سیاست

واقعیت این است که ایران همواره برای روسیه اولین خاکریز بوده و در حوزه‌های مختلف هم این اتفاق است. رابطه‌ای که به طور مشخص دیدگاه ایرانی‌ها به آن، نسبت به دیدگاه روس‌ها متفاوت است.

هنگام مواجهه با یک‌مساله سیاستی برای یافتن راه‌‌‌حل، باید دلایل پدیدآمدن آن را به‌‌‌خوبی درک کنیم. در این راستا شنیدن روایت‌‌‌های سیاستگذاران و ذی‌نفعان آن سیاست، به ما کمک می‌کند تا بفهمیم که یک‌سیاست چرا و چگونه تدوین و اجرا شده است و در صورت نامطلوب بودن آن برای تغییر باید از کجا شروع کرد و پیش رفت.

یراوند آبراهامیان در کتاب «مردم در سیاست ایران» به نقش جمعیت‌های مردمی در انقلاب مشروطه و سیاست‌های حاکم در دوران پس از مشروطه تا حوالی سال32اشاره کرده است.

همان‌طور که پیش‌تر هم گفتم می‌کوشم که برخی از تعارضات سیاستی در ایران و هزینه‌های سنگین و ناکارایی آنها را به تصویر بکشم، بلکه مدیریت جامعه تغییری در این سیاست‌ها بدهد.

سیاست در دنیای امروز امری سیال است و بر اساس منافع ملی کشورها پیوسته در حال تغییر است. اگر مسوولان مملکت مطلق‌گرایی را در سیاست داخلی و خارجی سرفصل ادبیات ذهنی‌شان کنند خیلی زود، دیر خواهد شد! همان‌طورکه می‌دانید اکثریت جامعه امروز ایران به واسطه فناوری و تکنولوژی از نظر ذهنی و رفتاری دچار تغییر و تبدیل شده‌اند بر همین اساس اگر مسوولان مملکت نحوه مواجهه با چنین جامعه‌ای را بلد نباشند در فرآیند زمان هم مسوولان و هم اکثریت ملت دچار اختلافات فرهنگی، سیاسی و اقتصادی خواهند شد.

درک سیاست ایرانی از روابط بین‌الملل نسبتا ساده و براساس الگوهای کنش متقابل شکل گرفته است.

هر سند چشم‌اندازی باید یک سند راهنما باشد و همه ملتزم به اجرای آن گردند. اگر کسانی به هر دلیلی آن را اجرا نکنند یا آن را راهنمای خود ندانند، طبعاً سند به حاشیه و به بیراهه خواهد رفت.

از رابطه رهبری و هاشمی نوشتن. بسیار سخت و پیچیده است. رابطه‌ای که هنوز هم ابعاد نا مکشوف فراوانی دارد. رابطه‌ای که مصداق تمام عیاری شد از شعر هوشنگ ابتهاج. که «نشود فاش کسی، آنچه میان من و توست!. «برای همین هم خیلی‌ها چون ندیدند حقیقت را. درباره رابطه رهبری و هاشمی، ره افسانه زدند!.

اعتراضات اصفهان از چند جهت با اعتراضات دیگری که در کشور بوده و هست تفاوت جدی داشت. اول اینکه برخلاف اعتراضات دیگر تقریبا از مدت‌ها پیش قابل پیش‌بینی بود و انتظار آن می‌رفت و حتی هشدار هم داده شده بود.

درباره ساخت و الگوی رفتار آمریکای قرن21، رویکردهای مختلفی ارائه شده است. هریک از نظریه‌پردازان تلاش دارند تا شکل و تصویر خاصی از ساختار قدرت و آینده سیاسی آمریکا را ارائه دهند. اگرچه موضوعاتی همانند قدرت ملی نقش موثری در تعیین جایگاه آمریکا در سیاست جهانی دارد اما نخبگان سیاسی صرفا به‌عنوان یکی از اجزای اصلی قدرت تلقی می‌شوند.

گفت‌وگوی آقایان سیدمصطفی تاج‌زاده و مهدی نصیری، درباره «دولت/ملت» و «امت/امامت»، فرصتی بود تا آقای نصیری روایت خویش از امت و امامت را بازنمایی کند. تاج‌زاده در این گفت‌وگو کوشید تا مبتنی بر نظریات مدرن، دستاوردهای علم سیاست، اندیشه‌های سیاسی جدید، دستاوردهای نظری روشنفکران و نواندیشان دینی و تجربه بیش از چهار دهه استقرار جمهوری اسلامی، روایت شهروندمدار و معطوف به حقوق شهروندی ارائه دهد؛ روایتی که سال‌هاست منادیان گفتمان اصلاحات عرضه می‌دارند.

او در چند ساعتی که رئیس جمهور بود نکته ای گفت که نه فقط مربوط به فنلاند که عبارتی جهان‌شمول است: «منصفانه نیست تصمیم هایی که تأثیر زیادی بر من دارند بدون پرسیدن نظر هم نسل‌هایم گرفته شوند.»