به گزارش سایت خبری پرسون، مسعود فاطمی پرستار نوشت: بارها تا کنون با عبارتی تحت عنوان" فرهنگ اصیل " روبه رو شده ایم که تفاسیر گوناگونی نیز از آن ذکر شده است. شاید فاخرترین تعریف از اصیل بودن فرهنگ، نوشته‌ای است که توجه به وجهه "انتقادی" و چهره " اصلاحی و روبه رشد" آن دارد.
فرهنگ اصیل به مثابه عمل مثبت و نظریه پیشرفت است. پویایی فرهنگ اصیل، نقطه مقابل ایستایی باور غلط است که کنش‌های آن را در زمره تقابل اندیشه های صحیح بر علیه کج اندیشی‌ها و بد رفتاری‌های انسان می‌پندارند. لبه تیز انتقاد فرهنگی را نباید کنشی بی رحمانه دانست، بلکه آن فضیلتی است بزرگ که به دست چین کردن زیبایی‌ها و شکل دادن کالبد اقوام، مشغول است.
گرچه گاه به این نقش برجسته فرهنگ توجه نمی‌شود و مکافاتش گریبان گیر آن اقوام خواهد شد که چه گونه میراث شوم و اندیشه‌های سست به نسل بعد منتقل می‌شود. شاید بتوان گفت فرهنگ اصیل خواست عمومی برای به چالش کشیدن وضع موجود است. امروز نه تنها غرایز شخصی علیه فرهنگ قد علم کرده، بلکه جهالت مدرن نیز همسوی گفتمان رخوت شده است.
تحقق عدالت اجتماعی در گرو پیروزی فرهنگ اصیل بر این جهالت‌ها و غرایز است. "نه" به شرایط نامناسب موجود، همان وجهه انتقادی، اصلاحی و روبه رشد فرهنگ است. یک فرهنگ اصیل، فرا می‌خواند به خوبی‌ها، به پیشرفت و به عدالت. هرچه قدر ما برای نجات فرهنگ اصیل تلاش کنیم، او نیز برای هدف بخشیدن به زندگی ما و نجات انسان تلاش خواهد کرد.
توجه: مطلب مندرج صرفا دیدگاه نویسنده است و رسانه پرسون در قبال آن هیچ موضعی ندارد.
