به گزارش سایت خبری پرسون، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: روزنامه کیهان پیش از این با اشاره به تلاش برای احیای یکی از سران فتنه (از طریق حضور در مراسم تشییع و ختم، در کنار شخصیت‌های معتبر داخل نظام) تاکید کرده بود که خیانت‌های صورت گرفته از سوی سران فتنه با این مدل مهندسی‌ها و فضاسازی‌ها پاک نخواهد شد. در آن تحلیل آمده بود:«نویسنده سعی کرده فتنه و آشوب سال ۸۸ را به دعوای احمدی‌نژاد و اصلاح‌طلبان تقلیل دهد و مسئولیت عمده آن حوادث تلخ را هم گردن احمدی‌نژاد بیندازد؛ با این تجاهل که طراحی آمریکا و انگلیس و اسرائیل برای آشوب در ایران را کتمان کرده و همسویی سران فتنه با غرب را پنهان داشته است. اگر دعوا سر احمدی‌نژاد بود، چرا آشوبگران شعار می‌دادند «انتخابات بهانه است/ اصل نظام نشانه است»؟ چرا در روز قدس به نفع رژیم صهیونیستی شعار دادند، به تصویر حضرت امام(ره)بی‌حرمتی کردند، علیه اصل ولایت فقیه فحاشی نمودند و در روز عاشورا به هیئت‌ها و کتیبه‌ها و پرچم‌های عزا حمله‌ور شده و آتش‌افروزی کردند؟!».
روزنامه اعتماد در واکنش به این تحلیل نوشت: « در این‌که ۸۸ یک فتنه بزرگ رخ داد تردیدی وجود ندارد اما این‌که کل فتنه را به چند شعار مثلا به نفع رژیم صهیونیستی تقلیل دهیم و فحاشی علیه اصل ولایت فقیه و حمله به کتیبه‌های عزاداری را کل ماجرا بدانیم، معنایی جز باورکردن قصه‌هایی که خودمان بافته‌ایم، ندارد. همان روزها هم نوشتند همه کسانی که شعار «نه غزه نه لبنان» (که روزنامه محترم کیهان آن را دفاع از اسرائیل می‌داند) از ۳۰۰-۲۰۰نفر تجاوز نمی‌کرد. شعارها علیه ولایت فقیه و آتش زدن کتیبه‌های عزاداری هم به برکت بزرگنمایی تعمدی صداوسیما و رسانه‌های همسو برجسته شد. بسیاری از میلیون‌ها ایرانی که سال‌های بعد از ۸۸ در مراسم عزاداری سیدالشهدا شرکت کردند همان‌هایی بودند که در انتخابات ۸۸ به آقای احمدی‌نژاد رای ندادند. آنها نه شعارهای تند علیه نظام و نه بی‌حرمتی علیه مقدسات را قبول داشتند. بنابراین تسری دادن چهارتا شعار و رفتار غلط به همگان، قطعا قصه‌سازی برای رد گم کردن درباره عامل اصلی فتنه است. حرف‌هایی مانند این‌که اتفاقات ۸۸ با طراحی آمریکا و انگلیس صورت گرفته یا بهایی‌ها و منافقین در آن نقش داشته‌اند، صرفا تاریخ‌سازی است. البته دشمنان خارجی و گروهک‌های ضدانقلاب، بهره‌برداری کاملی از آن فتنه را داشتند اما گزارش‌های نهادهای رسمی آن زمان اثبات می‌کرد که در بروز فتنه نه خارجی‌ها و نه گروهک‌ها مدخلیت جدی نداشته‌اند. برخی دوستان که چون مثلا از میرحسین و خاتمی خوششان نمی‌آمده، خود را مجاز می‌دانند که هر اتفاقی را به آنها متصل کنند. در قاموس بازی‌های سیاسی البته این کار ایراد محسوب نمی‌شود اما با قاعده قرآنی ولا یجرمنکم شنئان قوم علی ألا تعدلوا سازگار نیست».
پاسخ اعتماد به کیهان، باز هم از نوع تجاهل است وگرنه گردانندگان این روزنامه بهتر از هر کس می‌دانند که ادعای تقلب انتخاباتی، رکن اصلی پروژه‌های براندازی سازمان سیا علیه حکومت‌های مستقل در چهارچوب کودتای مخملین بود و در ایران این ننگ برای سران اصلی جبهه اصلاح‌طلبان خواهد ماند که آنها به خاطر شدت تبعیت ازدیکته آمریکا و غرب، جرئت نکردند بگویند که با وجود فاصله ۱۱ میلیون رای میان نفر برنده انتخابات (احمدی‌نژاد) و نفر دوم (موسوی)، منطقا و به لحاظ کارشناس امکان ادعای تقلب وجود ندارد. هر چند که امثال تاجزاده و خاتمی در پستوها بارها به دروغ بودن ادعای تقلب اعتراف کردند.
بنابراین خیانت اولیه و مهم، راه‌اندازی آشوب و التهاب سیاسی، صرفا بر پایه یک دروغ بزرگ و صرفا بر اساس دیکته غرب برای کودتای مخملی بوده است. خیانت بدتر، بهانه کردن همین اعتراض مبتنی بر دروغ برای براندازی نظام است. خیانت دوم جایی افتاد که مدعیان تقلب در انتخابات دیدند آشوبگران و حامیان خارجی آنها رسما خواستار براندازی هستند و انتخابات را صرفا بهانه می‌دانند اما تا آخر خط -بن بست و سقوط فتنه- با این جریان مزدور همراهی بلکه پیشاهنگی‌اش را کردند. آنها هرگز مواضع ضد انقلابی پدید آمده و رو به تصاعد در فتنه را محکوم نکردند بلکه خود هیزم‌کش فتنه شدند ننگ نهایی آنجا بود که سران فتنه مقصد آشوب مورد برنامه‌ریزی و حمایت غرب برای براندازی و بی‌حرمتی به سید الشهدا(ع) را دیدند اما نه‌تنها محکوم نکردند و صف‌شان را از عناصر گروهکی ضد دین جدا نکردند، بلکه آنان را مردم خداجو توصیف کردند!
روزنامه اعتماد در حالی سر منشا خارجی فتنه‌ها و آشوب‌ها را انکار می‌کند که مجله فارین پالیسی تیر ماه ۸۸ فاش کرد: مدارک مستدلی وجود دارد که نشان می‌دهد دولت آمریکا در وقایع اخیر ایران دست داشته است. پاول رابرتس، معاون اسبق وزارت خزانه‌داری آمریکا اعلام کرد سازمان (N.E.D) در طول دهه گذشته میلیون‌ها دلار را صرف گسترش انقلاب «رنگی» در کشورها کرده است. بخشی از این پول به دست حامیان موسوی که با سازمان‌های غیردولتی در خارج از ایران که N.E.D بودجه آنها را تامین می‌کند و ارتباط دارند، رسیده است.
اواخر آذرماه پارسال هم داگلاس لندن، عضو پیشین سازمان سیا، در مجله فارین‌پالیسی نوشت: سازمان جاسوسی سیا در ناآرامی‌ها و آشوب‌های داخل ایران نقش‌آفرینی کرده است و این آشوب افکنی‌ها، رفتار ایران را تهاجمی‌تر و غیرقابل پیش‌بینی خواهد کرد. تضعیف دشمنان از درون، صفحه‌ای از کتاب بازی‌های جنگ ترکیبی است.
