یادداشت‌ها

آن روز که امام راحلمان فرمود؛ «راه قدس از کربلا می‌گذرد»، بسیاری این سخن را در چارچوب فضای تقابل نظامی با رژیم بعث عراق تحلیل و فهم می‌کردند اما مانند بسیاری دیگر از جلوه‌های بصیرت و ژرف‌نگری آن پیر فرزانه، گذر زمان نشان داد که معنی آن کلام چه بود و کدام «راز سر به مُهری» را با خود حمل می‌کرد!

این روزها جسته و گریخته می‌شنویم که مسجدها از نمازگزاران خالی و برخی از آن‌ها تعطیل شده‌اند. من هم مثل بسیاری از هم‌سن و سال‌های خودم، از مسجد، خاطرات شیرینی دارم.‌ برای ما، مسجد جایی بود که گروه دوستی‌مان در آن‌جا شکل می‌گرفت؛ گروهی که توافقات اخلاقی خاصی داشت و تلاش می‌کرد پرهیزکارتر رفتار کند.

مهار نیروهای تندروی اصلاح‌طلب برای اولین‌بار در این چند دهه توسط فحول و افراد وزین این طیف صورت گرفت و از بسیاری نگرانی‌های سایر نیروهای دلسوز کاست.

آن‌چه مسلم است مسجد می‌تواند محور کارهای خیر و حضور مردمی مومن و کاردان باشد که انسان در آن ساخته شود.

در حوزه‌های مختلف سیاسی و اقتصادی و عمرانی و فرهنگی و اجتماعی ورزشی در شهرداری‌ها و مناطق آزاد و همچنین باشگاه‌ها و فدراسیون‌های کشور می‌باشند.

مهم‌ترین دلیل وقوع این بحران و بحران‌های مشابه، به شیوه حکمرانی ملی در کشور برمی‌گردد. به بیان دیگر نیازمند اصلاح اندیشه حکمرانی هستیم؛ گذار از «دولت رفاه» به «جامعه رفاهی»، ‌گذار از «حمایت‌های اجتماعی» به «بیمه‌های اجتماعی»، ‌گذار از «دولت پرستار» به «دولت توانمندساز»، ‌گذار از «نگاه صدقه‌ای و گداپروری» به «نگاه قابلیت‌پروری»، ‌گذار از «مردم مواجب‌بگیر دولت» به «دولت مواجب‌بگیر مردم».

پزشکیان خوب می‌داند که برخلاف آنچه که گفته می‌شود اسب زین شده‌ای برای سواری در اختیارش نیست و باید برای راه، اسب‌های بسیاری را زین کرده و راهوار کند و برای این کار به همه احتیاج دارد.

مجلس شورای اسلامی وظیفه‌ای جدی برای بررسی صلاحیت‌ها بر عهده ‌دارد. رهبر انقلاب در دیدار با آنها حداقل 12 شرط برای یک وزیر کارآمد برشمردند و اکنون نوبت نمایندگان مجلس است تا با تطبیق سابقه و کارنامه وزیران پیشنهادی با شروط رهبری، پایبندی خود را به رهنمودهای ایشان نشان دهند.

تحول در رویکرد و کارکرد روابط عمومی‌های دولتی، از مهم‌ترین اولویت‌های ارتقای حکمرانی و ترمیم سرمایه اجتماعی است. این تحول نه تنها به افزایش اثربخشی سیاست‌های دولتی کمک می‌کند، بلکه می‌تواند نقش مهمی در بازسازی اعتماد عمومی و ارتقای سرمایه اجتماعی داشته باشد. روابط عمومی‌های دولتی باید از نقش سنتی خود به عنوان ابزاری برای تبلیغات یک‌سویه فراتر رفته و به پلی واقعی برای گفتگو و تعامل میان دولت و شهروندان تبدیل شوند.

در بین نهاد و وزارتخانه‌های مختلف، جایگاه وزارت خارجه با توجه به اهمیت نقش آن در تأمین منافع ملی و امنیت کشور بسیار حائز اهمیت است. چنانچه اگر تامین امنیت و منافع در بعد ملی را یکی از برجسته ترین نمادهای دولت مدرن در تقابل با وجه سنتی آن بدانیم، این نهاد میتواند با یک سیالیت اندیشه دولت ملت را به عنوان یک کلیت به نمایش گذارد.

از مسلمان‌ها خواسته شده بود برای حفظ جانشان به این منطقه بیایند و اسلحه‌هایشان را تحویل نیروهای سازمان ملل بدهند. بنا بود سربرنیستا امن باشد اما با چراغ سبز هلندی‌ها در روز ۱۰ جولای، ارتش صرب وارد شهر شد و بعد از جداکردن کودکان و زنان، ۸هزار مرد را مخفیانه در حومهٔ شهر قتل عام کرد و جنازه آن‌ها را در مناطق جنگلی و دریاچه‌ها به‌طور دسته‌جمعی دفن کرد تا ردی از آن‌ها باقی نماند .

بدون تردید هیچگاه سرنوشت کشور را به دست بخش اندکی از نمایندگان تندرو نمی‌دهند. در سیاست‌های کلان چنان جایگاهی برای نهادها تعریف نشده است که بخواهند مغایر این سیاست‌ها تصمیم بگیرند.

