سیاست

حسین شریعتمداری در کیهان نوشت؛

کس به غیر از تو نخواهم چه بخواهی چه نخواهی

حسین شریعتمداری در یادداشت روز خود با استناد به بیانات امام خمینی(ره) و رهبر انقلاب، تحولات امروز منطقه و جهان را مصداق وعده الهی در غلبه مستضعفان بر مستکبران می‌داند و این مقطع را «پیچ تاریخی» توصیف می‌کند.
ابراهیم متقی استاد دانشگاه تهران در یادداشتی نوشت؛

ضرورت‌های راهبردی عبور از تهدیدات

عبور از تهدیدات صرفا در شرایطی امکان‌پذیر است که شناخت دقیقی نسبت به ابزارهای نوظهور، تکنولوژی‌های در دسترس، ائتلاف‌ها و تاکتیک‌های امنیتی بازیگران وجود داشته باشد. در غیر این صورت، نه تنها غافلگیری باز تولید می‌شود بلکه مخاطرات امنیتی حاصل از آن آینده سیاسی و هویت ملی یک کشور را تحت‌الشعاع خود قرار خواهد داد.
وزیر تعاون گفت: سیاست‌های مرسوم بدون پذیرش فرهنگ تعاون تحول اساسی ایجاد نمی‌کند و اگر اسناد و تلاش‌های سازمان ملل و سایر نهادها به نتیجه نرسیده، دلیلش نادیده گرفتن این فرهنگ بوده است.
از اصولگرایان نمی‌خواهم که خلاف حقیقت را بگویند ولی معتقدم که اگر خواهان قدرتمندی نظام مورد حمایت خود هستید سکوت و بدتر از آن ریاکاری نکنید و حقیقتی را که می‌بینید با ادبیاتی متین و سازنده بگویید والا شما هم در زیان‌هایی که دیر یا زود به این نظام وارد خواهد شد، شریک هستید.
نقدی بر استفاده ابزاری از مفاهیم روشنفکرانه

تغییر واقعی، عبور از ذهنیت استعماری است نه برجام تکراری

مدافعان سیاست‌های گذشته، می‌کوشند اشتباهات را به گردن دیگران بیندازند. اگر بخواهیم واقعاً پارادایم تغییر کند، باید نخست از ذهنیت استعماری آنها عبور کنیم.
اصرار دولت بر مسیر بن‌بست و بی‌توجهی به اصلاح سیاست‌ها

بن‌بست سیاست‌گذاری؛ هشدار به پزشکیان برای تغییر مسیر پیش از دیر شدن

هنگامی‌که در جاده بن‌بست حرکت کنیم ولی ندانیم که بن‌بست است، بی‌خیال و آسوده خاطر می‌رویم؛ ولی وقتی فهمیدیم جاده بن‌بست است و بنزین‌ ما هم در حال تمام شدن است، عقل اقتضا می‌کند که فوری برگردیم و تغییر مسیر دهیم. نه اینکه باز هم همان راه را برویم؛ به امید آنکه گشایشی رخ خواهد داد.
هر فرد یا نهاد یا کشوری که چشم‌انداز روشنی برای آینده ندارد، تصمیم‌گیری‌های آن اغلب شتاب‌زده خواهد بود و رنگ و بوی هیجانی دارد. تصمیماتی که نه بر پایه تحلیل‌های بلندمدت بلکه ناشی از هیجانات زودگذر و لحظه‌ای مثل خشم و اضطراب و یا ملاحظات تاکتیکی است. پیامد چنین شیوه‌ای برای کشور، فرسایش توان تصمیم‌سازی نهادهای حکمرانی و تشدید احساس سردرگمی مردم است.
سیاست را نباید ساده‌سازی کرد. مناسبات سیاسی نیز تک خطی نیست و نیازمند تحلیل‌های چندلایه و چندبُعدی است. یکی از چهره‌هایی که رفتار سیاسی‌اش نمونه‌ای روشن از این پیچیدگی و ظرافت است، علی لاریجانی است؛ سیاست‌مداری با پیشینه‌ای چنددهه‌ای در عرصه‌های گوناگون حکمرانی که در سال‌های اخیر، مسیر متفاوتی را پیموده است.
با تغییر ساعت کاری ادارات، مدارس نیز مشمول تغییر زمان شروع شده‌اند، تصمیمی که اگرچه برای صرفه‌جویی در مصرف انرژی اتخاذ شده، اما نگرانی‌های جدی برای مادران و دانش‌آموزان به همراه داشته است.

