مردم برای ضدیت با حکومت یا علل سیاسی این هزینه را نمی‌دهند، نیازهای گوناگونی دارند که موجب رفاه آنان می‌شود.

اگر بعد از حادثه‌ی یورت، شورای عالی نظارت فنی و وزارت کار تکانی در جهت انجام وظایف نظارتی به خود می‌دادند، شاید انفجار معدن طرزه رخ نمی‌داد و مسئله مهم این است که حادثه‌ی تلخ بعدی در یک معدن دیگر از آنچه به نظر می‌رسد، نزدیک‌تر است و باید از همین حالا به فکر چاره بود.

سئوال این است که این نوع سخن گفتن‌ها و مطلب و مقاله نوشتن‌ها و متهم کردن‌ها و خائن خواندن‌ها که  کاملاً رنگ و بوی سیاسی دارد و اغلب هم برای پوشش ضعف‌ها و ناکارآمدی‌ها و عدم تحقق وعده‌ها و.. به کار می‌رود، به نفع کیست؟ چه دردی از مردم دوا می‌کند؟

وزیر خارجه آمریکا در دانشگاه جان‌ هاپکینز می‌گوید «نظم جهانی پیشین به پایان رسیده است». بلینکن می‌گوید جهان به سمت سه‌قطبی آمریکا، چین و روسیه در حال حرکت است. او در این میان باز به‌ طور ضمنی از آینده‌ای پر از جنگ‌های خونین خبر داد و گفت با چین بزرگ‌ترین چالش‌ها را خواهیم داشت.

راه‌حل در سیاست و بازسازی اعتماد است. تا روزی که این ترس وجود دارد که حوادث ۹۶ و ۹۸ و ۴۰۱ تکرار شود سیاست‌گذاری واقعی و علمی قفل است. قیمت نان نماد این واقعیت است.

محمد ایمانی با اشاره به حادثه امروز گرگان نوشت: «ساعت ها و روزهای غروب قدرت آمریکا و طلوع اقتدار ایران را نباید با خبرهای فرعی یا حواشی از دست داد. این غروب و طلوع دیدنی است، آن را از دست ندهیم.»

کارهایی که دولت آقای روحانی در 8 سال توان انجامش را نداشت؛ دولت سیزدهم در کمتر از دو سال انجام می‌داد. در منطق ریاضی کمیت 2 کوچک‌تر از 8 است اما اگر منطق کمی ریاضی را کنار بگذاریم و در مقایسه دولت‌ها به کیفیت سال‌ها توجه کنیم؛ 2 بزرگ‌تر از 8 خواهد بود

پوزش خواستن صدا و سیما از آقای وزیر اسبق نیز از این نوع است که به هر دلیلی زورشان نرسید، هر چند آنجا هم در درجه اول باید از مردم عذرخواهی می‌کردند. آن رفتار گذشت ولی هنوز یک هفته نگذشته بود که رفتار بسیار بدتری را این‌بار علیه آقای روحانی مرتکب شدند. این نشان داد که آن خط‌مشی همچنان برقرار بود. حرف‌هایی که علیه آقای روحانی زدند، حتی اگر علیه یک فرد عادی هم زده شود موجب تأسف و حتی مجازات شدید است، چه رسد علیه کسی که ۸ سال رییس‌جمهور همین نظام بوده است و چند دهه در بالاترین سطح سیاسی و امنیتی و... این ساختار مسوولیت داشته و اکنون نیز عضو خبرگان رهبری همین حکومت است.

امسال پنجاهمین سالگرد آن بود و تمام رسانه‌های اصلی دنیا، اعم از چپ و راست، بدان پرداختند و آن پنجاهمین سالگرد کودتای سیا علیه دولت سالوادر آلبنده در شیلی بود.

چون فضای واشنگتن آماده پذیرش توافق با ایران نیست. ولی مباحث مدیریت کاهش میان ایران و آمریکا احتمالا ادامه دار خواهد بود. مثال طرفین از یکسری کارهای تحریک آمیز دست بکشند و همان چیزی که اکنون وجود دارد در همین حد وحدود باقی بماند. این امری محتمل است که بدون اینکه هیچ تماسی یا دیداری صورت بگیرد و حتما هم نخواهند داشت ولی به شکل توافقات نانوشته و رد و بدل کردن پیغام مدیریت تنش ممکن است که اتفاق بیفتد.

