یادداشت‌ها

از نظر نگارنده، آقای همتی هم در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۴۰۰ نباخت، چون اصلا برای پیروزی نیامده بود.
به‌ نظر می‌رسد باید عمیقا خرسند بود انتخابات ریاست جمهوری در دور اول نتیجه داد، زیرا تاب و توان جامعه با آن مناظرات و تبلیغاتی که بعضا وعید بود و وعده، یا در مواردی اتهام بود و کنایه سقفی داشت و بیم از آن بود استمرار آنگونه مباحث در جامعه التهاب ایجاد کند.
انتخابات‌هایی که اصلاح طلبان در آن پیروز یا بازنده بودند رایی بالای 10 میلیون داشتند اما حالا چه اتفاقی افتاده که سبد رای آنها به 2 میلیون تقلیل یافته است؟
پرسش اصلی متن پیش‌رو این است که آیا اساسا امکان رییس‌جمهور شدن عبدالناصر همتی وجود نداشت؟ به بیان دقیق‌تر این یادداشت می‌خواهد به بررسی علل ناکامی همتی در انتخابات ریاست‌جمهوری بپردازد.
تلاقی دو انتخابات شوراها و ریاست‌جمهوری در گذشته هم بود ولی اثر انتخابات ریاست‌جمهوری بر شوراها بیشتر بود.
همزمانی اعلام نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری با برخی خبرهای اثرگذار بر روند سوددهی شرکت‌ها سبب شد تا شاهد رشد ۲۵/ ۱ درصدی میانگین وزنی قیمت سهام باشیم. به این ترتیب مطابق با سنتی دیرینه، این بار نیز روز بعد از مهم‌ترین رویداد سیاسی کشور با سبزپوشی نماگرهای تالار شیشه‌ای همراه شد.
اثر مالیات بر عایدی سرمایه بر سیاست مالی شرکت‌ها وابسته به اندازه نرخ مالیات بر عایدی سرمایه شرکت در مقایسه با نرخ مالیات بر سود توزیع شده و نرخ مالیات بر درآمد شرکت‌ها است.
با توجه به شرایط فعلی حاکم بر اقتصاد ایران و دلسردی‌ای که شاید در بعضی از بخش‌های اقتصادی به‌ویژه میان فعالان این حوزه وجود دارد، رشد اقتصادی دور از ذهن باشد. ولی آنچه که مسلم است و تحلیلی که برای آینده وجود دارد و همه انتظار دارند بعد از تعیین تکلیف نتیجه انتخابات با ترکیب خوش‌بینی تحولات و اتفاقاتی در جهت مثبت و ایجاد تقویت روحی و روانی و ایجاد علاقه برای تداوم فعالیت اقتصادی در فعالان اقتصادی ایجاد شود.
سیزدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری همراه با انتخابات شورای شهر ششم و میان‌دوره‌ای دو انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی و پنجمین دوره مجلس خبرگان رهبری روز گذشته در اقصی نقاط کشور برگزار شد.
این یادداشت پیش از پایان انتخابات و مستقل از نتیجه احتمالی آن نوشته شده است و طبعا کسانی که آن را می‌خوانند از محصول انتخابات مطلع هستند، نتیجه‌ای که چندان دور از پیش‌بینی‌ها نیست.
پایان انتخابات ۱۴۰۰ سرآغاز دور تازه‌ای از حیات جناح‌های سیاسی اصولگرا و اصلاح‌طلب است. اگر به وقایع آبان‌ماه ۹۸ و شعار «اصلاح‌طلب اصولگرا دیگه تمومه ماجرا» نگاهی دوباره بیندازیم، درخواهیم یافت این شعار که مورد پسند اپوزیسیون قرار گرفته بود و تحقق پیروزی‌شان را در دمیدن به آتش این شعار می‌دیدند، اینک این شعار کارکرد تازه‌ای پیدا کرده است.
