انقلاب برهم زننده نظمی بود که طاغوت بنیاد نهاده بود و بر پایه های آن، کاخِ امیال خود را بنا می کرد. تخت می گذاشت و بر تخت می نشست بی آنکه نگاهی به زیر بیاندازد که پایه های تخت اش در "حسرت زار" چه مردمی قرار گرفته است و گوهر هایی که بر تاجش می درخشد، اشکِ یتیمانِ یک ملت است.
