این مردم عزیز که مایه مباهات ابدی ایران و اسلام هستند، مرجع قدرت این کشور و نیز مرجع حل مسایل کشور هستند. وقتی از انتخاب خبرگان رهبری تا انتخاب نمایندگان مجلس تا انتخاب رئیس دولت تا انتخاب شوراهای شهر و روستا در اختیار مردم است، پس کلید حل مشکلات در دست آنان میباشد و مجرای این حل هم دو چیز است، یکی مشارکت در صحنههای خدمت و دیگری حضور در انتخابات.
بعضی از فعالان و کنشگران اقتصادی و اجتماعی؛ یا از روی فقدان دانش یا آگاهی توأم با ناراستی و فقدان صداقت اجتماعی از دیرباز تاکنون، البته این روزها با حدت و شدت بسیار بیشتر، آمارها و ارقامی را در قیاس با وضعیت اقتصادی مردم بیان میکنند تا هم خود و هم مردم، بهویژه دهکهای پایین جامعه را متقاعد کنند که وضعیت مردم ایران در قیاس با بسیاری از کشورها ازجمله کشورهای منطقه اگر بهتر نباشد، بدتر هم نیست و حتی قیمت بعضی از اقلام اساسی مانند بنزین، نان، گوشت مرغ، تخممرغ، گوشت قرمز یا مواد لبنی بسیار پایینتر است.
شهریاری در تذکری شفاهی در خصوص کاهش سهمیه بنزین گفت: فضای سیستان و بلوچستان متأسفانه متشنج است و مردم، رانندگان تاکسی و بین شهری به شدت نگران هستند و هزینههای آنها افزایش پیدا کرده است.
واقعیت آن است که مثلث سه ضلعی دشمنان بیرونی، کلانسرمایهداران سودجو و برخی از مدیران بیکفایت میانی، از کمتوجهی و غفلت شماری از دست اندرکاران و مسئولان سوءاستفاده میکنند. قیمتها را مافیای گوش خوابانیده از طریق شاخکهای پنهان و آشکار خود که برخی از کانالهای تلگرامی و فلان سایت و فلان شبکه مجازی از جمله آنهاست، تعیین میکنند!
علم الهدی امام جمعه مشهد گفت: دولت در عرصه دیپلماسی و سایر عرصهها اقداماتی انجام داده که موفق و مؤثر بوده و امروز کلید کار دولت در دست شماست، آنچه رهبری فرمودند «غباری هست که اجازه نمیدهد این موفقیتها دیده شود»، معیشت مردم است که این معیشت با گرانی گره خورده است.
یک فعال کارگری با استناد به فرمولهای علمی و قابل استناد براساس جدول خوراکیهای مورد نیاز خانوار متوسط ۳.۳ نفره میگوید: سبد معیشت در تهران بیش از ۲۳ میلیون تومان و در کلانشهرهای صنعتی مثل مشهد، اصفهان و تبریز، بین ۲۰ تا ۲۲ میلیون تومان است.
نمیدانم که مسوولان حکومتی که فعلا تمامقد درگیر مساله حجاب هستند و برای آن خط و نشان میکشند، تا چه اندازه از دیدن این آمار خواب راحت را تجربه خواهند کرد؟ برای نخوابیدن مدیران نیازی نیست که مصادیق را ببینیم. علم آمار برای همین در اختیار ماست تا با عدد و رقم واقعیت جامعه را دریابیم. تمام آنچه نوشته شد از آمار رسمی است. توصیه به نخوابیدن هم نمیشود، چون وضع بدتر میشود. توصیه اصلی به اصلاح سیاستها و انتخاب اولویتهای درست است. برچیدن بساط فقر و تورم را در اولویت قرار دهید.
دیگر برای مردم اصلاح طلب و اصولگرا فرقی نمی کند و فعال نگاه خنثی آنها به انتخابات بیش از عدم باور به جریانات سیاسی علل و عوامل دیگری دارد. در نتیجه اگر مســئولان امر طی شش ماه آینده کاری از پیش نبرند تا ضمن حل مشکلات مردم آنها را به حضــور در انتخابات در جهت رقم زدن تغییر در جهت بهبود وضعیت ترغیب نکنند باید از هــم اکنون منتظر انتخاباتی با مشــارکت پایین باشیم.
«چرا در دو دولت رئیسی و دولت احمدی نژاد بهرغم بهبود درآمدهای نفتی، وضع بدتر می شود ولی در دولت خاتمی و روحانی، بهرغم کاهش درآمدهای نفتی وضع بهتر میی شود؟»
نماینده ادوار مجلس گفت: مردم نمیدانند فردا چه خواهد شد؛ اساسا مردم نمی دانند نگاه دولت به فردا چه هست که براساس آن امیدوار باشند که اوضاع اقتصادی بهتر می شود.
حسن شجاعی علی آبادی در نشست علنی مجلس در تذکر شفاهی خود گفت: مردم تحمل قیمت گوشت 500 هزار تومانی و مرغ 100 هزار تومانی را ندارد، برخی از کسب و کارها اظهار میکنند که ماهانه مجبور هستیم قیمت محصولات را به دلیل نوسانات تغییر دهیم.
نماینده بجنورد تذکر داد: کشاورزان بیش از یک ماه گندم را تحویل سیلو دادند اما هنوز پولشان را دریافت نکردند و همچنین در روستاها به دلیل کمبود آرد، نان پیدا نمیشود، این چه مدیریتی است که مردم حتی نمیتوانند کمترین پروتئین را دریافت کنند.
افکار عمومی از دولت و مجموعه حاکمیت می پرسد تامین رفاه مردم کجای برنامه ها قرار دارد و اصلا در عمل و نه حرف اولویتی برای آن موجود هست؟ به نظر، پاسخ این سوال منفی است.