میتوان حدس زد و گمان برد که علت عدم شرکت بخش زیادی از واجدین شرایط چیست که مخاطب اصلیاش حکومت است ولی هیچ کس و هیچ جریانی نماینده رسمی و قابل اتکای آنها نیست و کوچکترین مدرکی در این ارتباط وجود خارجی ندارد.
روز جمعه انتخابات چهاردهمین دوره ریاستجمهوری برگزار شد و از آنجا که هیچکدام از کاندیداها به نیمی از آراء مردم دست پیدا نکردند، جمعه این هفته نیز انتخابات برگزار میشود.
وحید حاجسعیدی در یادداشتی نوشت: شهروندانی که در این دوره از انتخابات گوشهنشینی را به انتخاب آگاهانه ترجیح دادند، در دور دوم انتخابات به امید فردایی روشن وارد میدان شوند.
سیاستمدارانی که توانایی خوبی در بازی شطرنج سیاست ندارند، سعی میکنند از مشاورانی استفاده کنند که میتوانند مسیر مهرهها را به آنها نشان دهند. قالیباف از مشاوره خبره هم بیبهره بود.
مناظرهها در کشورمان - برخلاف مناظره پنجشنبه آمریکا - در فضائی بسیار اخلاقیتر برگزار شد. اگرچه برخی بیاخلاقیها وجود داشت ولی انصافا، قابل مقایسه با بیاخلاقیهای انتخاباتی آنها نبود. تمام نامزدهای انتخاباتی ما - به استثنای برخی اطرافیان برخی نامزدها - نجیب و شریفند.
مردم کار بزرگ و تاریخساز را انجام دادند و حجت را بر مسئولان تمام کردند. از سختی ها و سوءمدیریتها، از برخی آزردگیها و تعصبات و خامیها گذشته اند و در شرایط دشوار منطقه و جهان، انتظار دارند ایرانی امن و ثروتمند و سربلند داشته باشند که مردمانی بزرگ و آسوده، در رفاه و عزت به پیش می روند.
هر رای در هریک از صندوقهای اخذ رای در سراسر کشور به مانند موشکهایی است که بر قلب دشمن اصابت کرده و وعده صادقی خواهد شد که هیچ رادار و سپر موشکی نتواند آن را رهگیری کند.
مجتبی لشکربلوکی در یادداشتی نوشت: آیتالله رئیسی هم بسیار تهمت شنید، افترا خورد و صبر کرد و چیزی نگفت تا جایی که رهبر انقلاب در حرم امام خمینی(ره) پس از شهادتش گفت که «من دلم سوخت» به حال رئیسجمهور شهید دلم سوخت.
امیر عطاران، عضو شورای فرهنگ عمومی شهرستان فردیس طی یادداشتی اختصاصی نوشت: کلیدیسمها که کلیدِ سیاست خود را در بازار اندیشههای لیبرالیسم خریده بودند، نوید میدادند که با گشودن دربهای جامعه و در آغوش گرفتن کدخدا میتوان سر یک سفره به گفتگو نشست.
وقتی از افکار عمومی میگوییم تصویر نهایی و چکیده ی قضاوت اجتماعی یک جامعه ی آگاه در خصوص موضوعات و مسائل برهانی آن جامعه در ذهن نقش میبندد. افکارعمومی فرآیندی است پیچیده که از نظرات فردی و جریانات فکری اجتماعی شکل میگیرد.
مسلماً حضور گسترده و هرچه بیشتر مردم در عرصه انتخابات پاسخی روشن به تلاشهای اغواگرانه دشمنان در ناامید کردن ملت ایران است و دل ملتهای مسلمان و مستضعف که جمهوری اسلامی را حامی و پناهگاه خود میدانند نیز دلگرم خواهد کرد.
یکی از حقوقی که در مردمسالاری دینی برای مردم متصور است، حق انتخاب است. مردم طی فرایندی که بر اساس قانون تنظیم شده است، حق دارند مسئولان مناصب مختلف را در کشور انتخاب کنند، بنابراین انتخاب به عنوان یک حق برای تمام شهروندان و اتباع ایران اسلامی در قانون اساسی پیشبینی شده است.
سیاست در معنای اصیل آن، یعنی کوشش برای تامین خیر عمومی، ولی ما آن را به شر عمومی تبدیل کردهایم. اولین و ضروریترین کار برای تامین هر هدفی و اجرای هر برنامهای، تبدیل فضای شر عمومی به فضایی برای تامین خیر عمومی است.
خطبه غدیر پیامبر اکرم بسیار خواندنی و پرنکته است به طوری که بیش از ۲۰۰ فضیلت را آن حضرت برای امیرالمومنین ذکر کرده و تصریح میفرمایند: (معاشر الناس! ان فضایل علی ابن ابیطالب عند الله عز و جل و قد انزلها فی القرآن اکثر من احصیها فی مقام واحد)
خیلی فرق میکند چه کسی سکاندار کشور بشود تا بتواند مسائل کشور را حل کند؛ خیلی فرق میکند که منتخب مردم چه کسی باشد و چگونه نگاه کند؛ خیلی فرق میکند که ریس دولت با صداقت و جلب مشارکت مردم به میان بیاید تا مشکلات کشور کاهش پیدا کند، تا امید زنده شود، تا به زندگی سلام دوباره بشود.
اغلب نامزدها جز یک یا دو نفر دنبال کار کارشناسی نیستند و به خصوص آنهایی که وعده های رویایی می دهند کاری به کار کارشناسی و آمار ندارند و فقط می گویند که چه بگوییم تا مردم خوششان بیاید و به ما رای بدهند.
تنها پرسش این است که چرا برخی از کاندیداهای گرامی، سطح کار را پایین آورده اند و از مدیریت عالم و آدم و تحقق برنامه های رشد شتابان در کشور و منطقه، وعدۀ ارزاق اولیه می دهند و به راستی این طنز روزگار است که ملت بزرگ و گرامی ایران را بدین امور مخاطب قرار دهیم.