همه چیز درباره اختلال خوردن

به گزارش سایت خبری پرسون، اختلال خوردن (Eating Disorders) از انواع مشکلات در نحوه غذا خوردن است. این مشکل می تواند به سلامتی ، احساسات و روابط فرد آسیب برساند. انواع مختلفی از اختلال خوردن وجود دارد. در این مقاله همه چیز درباره اختلال خوردن از جمله انواع آن و روش‌های درمانی‌ آن را بررسی می‌کنیم.

علل بروز اختلالات خوردن یا تغذیه چیست؟

متخصصان عقیده دارند که فاکتورهای متعددی در بروز اختلالات خوردن نقش دارند.

ژنتیک یکی از دلایل این اختلالات محسوب می شود.

شواهد به دست آمده از تحقیقات انجام شده بر دوقلوهایی که پس از تولد توسط دو خانواده متفاوت بزرگ شده ‌اند حاکی از ارثی بودن اختلالات خوردن است.

بر اساس این تحقیق در صورتی که یکی از دوقلوها اختلال خوردن داشته باشد به طور متوسط احتمال بروز این اختلال در کودک دیگر حدود ۵۰ درصد است.

ویژگی های شخصیتی که دیگر از دلایل بروز این اختلال هستند.

روان رنجوری، کمال گرایی و تکانش گری از جمله ویژگی هایی هستند که ریسک بروز اختلال خوردن را افزایش می دهند.

اصرار اطرافیان برای لاغر شدن، پذیرش بهتر افراد لاغر توسط جامعه و تبلیغات رسانه ها از دیگر دلایل بالقوه بروز اختلالات خوردن محسوب می ‌شوند.

در واقع در جوامعی که تحت تاثیر فرهنگ غرب برای لاغری بیشتر قرار ندارند تعدادی از اختلالات خوردن دیده نمی شود.

در تعداد زیادی از نقاط جهان امروز لاغر بودن یک اقدام ایده آل محسوب می شود که تعداد زیادی از افراد را دچار اختلالات خوردن کرده است.

در برخی جوامع این مشکل حل شده است اما همچنان فاکتورهای دیگری در بروز اختلال خوردن نقش دارند.

اخیراً محققان اعلام کرده‌ اند که تفاوتهای موجود در ساختار مغز و بیولوژی آن در بروز اختلالات خوردن تاثیر گذار هستند.

سطح پیام ‌رسان‌ های سروتونین و دوپامین در مغز یکی از فاکتورهای موثر در این اختلال محسوب می ‌شود.

با این حال برای تایید این یافته ها باید تحقیقات بیشتری انجام شود.

خلاصه: اختلالات خوردن در پی فاکتورهای مختلفی به وجود می آیند که ژنتیک، ساختار مغز، ویژگی های شخصیتی و فرهنگ جامعه از شایع ترین دلایل آن محسوب می ‌شوند.

انواع اختلال خوردن

۱- اختلال خوردن؛ اختلال پرخوری مشخصه اختلال پرخوری، غذا خوردن به مقدار بسیار زیاد است و یکی از شایع‌ترین اختلالات تغذیه به حساب می‌آید. افرادی که درگیر چنین اختلالی هستند، معمولا اضافه وزن دارند. این بیماری در مقایسه با بولیمیا، باعث نمی‌شود فرد غذایی که خورده است را بالا بیاورد، به خود گرسنگی بدهد و یا بیش از حد ورزش کند. اختلال پرخوری در هر سنی می‌تواند بروز کند، اما شایع ترین زمان آن میان‌سالی است. این بیماری فرد را در خطر ابتلا به دیابت نوع ۲، فشار خون بالا و بیماری‌های قلبی قرار می‌دهد.

۲- اختلال خوردن؛ اختلال بولیمیا پرخوری و سپس بالا آوردن، نشانه‌های اصلی پرخوری عصبی یا بولیمیا هستند. هر کس در هر سنی می‌تواند دچار بولیمیا شود. ۸۵% تا ۹۰% کسانی که دچار بولیمیا هستند را زنان تشکیل می‌دهند. این اختلال اکثرا در سنین نوجوانی و جوانی رخ می‌دهد. عواملی که در ابتلا به این اختلال نقش بازی می‌کنند عبارتند از حوادث استرس‌زا در زندگی، بیولوژی، فرهنگ و عادات یک خانواده و فشارهای اجتماعی برای لاغر شدن. خبر خوب این است که بولیمیا اختلالی دائمی نیست و با درمان، چرخه‌ی پرخوری و بالا آوردن متوقف می‌شود.

۳- اختلال خوردن؛ بی‌اشتهایی عصبی (آناروکسیا) افرادی که بی‌اشتهایی عصبی یا آناروکسیا دارند به صورت غیرعادی از اضافه کردن وزن وحشت دارند. این حالت باعث می‌شود به طرز خطرناکی لاغر شوند. این اختلال بیشتر میان دختران و زنان شایع است، اما پسران و مردان نیز ممکن است دچار آن شوند. این اختلال پس از یک تغییر در زندگی مانند یک حادثه‌ی تلخ یا میل به برتری در ورزش‌هایی مثل ژیمناستیک یا دوندگی رخ می‌دهد. آناروکسیا یک اختلال جدی و خطرناک است، اما با مراقبت و درمان فرد می‌تواند بهتر شود.

چگونه اختلال خوردن بر سلامتی و احساسات تأثیر می گذارد؟

اختلال خوردن می تواند مشکلات جدی در بدن ایجاد کند. بی اشتهایی می تواند منجر به مشکلات جسمی ناشی از سو تغذیه و وزن کم بدن شود ، مانند:

• فشار خون پایین
• ضربان های آهسته یا نامنظم قلب
• احساس خستگی ، ضعف ، سرگیجه
• یبوست و نفخ شکم
• دوره های نامنظم پریود
• استخوان های ضعیف
• تأخیر در بلوغ و رشد کند

افراد مبتلا به بی اشتهایی ممکن است تمرکز برایشان دشوار باشد و در به خاطر سپردن اطلاعات مشکل داشته باشند.

تغییرات خلقی و مشکلات عاطفی این افراد عبارتند از:

• احساس تنهایی ، ناراحتی یا افسردگی
• اضطراب و ترس از افزایش وزن
• افکار صدمه زدن به خودشان

درمان اختلال در خوردن

اختلال خوردن به بهترین وجه توسط تیمی که شامل پزشک ، رژیم درمانی و درمانگر است ، درمان می شود.

درمان شامل مشاوره تغذیه ، مراقبت های پزشکی و گفتگو درمانی (درمان فردی ، گروهی و خانوادگی) است. پزشک ممکن است برای درمان پرخوری ، اضطراب ، افسردگی یا سایر نگرانی های مربوط به سلامت روان دارو تجویز کند.

جزئیات درمان به نوع اختلال خوردن و شدت آن بستگی دارد. برخی از افراد به دلیل کاهش شدید وزن و عوارض پزشکی در بیمارستان بستری می شوند.