منشور زنان بنیاد باران در معرض نظر و نقادی افکار عمومی قرار گرفت:
به گزارش سایت خبری پرسون، علیرضا شریفی یزدی در یادداشتی نوشت: سالیان طولانی است که یک فاصله بزرگی بین فضا، ادبیات و قوانین رسمی کشور با آن چیزی که در بطن جامعه اتفاق می‌افتد وجود دارد. مثال‌های زیادی برای این موضوع می‌توان ذکر کرد که یکی از آن ماجرای معلم قائمشهری است.
حقیقت این است که بخش بزرگی از دانش‌آموزان ما از موزیک‌هایی استفاده می‌کنند که از دید صاحبان قدرت در کشور غیر رسمی محسوب می‌شوند و هر وقت به هر دلیلی این مسئله در جایی درز پیدا می‌کند با واکنش‌های صریح مواجه می‌شویم. این واکنش‌ها برای جلوگیری از این موضوع نیست که دانش‌آموزان موسیقی سخیف گوش ندهند بلکه برای این است که آموزش و پرورش متهم نشود.
یک کار خیلی خوبی که اخیرا نیروی انتظامی در رابطه با یک افسری انجام داده و آن توجیه و برگزاری کلاس بود. متاسفانه آموزش و پرورش وقتی یکی از معلمین بر اساس قوانین و قواعد عمل نمی‌کند بسیار قاطع او را اخراج می‌کند بدون اینکه این موضوع در نظر گرفته شود که چنین اقداماتی چه تاثیری بر زندگی فرد و اثر تربیتی دارد. همچنین چنین اقداماتی می‌تواند بر خیل بزرگ معلمان کشور نیز تاثیر‌گذار باشد.
به هر حال کسانی که در آموزش و پرورش پست و مقام گرفته‌اند الزاما شایسته‌ترین افراد در دستگاه تعلیم و تربیت نیستند و روش اخراج روش بسیار غلطی است. در همه مدارس چنین اتفاقی رخ می‌دهد و ما از آن اطلاع دقیقی نداریم.
در منشور حقوق کودک که متاسفانه اغلب افراد آن را رعایت نمی‌کنند به این موضوع اشاره می‌شود که حوزه خصوصی کودک باید به رسمیت شناخته شود. لذا هیچ معلمی حق ندارد از محل آموزش و تدریس محتوا بسازد و بدون اجازه والدین کودک در فضای مجازی پخش کند.
منبع: آفتاب یزد
