به گزارش سایت خبری پُرسون، دکتر مهرداد هوشمند، استاد دانشگاه، در گفتوگو با خبرنگار ما گفت: اگر روابط خانوادگی بر اساس احترام، محبت، گفتوگو و اعتماد متقابل باشد، کودک نیز یاد میگیرد که در جامعه بر اساس احترام متقابل و روابط اجتماعی مطلوب رفتار کند. اما اگر روابط خانوادگی بر اساس خشونت، تنش، بیاعتمادی، تحقیر و پرخاشگری شکل بگیرد، فرد نیز با همین شیوه و الگوهای رفتاری و تربیتی وارد جامعه میشود. از این طریق زمینه برای افزایش ناهنجاریهای اخلاقی و اجتماعی شکل میگیرد و سلامت جامعه مورد تهدید قرار میگیرد.
وی همچنین گفت: سلامت جامعه زمانی ایجاد میشود که رابطه سالم و مطلوبی بین خانوادهها و جامعه شکل گیرد و خانوادهها از نظر اخلاقی، عاطفی، روانی و اقتصادی در وضعیت و شرایط مطلوب باشند. اما اگر خانوادهها نقش و کارکردهای چندگانه خود را بهدرستی انجام ندهند و دچار ضعف و سستی شوند، زمینه برای بروز و افزایش آسیبهای اجتماعی و اخلاقی فراهم میگردد.
این استاد دانشگاه افزود: منشأ و ریشه بسیاری از آسیبها و انحرافات اخلاقی و اجتماعی را باید در روابط ناسالم خانوادگی و ضعف کارکردهای آموزشی و تربیتی خانواده جستوجو کرد. اگر روابط خانوادگی دچار آسیب و اختلال شود، قطعاً خشونت، پرخاشگری، ناامنی و بهطور کلی آسیبها و ناهنجاریهای اجتماعی در خانواده نیز بیشتر خواهد شد. در نتیجه، نهادهای اجتماعی و تربیتی دیگر نمیتوانند نقشها و کارکردهای خانواده را بهدرستی انجام دهند؛ لذا چرخهای از آسیبها و انحرافات اخلاقی و اجتماعی در جامعه شکل میگیرد و سلامت و تعادل نظام اجتماعی بههم میخورد.
این مدرس آموزش خانواده، در زمینه ارتباط بین خانواده سالم و پیشگیری از آسیبهای اجتماعی بیان کرد: ارتباط نزدیک و مستقیمی بین این دو وجود دارد. خانوادههایی که دارای روابط صمیمانه و حمایتهای عاطفی قوی هستند، احتمال گرایش فرزندان به رفتارهای نابهنجار و پرخطر نظیر اعتیاد، خشونت و بزهکاری کمتر میشود. در واقع خانوادههای سالم نقش یک سد محافظ اجتماعی را ایفا میکنند و با پرورش مهارتهای ارتباطی و خودکنترلی در فرزندان، از بروز آسیبها و ناهنجاریهای اخلاقی و اجتماعی در جامعه جلوگیری میکنند.
دکتر هوشمند در پایان گفت: خانواده سالم زیربنای جامعه سالم است؛ همانطور که سلولهای سالم بدن، سلامت کل بدن را تضمین میکنند، خانواده سالم نیز با انجام کارکردهای خود، جامعهای سالم و اخلاقمدار میسازد و از این طریق سلامت اخلاقی، روانی و فرهنگی جامعه را تضمین میکند.
از دیدگاه "پارسونز"، جامعهشناس بزرگ، خانواده کارکردهای مختلفی همچون جامعهپذیری اولیه، ثبات عاطفی و تربیت اجتماعی فرزندان را بر عهده دارد. اختلال در این کارکردها، سلامت و تعادل جامعه را بههم میزند و منجر به ناکارکردی و عدم تعادل نظام اجتماعی میگردد. بنابراین اگر دنبال جامعهای سالم و متعادل هستیم، باید از نقطه آغاز یعنی خانواده شروع کنیم و به سلامت خانواده بیندیشیم.
منبع: پُرسون