متأسفانه در دولت‌های مختلف، مسئولان ما در دادن وعده! ید طولایی داشته‌اند! و رسانه‌های ما هم بر اساس سنت خبری مسؤل‌محوری خود، در انتشار وعده‌های مسئولان کم نگذاشته‌اند و وعده‌ها را با تیتر درشت و خبرهای تاپ منتشر کرده و می‌کنند. تحقق وعده‌ها بایستی دغدغه مهم دولت چهاردهم باشد.

گفته‌اند که «در مثل مناقشه نیست» و راست گفته‌اند چرا که مَثَل برای تقریب ذهن است. مثلاً وقتی گفته می‌شود شکل قله دماوند شبیه کله قند است، نباید تصور کرد که خاک آن مثل قند شیرین است! و یا اندازه آن به کوچکی کله قند است! و‌... با این توضیح ضروری به سراغ یک رخداد تاریخی می‌رویم.

در شرایط حاضر نشانی از «وفاق ملی‌» نیست. لطف کنید حرمت نام‌ها را نگه دارید. این روزها وفاق ملی را تلاش برای «التیام برخی گسیختگی‌های درون نظام» بخوانید. همین و بس. البته شاید وفاق ملی در آینده از همین مسیر بگذرد.

عباس عبدی نوشت: آگاهان امور می‌دانند که به علت عملکرد نواصولگرایان کشور قفل شده است و پس از آغاز اجرای برنامه هفتم خواهید دید که ماجرا به کلی شوخی بوده است. هیچ گونه منابع مادی برای اجرای این وعده‌های بزرگ ندارید. همه منابع از سال‌های گذشته پیش‌خور شده است. به همین علت است که ارائه برنامه به معنای مصطلح آن ممتنع است.

اکنون که مجلس شورای اسلامی در حال بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی دولت چهاردهم است باید به این نکته توجه کند که بحث آموزش خصوصا در حوزه IT نیازمند توجه ویژه است چرا که طبق شواهد علمی و تجربی این توجه یک سرمایه گذاری عظیم در راستای رشد اقتصادی و کاهش مشکلات مشکلات کشور می شود

اگر افرادی در میان گزینه‌های پیشنهادی، صلاحیت فنی یا سیاسی وزارت را نداشته باشند، طبعا اهلیت تصدی وزارت را ندارند. بحث روشن حقوقی و قانونی را نباید به بیغوله‌های سیاسی کشاند. اگر بنا باشد هر امر حقوقی تبدیل به بحث‌های سیاسی با تشخیص‌های من‌درآوردی شود، سنگ روی سنگ بند نمی‌‌شود.

آقای قزلجه خبره این کار است و نگاهی که در این دولت مطرح شده نگاهی مبتنی بر شناختی است که آقای پزشکیان بر اساس تجربه خود دارد اما ارزیابی این دولت واقعا امکان پذیر نیست لذا بر همین اساس بسیاری از احزاب در آستانه آغاز کار، دولت را به چالش کشیدند در حالی که اکنون زمان به چالش کشیدن نیست و باید فرصتی به رئیس جمهور داد تا در مقام عمل دیده شود که این وزرا کارآمدی لازم را برای رفع چالش های کشور دارند یا خیر.

حال که دولت‌ها در ایران نه بر اساس برنامه‌های ارائه شده مدیریتی و چارچوب‌های حزبی، بلکه بر اساس کارنامه نامزد منتخب و با توکل بر جریان‌های روزانه و غیرقابل کنترل شروع به کار می‌کنند؛ خوب است دولت چهاردهم در اولین همکاری خود با مجلس به اصلی‌ترین مشکل موجود یعنی مسأله معیشت مردم توجه کند و بدیهی‌ترین دغدغه بخش بزرگی از طبقه متوسط و اقشار با درآمد ثابت را مبنای برنامه‌ریزی خود قرار دهد.

فرض کنید مبینای عزیز دختر محبوب و قهرمان کشورمان چند سال دیگر موفق شد که در رشته پزشکی فارغ التحصیل شد و حتی دارای تخصص شد، قطعا بسیاری که بیمار او خواهند شد با تردید به او مراجعه خواهند کرد و همیشه در این ترس و ذهنیت هستند که نکند دکتر مبینا نعمت زاده در رسیدن به این مدارج علمی بی هیچ رقابتی و تلاشی دکتر شده است و دکتر و پزشکی حاذقی نیست.! جوابگوی این ذهنیت و ترس بیمار کیست؟

تیم ملی و البته سرخابی های پایتخت در حالی باید میزبان رقابت های بین المللی باشند که زمان تکمیل ورزشگاه آزادی مشخص نیست و از سوی دیگر کمپ تمرین تیم ملی شبیه زمین خاکی شده است.

هنر آقای پزشکیان این است که وفاق ملی را در کابینه ابجاد کند و وزرا جزیره ای عمل نکرده یا چالش و تنشی ایجاد نکنند. اگر رئیس جمهور موفق به این کار شود قطعا مجلس با دولتی که انسجام دارد و با یک وفاق حرکت می کند با نهایت وفاق و همراهی کمک خواهد کرد.