اصلاح طلبان

یک فعال سیاسی اصلاح طلب می گوید: جبهه پایداری در حالی که مدعی تبعیت از رهبری هستند، اما کار خود را می‌کنند و تقیدی به الزاماتی که رهبری برای آن‌ها ایجاد می‌کند، ندارند. بنابراین فکر می‌کنم بی‌توجهی این گروه به بیانات رهبری عامدانه است و نه از سر غفلت و ناآگاهی.
عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت بیان کرد: جبهه اصلاحات بیانیه ای در ۱۱ بند صادر کرد و در حالی که به موضوعات مختلف مبتلابه اشاره دارد تنها به همان یک بند کار دارند که درباره غنی‌سازی است و نمی‌دانم، این همه منفی‌بافی چه علتی دارد؟
احمد زیدآبادی فعال سیاسی اصلاح طلب نوشت: ظاهراً برخی از این ۱۲ عضو شورای نگهبان در حالی نظرات خود را وحی منزل تصور می‌کنند که حتی نظام سیاسی هم دیگر به تشخیص و داوری آنها اعتمادی ندارد.
آذر منصوری به عنوان دبیرکل حزب اتحاد ملت و رهبر جبهه اصلاحات در پست اخیر خود در ایکس، بر ضرورت بازبینی قوانین کیفری ایران تأکید ورزیده و اعدام را مجازاتی غیرانسانی توصیف کرده که باید با گزینه‌های اصلاحی جایگزین شود.
فرصت یا تهدید برای جریان اصلاح‌طلبی

«آشتی ملی»؛ شکاف تازه میان مردم، اصلاح‌طلبان و حاکمیت

بیانیه اخیر جبهه اصلاحات ایران با مضمون «آشتی ملی؛ فرصتی طلایی برای تغییر و بازگشت به مردم» واکنش‌های متفاوتی برانگیخته است. بیشترین نقدها را تندروهای جریان حاکم کرده‌اند که تقریباً اغلب نقدهایشان بی‌پایه و شعاری است و فراتر از نقد، فحاشی و اتهام است. اتهاماتی که نیروهای درون خودشان بیش از همه شایسته این اتهام‌ها هستند.
احمد زیدآبادی در یادداشتی تلگرامی مطرح کرد:

انجمن دفاع از حقوق زندانیان می‌تواند مرجع تفکیک زندانی سیاسی باشد

فعال سیاسی اصلاح طلب نوشت: به نظرم انجمن دفاع از حقوق زندانیان می‌تواند مرجع معتبری برای تفکیک زندانی سیاسی از غیرسیاسی باشد و فهرست جامع و مانعی در اختیار رئیس دستگاه قضا قرار دهد.
فعال سیاسی اصلاح طلب نوشت: جبهه پایداری بروز حتی یک مورد اشتباه در کارنامه و مواضع خود را نیز انکار کنند در واقع ادعای معصومیت کرده‌اند! بنابراین یا در پی تحمیق مخاطب خود هستند، یا دچار احلام شده‌اند.
در حالی که اصولگرایان وفاداری به قدرت را در اولویت قرار داده و گاه بر خطاهای هم‌جناحی‌های خود چشم می‌پوشند، اصلاح‌طلبان نقد بی‌ملاحظه را حتی از دولت مورد حمایت‌شان دریغ نمی‌کنند؛ اما این تقابل رویکردها، کدام‌یک را به حقیقت نزدیک‌تر کرده است؟
یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های اصولگرایان با منتقدان وضع موجود به‌ویژه اصلاح‌طلبان این است، درحالی‌که اغلب تندروها متعهد به قدرت هستند، و در برابر هرگونه اقدامات حتی نادرست ولی‌نعمتان خود در دولت سکوت یا حمایت می‌کنند، در مقابل اصلاح‌طلبان متعهد به حقیقت هستند و وظیفه نقد دولت منسوب به خود را ترک نمی‌کنند؛ چه‌بسا در این میان برخی زیاده‌روی هم کنند.
فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفت: «پیروزی یا شکست هر دو می‌توانند هم‌زمان فرصت یا تهدید باشند. اینگونه نیست که با یک پیروزی به اوج و قله رفت و ماندگار ابدی شد، یا با یک شکست در قعر دره فرو رفت و درمانده ابدی شد. به علاوه این جنگ که تمام نشده است. چون نه صلحی رخ داده و نه حتی آتش‌بسی رسمی به وجود آمده است. فقط ترک عملیات مستقیم نظامی است. بدتر اینکه حتی مثل پیش از جنگ هم نیست، چون این تجاوزات قبح و تابوی جنگ را شکسته است.»
جنگ ۱۲ روزه‌ای که اخیرا میان ایران و ائتلاف اسرائیل و امریکا رخ داد، صرف‌نظر از تحلیل‌های ژئوپلیتیکی و نظامی، حامل یک پیام مهم در ساحت اجتماعی و ملی بود؛ پیام بازگشت احساس تعلق عمومی به کشور.
دو روز پیش، به تاریخ ۱۷/۴/۱۴۰۴ دوستان ما در جبهه اصلاحات بیانیه‌ای در اعتراض به قانون تعلیق همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی منتشر کردند. من به‌ عنوان یک اصلاح‌طلب نمی‌توانم با این موضع‌گیری همدل باشم.
سازمان آگهی های پُرسون