در چند ماه گذشته بارها شاهد تقابل مقامات سیاسی کشور یا حتی خبرگزاری‌های مختلف درباره برخی از اقلام آمار مالی و اقتصادی بوده‌ایم. بدیهی است در همه جای دنیا گروه‌های مختلف در «تحلیل» وقایع با هم اختلاف نظر دارند؛ اما اختلاف نظر درباره «واقعیت‌های آماری» در نوع خود بی‌نظیر است. اگر مرجعیت داده‌های آماری وظیفه خود را به‌ صورت دقیق، شفاف و به موقع انجام دهد و به سهل‌الوصول‌ترین روش ممکن، همه داده‌ها و تحلیل‌ها را در اختیار مردم بگذارد، می‌توانیم به آگاهی بیشتر و تصمیمات بهتر در همه سطوح امیدوار باشیم.

امسال اما در آستانه سالگرد این واقعه تلخ دشمنان و عناصر منفعل خارج نشین با همراهی حامیان همیشگی خود و بویژه منافقان کوردل وکشورهای غربی از مدتها قبل با آماده سازی حجم سنگین سلاح و مهمات در مناطق مرزی کشورمان، در حال انتقال به شهرهای مختلف بودند که با برتری کامل و هوشیاری سیمرغ های حافظ امنیت در وزارت اطلاعات ،سازمان اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نیروی انتظامی عوامل آن قبل از انجام هرگونه تحرکی در دام قانون گرفتار شده و بدست عدالت سپرده شدند و از این رو باید به همگی آنان دستمریزاد گفت.

اخراج هر استاد، در واقع، به‌ کار گرفتن یا استخدام او در دانشگاه بزرگ‌تر است. اندکی تامل کنند و ببینند این اخراج که می‌کنند، اخراج دیگری است از دانشگاه یا اخراج خود است از جامعه و تاریخ.

پس از انتشار گفتگوی محسن هاشمی رفسنجانی با یک روزنامه که در آن برنامه‌های مدیریت شهری را «سراب» دانسته بود، سخنگوی شهرداری تهران با انتشار یادداشتی به آن واکنش نشان داد.

بانک ها در حال حاضر دارای قصور و خلأهای فراوانی هستند که این مهم بیشتر در ثبت و ضبط اطلاعات بدهی های معوق بانک هاست که البته گاهی ناخواســته و گاهی آگاهانه رخ می دهد دلیل اصلی ایــن فرایند فقدان نظــارت صحیح بانــک مرکزی بر بانک های دیگر اســت که در نهایت به روابط ناسالم در برخی بانک ها و ... منتهی می شود.

این که پیشرفت اداری محققان و استادان ادبیات فارسی دانشگاه‌های ما در کشور خودمان مشروط و منوط به قبول مقالات انگلیسی ایشان در نشریات خارجی باشد، توهین به ایران و ایرانی است.

رئیس دولت مرتبا تاکید می‌کنند که در تامین مالی دولت به‌ هیچ‌ وجه از منابع بانک مرکزی استفاده نکرده‌اند. این در حالی است که ارقام مورد اشاره، به وضوح نشان می‌دهد که دولت در حال خرج کردن از محل منابع سیستم بانکی است که متعاقب آن، بانک‌ها رو به سوی بانک مرکزی می‌آورند. سوال دیگر هم از بانک مرکزی است. پرواضح است که افزایش ۴۰۰همت بدهی دولت به سیستم بانکی و افزایش نزدیک ۱۵۰درصدی بدهی دولت به بانک‌های تجاری، به‌ هیچ‌وجه با هدف رشد نقدینگی که گذاشته شده است، سازگاری ندارد.

بعد از سومین سفر البرادعی، مدیرکل اسبق آژانس به ایران، طی یادداشتی در کیهان آورده بودیم که چالش هسته‌ای برای غرب فقط یک بهانه با هدف مقابله با پیشرفت‌های علمی ایران است و پیشنهاد کرده بودیم که تنها راه خنثی کردن این طرح آمریکا، خروج از NPT است. در آن هنگام پیشنهاد کیهان با اعتراض شدید محافل آمریکایی و اروپایی و بسیاری از مسئولان کشورمان رو‌به‌رو شد و ژیسکاردستن رئیس‌جمهور وقت فرانسه به وزیر خارجه کشورمان گلایه کرده و خواستار نادیده گرفتن پیشنهاد کیهان شده بود. چرا؟ برای این که پیشنهاد خروج ایران از NPT شلیک به پاشنه آشیل غرب در چالش هسته‌ای بود.