به گزارش سایت خبری پُرسون، دکتر مهرداد هوشمند، استاد دانشگاه، در گفتوگو با خبرنگار ما با تأکید بر اهمیت مطالعه و کتابخوانی در توسعه اظهار داشت: هفته کتاب و کتابخوانی فرصتی ارزشمند برای توجه بیشتر به مطالعه و کتابخوانی در جامعه و یادآوری نقش کلیدی و محوری آن در توسعه پایدار جوامع است. واقعیت این است که مطالعه و کتابخوانی تنها یک فعالیت فرهنگی نیست، بلکه یک نیاز بنیادین و اساسی برای توسعه پایدار هر جامعه است. جامعهای که کتاب نمیخواند و با کتاب بیگانه میشود، حرفی برای پیشرفت و توسعه ندارد و هر روز از برنامهها و فرایند توسعه دور میماند.
وی همچنین گفت: یکی از شاخصهای مهم در توسعه فرهنگی و اجتماعی هر جامعه، میزان گرایش مردم به مطالعه و کتابخوانی است. جامعهای که برای این مولفه مهم و کلیدی سرمایهگذاری میکند و برای آن ارج مینهد و در جهت ترویج و گسترش فرهنگ مطالعه گام برمیدارد و در این زمینه اقدامات و برنامهریزی اساسی انجام میدهد، قطعاً در مسیر رشد و توسعهیافتگی خواهد بود.
این استاد دانشگاه افزود: اگر میخواهیم جامعهای پویا و توسعهیافته داشته باشیم، باید مطالعه و انس با این یار مهربان را از دوران کودکی و ابتدایی در ذهن و جان فرزندانمان نهادینه کنیم و تهیه کتاب را وارد سبد کالای خانوادهها کنیم و مطالعه و کتابخوانی در خانوادهها، مدارس، دانشگاه و جامعه را به یک عادت مطلوب و لذتبخش تبدیل کنیم و با تغییر نگرش و رفتار خود در این زمینه، اقدام اساسی در جهت ترویج و اشاعه فرهنگ کتابخوانی انجام دهیم.
این پژوهشگر مسائل اجتماعی در زمینه ارتباط بین کتابخوانی و توسعه بیان کرد: بررسیها و پژوهشهای مختلف نشان میدهد که ارتباط مستقیم و نزدیکی میان گرایش به مطالعه و کتابخوانی با رشد شاخصهای توسعه انسانی، علمی و فرهنگی وجود دارد. مطالعه و کتابخوانی از بنیادیترین عناصر شکلدهنده به سرمایههای علمی و فرهنگی هر جامعه است. طبق نظریه سرمایه انسانی (human capital theory) که یکی از نظریههای مهم در اقتصاد آموزش و پرورش است، هر نوع سرمایهگذاری در زمینه آموزش و یادگیری به افزایش توانمندیهای فردی و اجتماعی کمک میکند؛ که مطالعه و کتابخوانی هم یکی از کارآمدترین و مؤثرترین راههای تقویت سرمایههای انسانی و علمی و توسعه پایدار است.
دکتر هوشمند در ادامه افزود: با توجه به نقش مهم و زیربنایی مطالعه و کتابخوانی در توسعه انسانی و علمی جوامع، هرگونه کمتوجهی به این موضوع مهم، برنامهریزیهای توسعه را در ابعاد مختلف با مشکلات و موانع جدی مواجه میسازد و برنامهریزیهای فرهنگی و اجتماعی توسعه را دچار اختلال خواهد کرد.
منبع: پُرسون