به گزارش سایت خبری پرسون، زهرا جعفری‌نیا روان شناس نوشت: مسئولیت اجتماعی به این معناست که فرد به عنوان عضوی از جامعه، مشارکت فعالانه دارد و نسبت به مشکلات و معضلات بی تفاوت نبوده و در تغییرات و بهبود شرایط می تواند سهیم باشد. این مشارکت و حضور فعال، از شرکت در پاکسازی محیط زیست تا کمک به رفع پلشتی ها یا شرکت در مراسم های اجتماعی و..... را در بر می گیرد.
مسئولیت اجتماعی در نقطه مقابل بی تفاوتی اجتماعی قرار دارد پس هر فرد مسئول و متعهد هرگاه معضل یا مشکلی در جامعه پدید بیاید وظیفه خود می‌داند برای رفع آن معضل به نوبه خود مشارکت موثر داشته باشد تا در رفع آن بکوشد و یا پیشگیری نماید.
مسئولیت اجتماعی طیف گسترده ای از فعالیت های فرهنگی، اجتماعی، محیط زیستی را در بر می‌گیرد و افراد جامعه در هر سطح و طبقه ای، در قبال معضلات و اتفاقاتی که در جامعه رخ می دهد مسئول هستند و تحت هیچ شرایطی این مسئولیت از آنان ساقط نمی‌شود.
برای مسئولیت پذیری تنها شرکت در فعالیت‌های اجتماعی کافی نیست بلکه باید این مسئولیت به سبک زندگی فردی و بخشی از ارزش‌ها و سیستم اعتقادی وی تبدیل شود تا بتوان گفت این فرد از نظر اجتماعی مسئول است و موثر.
مسئولیت‌های اجتماعی گرچه امری کاملا داوطلبانه بوده و تنها خود فرد باید نسبت به آن ها تصمیم گیری کند، اما باید به این نکته نیز توجه داشت که هرگونه تعهدی الزام آور است و سر باز زدن از آن به منزله کوتاهی و سهل انگاری تلقی میشود. علاوه بر این، تبعات ناشی از این سهل انگاری نیز گریبانگیر خود فرد و خانواده واطرافیان اوو در نهایت جامعه نیز خواهد شد.
البته باید دقت داشت افراد و نهادهای سودجو از نیات پاک و مسئولیت پذیری افراد جامعه سواستفاده نکنند. که دیده شده برخی رفتارها در تضاد با حاکمیت قرارمیگیرد و نکات مثبت به منفی تغییر جهت میدهد و آثار آن منفی میشود و جامعه هدف از آن سودی نمیبرد.
احساس مسئولیت برای مشارکت در فعالیت های اجتماعی به ارتقای کیفی و بهبود زندگی افراد جامعه کمک می کند. به بیان دیگر، فرد مشارکت کننده گرچه داوطلبانه و گاه بی چشمداشت و تنها برای انجام مسئولیت وارد عرصه میشود اما در نهایت نتایج و اثرات مثبت این اقدامات شامل حال خوداو نیز خواهد شد.
این نتیجه و اثر فقط مادی نیست بلکه حال خوب یکی از آثار آن است.
زمانی که فرد با احساس تعهد وارد عرصه مسئولیت اجتماعی میشود، با کمک به طبقه آسیب پذیر جامعه از عوارض ناشی از توسعه در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و غیره می‌کاهد و بدین ترتیب اقشار آسیب پذیر کمتر متحمل رنج و سختی می‌شوند.
یک شهروند مسئول همواره مسائل اجتماعی را به عنوان حیات اجتماعی خویش می پذیرد و نسبت به مسئولیت های خویش کوتاهی یا ساده نگری نمی‌کند چراکه بخوبی از تاثیر نقش خویش بر بهبود اوضاع آگاه است.
البته نباید انجام این وظیفه وظایف حاکمیت را کاهش دهد و باخیال راحت وظایفش را انجام ندهد چرا که افراد و نهادهای مدنی وظیفه شناس ها هستند و بار را به دوش میکشند !
هم فرد هم جامعه و هم حاکمیت مسئولیت مشترک و مدنی دارند
نیکوکاری؛ نمونه بارزی از انجام مسئولیت اجتماعی است
کمک به نهادهای مدنی یکی از راه های انجام مسئولیت اجتماعی است که می‌تواند به صورت فردی یا گروهی صورت بگیرد. در این شیوه، فرد یا نهادمدنی نسبت به شناسایی اقشار آسیب پذیر مانند کودکان کار، زنان فاقد سرپرست، کودکان فاقد سرپرست موثر و معتادان که ماحصل افعال نادرست حاکمیت است که امروزه در جامعه ما کم نیستند اقدام ضمن انجام مسئولیت اجتماعی خویش از بروز و تشدید معضلات اجتماعی ناشی از فقر از قبیل اعتیاد، فحشا و بزهکاری پیشگیری نموده و به امنیت و سلامت جامعه کمک می‌کند؛ همان جامعه‌ای که خود نیز به آن تعلق دارد، در آن زندگی می‌کند و در آن به کار و فعالیت می پردازد.
توجه: مطلب مندرج صرفا دیدگاه نویسنده است و رسانه پرسون در قبال آن هیچ موضعی ندارد.
