تورم

نرخ ارز در ایران، عمدتا متاثر از پارامتر‌های کلان و واقعی اقتصاد، انتظارات تورمی و در نهایت، مداخلات و سیاست‌های حاکمیت و به صورت خاص بانک مرکزی است. البته در بلندمدت در نهایت، پارامتر‌های اقتصادی بر سایر موارد، حاکم خواهد شد و عوامل فوق با هم ارتباط درونی دارند.

امروزه در محافل اجرایی دولت یکی از بحث‌های کانونی، موضوع ساخت یک میلیون مسکن در سال است تا بعد از مدت ۴ سال مجموعا ۴ میلیون مسکن جدید ساخته شود.

جهش‌های مکرر قیمت مسکن طی سه سال گذشته، یک گروه «بازیگر» داشت، یکسری «بازیگردان» و البته یک دسته «مقصر». درباره بازیگران و بازیگردانان، تاکنون زیاد صحبت شده، اما کسی تا به‌حال سراغ گروه سوم را نگرفته است. کاملا محرز است که «سیاستگذار» طی این سال‌ها دست‌کم به‌یک دلیل مشخص مقصر رکود تورمی فرسایشی در بخش مسکن بوده است؛ از این بابت که می‌توانست جلوی جهش‌های مکرر را بگیرد، اما کوتاهی کرد.

دولت‏ ها که عوض می‌شوند برای فعالان اقتصادی این سوال پیش ‏می‌آید که دولت جدید چه راه و روشی را در پیش خواهد گرفت؟ وقتی وزیری تغییر می‏ کند یا رئیس سازمانی عوض می‌شود، عاملان اقتصاد کنجکاو می‌‏شوند.