یادداشت/با عطف به این که در ایران رئیس جمهور رئیس شورای عالی امنیت ملی به‌عنوان مهمترین متولی سیاستگذاری موضوعات داخلی و خارجی نیز هست، چند نکته را در خصوص ویژگی‌های استراتژی دولت آینده ایران در عرصه بین الملل می توان مطرح کرد.

برخی از تصمیم‌گیرندگان اقتصادی، عنوان کرده‌اند که منشأ تورم در ایران کانال «فشار هزینه» است! اولا این نظریه مورد اجماع اقتصاددانان نیست؛ ثانیا محققانی که به این نوع منشأ تورم اشاره می‌کنند، هرگز دیگر کانال‌های ایجاد تورم را رد نمی‌کنند؛ ثالثا آنکه هیچ اقتصاددانی در دنیا نیست که بگوید در یک کشور و منطقه جغرافیایی خاص فقط یک نوع منشأ تورم وجود دارد!
بـا وجــود اختلاف‌نظــر و ســلایــق گـونـاگـون در میــان جریان‌های سیاسی، چهره‌‌ها و حتی کاندیداهای ریاست‌جمهوری اما فصل مشترک همه آنها دعوت مردم به حضور حداکثری در پای صندوق‌های رای است؛ هر چند پیش از این برخی از عدم‌اهمیت کاهش مشارکت در انتخابات گفته بودند اما امروز که به فضای سیاسی کشور می‌نگریم همه از انتخابات باشکوه و مشارکت حداکثری می‌گویند؛ امری که برای اصلاح‌طلبان مسرت‌بخش و برای جریان رقیب بعضا ملال‌آور بوده است.
پیش از انتخابات را به ارتباط دو موضوع مهم اختصاص می‌دهم؛ اولی نقش متن سیاسی در رای‌آوری و دومی رای دادن یا ندادن. برخی از پرسش‌ها این است که چرا مشارکت کم است؟ یا اینکه فلان نامزد ضعیف است یا قوی؟ یا اینکه قبلی‌ها چه کار کردند که جدیدی‌ها بتوانند انجام دهند؟ داوری‌ها درباره پدیده‌ها تحت تاثیر مسائلی فراتر از آن پدیده است.
تکاندن سفره‌ی غذا روی فرش در فیلم تبلیغاتی یکی از نامزدهای محترم ریاست جمهوری، ضمن اینکه بیننده را به یاد مردی می‌اندازد که سال‌ها قبل، علف‌های هرز را به نماد ریشه‌کن کردن فساد و رانت از باغچه می‌چید؛ نکته دیگری را هم گوشزد می‌کند که می‌تواند نگران‌کننده باشد. در واقع بی‌دقتی و کیفیت کم برخی از تولیدات رسانه‌ای کاندیداها بیش‌از آنکه طنز و تمسخرآمیز باشد، نگران‌کننده است.
ادبیات و پاره‌گفتارهای کاندیداهای منتسب به جریان اصولگرایی در کمپین‌ها و مناظره‌های انتخاباتی حول این چند گزاره کانونی سامان یافته است که «وضعیت کنونی به‌دلیل پایین‌تر از سطح استانداردبودن معیشت جامعه غیرقابل‌پذیرش و ناخوشایند است».
سه چهره سیاسی مشهور که به‌طور غیررسمی به عنوان رهبران جریان اصلاح‌طلبی در ایران شهرت یافته‌اند، هر کدام موضع متفاوتی در برابر انتخابات جاری اتخاذ کرده‌اند.
اگر قصد ندارید رأی بدهید و فردای انتخابات نمی‌گویید کاش، رأی ندهید اما اگر «کاش»‌ی باقی می‌ماند تصمیم متفاوتی بگیرید. چرا که این کاش‌ها رهامان نخواهد کرد. خشم و کین هم راه به جایی نمی‌برد. چه کینه‌ای که صدا وسیمای ایران پمپاژ کند و چه نفرتی که تلویزیون من وتو.