به گزارش سایت خبری پرسون، امیر محمود حریرچی در یادداشتی نوشت: بخش عمده‌ای از سوء تغذیه‌ها بر می‌گردد به کمبودهای خوراکی‌ها در خانواده‌ها که به دلیل گرانی‌های گسترده امکان تامین آن‌ها وجود ندارد.
اگر سوء تغذیه در کودکی وجود داشته باشد تا بزرگسالی ادامه پیدا می‌کند و ایجاد‌کننده بیماری‌های جسمانی و روانی است.
در سطح خانواده وقتی امکان تامین معیشت حتی در سطح خوراکی‌ها وجود نداشته باشد نان‌آور خانواده مدام درگیر شرمندگی است. قطعا سرپرست‌های خانوار نباید شرمنده باشند بلکه عاملین این شرایط باید شرمنده مردم باشند.
اینکه در جامعه‌ای در این حد فقر وجود داشته باشد که مردم نتوانند نیاز‌های خوراکی خود را پاسخ دهند فاجعه است. الان تحقیقات نشان داده‌اند که سوء تغذیه در آینده تاثیرات بسیار منفی‌ای بر جامعه می‌گذارد زیرا در طیف وسیعی از مردم ایجاد‌کننده ناتوانی‌ها است.
آیا اساسی‌ترین نیاز یک انسان در درجه اول خوراک نیست؟ گرسنگی به عنوان سمبل فقر و ناتوانی در جوامع شناخته می‌شود. چرا در کشور ثروتمند ایران در این میزان به نیاز‌های مردم بی‌توجهی می‌شود؟
آنقدر بی‌توجهی‌ها زیاد شده است که حداقل‌های زندگی مردم تامین نمی‌شود. بسیاری از خانواده‌ها امروز تمایلی به ادامه تحصیل فرزند خود ندارند زیرا ترجیح می‌دهند فرزندان خود کار کنند تا بتوانند شکمشان را سیر کنند. جدای از بحث جسمی از لحاظ روانی و اجتماعی این موضوع در جامعه تاثیرات بسیار زیادی به جای می‌گذارد. مسئولین فکری به حال مشکلات کنند نه اینکه مدام از مردم صبر و تحمل طلب کنند.
منبع: آفتاب یزد
460349