سرلشکر سید یحیی رحیم صفوی گفت: ترامپ با اتخاذ رویکردی تقابلی در سیاست خارجی، با بسیاری از کشورها وارد تنش شده و اظهارات و اقدامات نامتعارفی از خود بروز داده است. این روند، وضعیت داخلی آمریکا و نظم جهانی را برهم زده و می‌تواند به تضعیف و افول جایگاه آن کشور منجر گردد.
محمد مهاجری روزنامه نگار اصولگرا در کانال تلگرامی خودش درمورد جواد لاریجانی نوشت: لاریجانی حتی اگر بخواهد بر پیشینه دیپلماسی اش تکیه کند مربوط به سه دهه قبل است و اگر چیزی از آن باقیمانده باشد ته‌نشین شده‌هایی است که چندان معتبر نیست اما او می خواهد همان را دستمایه دهد تا مثلا خود را در آینه، هم قدکیسینجر ببیند.
رئیس شورای راهبردی روابط خارجی با تاکید بر اینکه سیاست راهبردی جمهوری اسلامی ایران استفاده از قدرت نرم است، اظهار کرد: این سیاست شامل توسعه همکاری‌های اقتصادی با کشورهای منطقه است.
جلیلی در جمع دانشجویان دانشگاه فرهنگیان تهران گفت: امروز یکی از جنبه‌های فرهنگ که نقش بسزایی در تمدن‌سازی دارد، فرهنگ سیاسی است. اگر در فرهنگ سیاسی یک کشور خللی وجود داشته باشد، هزینه‌ی آن را یک ملت پرداخت خواهد کرد.
عارف در مورد رفع فیلتر عنوان کرد: رفع فیلتر به صورت گام به گام انجام می‌شود، گام اول برداشته شد و ان‌شاءالله گام‌های بعدی هم برداشته خواهد شد. ما معتقدیم سیاست منع جواب نمی‌دهد.
مرتضی مومیوند دکترای فقه، مبانی حقوق اسلامی و پژوهشگر علوم انسانی نوشت:

اصول مذاکره در گذرگاه فقه سیاسی

جاى معطل ماندن براى گشایش هاى بیرونى و چشم دوختن به دستان بیگانگان یا فروکش کردن دشمنى دشمنان خارجى، عقلانیت سیاسى حکم مى کند که کشورها و ملتها با اتکا به ظرفیت هاى داخلى خود مسیر پیشرفت و استقلال را طى کنند. تکیه بر داشته هاى ملى - اعم از ثروت هاى مادى، ظرفیت هاى انسانى، فرهنک بومى و سرمایه هاى معنوى - مهم ترین تضمین براى عزت و اقتدار پایدار یک ملت است،

ایران امروز بدون نیاز به نیروی «نیابتی» قادر به دفاع از خود است. دهه‌ها سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های دفاعی - از فناوری موشکی پیشرفته تا پهپادهای نوین- امنیت این کشور را مستقل از حمایت خارجی تضمین کرده است. ایران اگرچه همچنان به مردم خود به عنوان مهم‌ترین سد در برابر تجاوز خارجی تکیه می‌کند، اما نوآوری‌های نظامی آن امکان حفظ امنیت بدون اتکا به حمایت خارجی را فراهم کرده است.
سازمان آگهی های پُرسون