سیاست خارجی

آنچه مسلم است عضویت در پیمان‌های منطقه‌ای برای هرکشوری به‌لحاظ سیاسی و اقتصــادی از اهمیت بالایی برخوردار بوده و می‌تواند به افزایــش مبادلات تجاری و همچنین مناسبات دیپلماتیک وسیاسی منجــر شود اما در موضوع پیوستن ایران به سازمان همکاری شانگهای با توجه به‌حضور کشورهایی که ایران سهم نه چنـدان بالائی در مبادلات اقتصادی و روابط سیاسی دارد برخلاف آنچه این سازمان را ابزاری برای دور زدن تحریم‌ها و ایستادگی در برابر محدودیت‌های اروپا و آمریکا می‌دانند به نظر می‌رسد در راستای سوق دادن جمهوری اسلامی ایران به سمت انجام مذاکرات برجامی است.

خروج نیروهای امریکایی از افغانستان بیانگر آغاز دوران جدیدی از سیاست امریکا در منطقه غرب آسیا و خاورمیانه پس ‌از واقعه یازده سپتامبر بود.

ایران سرانجام به عضویت دایمی پیمان شانگهای درآمد. این اقدام موفقیتی استراتژیک برای ایران و پیمان مذکور است. این سازمان در ابتدا برای پرهیز از رقابت‌های درونی شوروی و چین برنامه‌ریزی شده بود .اما به تدریج منافع و اولویت‌های ژئوپلیتیک، زمینه حضور برخی از کشورهای آسیای میانه را هم فراهم آورد.