نظامهای سلامت جهان باید برنامههای خود را به شکلی سازماندهی کنند که خدمات ضروری سلامت با کیفیت مناسب و با بیشترین پوشش بیمهای برای بخش بزرگی از جمعیت یا همه جمعیت کشور فراهم باشد و این حفاظت مالی در کنار پوشش جمعیت و خدمات، عدالت در دسترسی به خدمات سلامت را تضمین میکند.