به گزارش سایت خبری پرسون، علیرضا شریفی یزدی در یادداشتی نوشت: متاسفانه واژه بیش فعالی مثل نقل و نبات بین مردم و معلمین رایج شده است و هرکس با چند علامت ساده بسیار سریع به تشخیص این اختلال در بین کودکان و نوجوانان میرسد و همچنین بسیار سریع انگ به کودکان می‌خورد.
در دوران کرونا کودکان اسیر منزل بودند و ارتباطات اجتماعی و روابط بین خانواده‌ها در این ایام کاهش چشمگیری پیدا کرد. بسیاری از کودکان در آپارتمان‌ها فضایی برای تخلیه انرژی خود ندارند و والدین سریعا به فرزند خود انگ بیش فعالی می‌زنند. این واژه خیلی واژه درستی نیست زیرا خود متخصصین هم وقتی می‌خواهند بیش فعالی را تشخیص دهند باید روزها و جلسات متعدد کار کنند.
بسیاری از افراد اصلا واژه بیش فعالی را درست تلفظ نمی‌کنند اما به تشخیص این اختلال میرسند. ما یک دوران پساکرونا داریم که بسیاری از معلمان تازه کار تجربه آموزش حضوری ندارند حتی در خصوص معلمین با سابقه نیز به دلیل اینکه یک فاصله چند ساله با کلاس درس رخ داده است با یک نسلی مواجه هستند که شناخت و شیوه برخورد با آن‌ها برای معلم راحت نبوده است. در نتیجه آن‌ها هم در گام اول تا می‌بینند که بچه یک مقداری از خود رفتار‌های عجیب و غریب بروز می‌دهد ممکن است برای او اختلال تشخیص دهند در حالی که بسیاری از دانش‌آموزان اصلا هنوز بلد نیستند که سرکلاس حاضر شوند.
طبیعی است که افراد به این فضا عادت نکرده‌اند و به نوعی باز اجتماعی شدن نیاز دارد. بسیاری از این دانش‌آموزان اصلا اختلال ندارند و به دلیل فاصله‌ای که در دوران کرونا با مدرسه گرفته‌اند از روند عادی کلاس درس دور افتاده اند.
درخصوص معلمینی که شیوه برخورد با دانش‌آموزی که درگیر اختلال هستند را بلد نیستند باید به چند نکته اشاره کنم؛ ما باید ابتدا مطمئن شویم که دانش‌آموز درگیر اختلال است و این باید توسط متخصصین تشخیص داده شود نه به صرف نگاه یک معلم یا مشاوری در مدرسه اما اگر اختلالی وجود داشته باشد، ما در نظام آموزش و پرورش طبقه‌بندی داریم.
یعنی اگر اختلال به صورت کم است معلم باید یک آموزش خیلی ساده در خصوص رفتار با آن‌ها ببیند. در این شرایط معلم باید بداند که اگر با دانش‌آموزی این مدلی مواجه شد چگونه رفتار کند. اما اگر اختلال دانش‌آموز شدید باشد قاعدتا بچه را از چرخه مدارس عادی خارج می‌کند و او باید به مدرسه بچه‌های استثنائی برود. اگر معلمان در این خصوص آگاهی کافی نداشته باشند نتایج بسیار زیان باری به بار می‌آورد و قطعا معلمان باید در این خصوص آموزش کافی ببینند.
منبع : آفتاب یزد
