بزرگترین مانع رشد انسان جهالت او و در مرتبه دوم افراط و تفریط است. از عصاره خلقت امیرالمومنین امام على ابن ابی طالب(ع) نقل شده که ایشان می‌فرماید: لا غِنَی کالعَقلِ، و لا فَقرَ کالجَهلِ، و لا میراثَ کالاَدَب و لا ظَهیرَ کالمُشاوَرَه؛«هیچ ثروتی چون عقل و هیچ فقری چون جهل و هیچ میراثی چون ادب و هیچ پشتیبانی چون مشورت نخواهد بود» همینطور افراط و تفریط در منطق و کلام امام علی(علیه السلام) این چنین مذمت شده است: «لَاتَرَى الْجَاهِلَ إِلَّا مُفْرِطاً أَوْ مُفَرِّطا؛ جاهل و نادان یا آنکه تندرو(اهل افراط) است و یا کندرو (اهل تفریط).» (نهج البلاغه ،حکمت 70)
