محمدرضا فرقانی دیپلمات سابق و کارشناس افغانستان در گفتگو با سایت خبری پرسون، در خصوص دلایل خروج آمریکا از افغانستان و رها کردن دولت این کشور در مواجهه با ظهور دوباره طالبان و داعش اظهار داشت: دلایل متعددی برای خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان وجود دارد اما مهمترین و اصلیترین دلیل تصمیم آمریکا برای خروج از افغانستان در این برهه مهم و حساس از تاریخ سیاسی این کشور این است که آمریکا بعد از ۲۰ سال حضور نظامی و گسترده در افغانستان نتوانست به اهداف خود دست پیدا کند و به دلیل مقاومت مردم این کشور و مقاومتی که از طرف طالبان بر علیه حضور نیروهای آمریکایی در این کشور صورت گرفت، در نهایت مجبور به خروج از افغانستان و تخلیه خاک این کشور شد.
فرقانی ادامه داد: همزمان با عدم دستیابی به اهداف اصلی در افغانستان، آمریکا هم در صحنه منطقهای و هم در صحنه بینالمللی در برابر رقبای جدی و اساسی قرار گرفته است و با وجود هزینهکرد بالا در طی 20 سال گذشته از اهداف بینالمللی خود دور مانده و در نتیجه صحنه را به رقبا باخته است به همین دلیل تصمیم به خروج نیروهای خود از افغانستان گرفت.
وی همچنین تصریح کرد: آمریکا در سال ۱۳۹۸ با طالبان به عنوان یک طرف اصلی درگیری و بحران در افغانستان وارد مذاکره شد و با او به توافق رسید که تا نیمه اول ۱۴۰۰ از افغانستان خارج شود. در حقیقت خروج از افغانستان به آمریکا تحمیل شد و آمریکا نتوانست در برابر شرایط طالبان دوام بیاورد و در مذاکرات رضایت آنها را برای ادامه حضور خود جلب کند و در نهایت آمریکا در برابر شرط اصلی طالبان مبنی بر خروج نیروهای نظامی از این کشور تسلیم شد و پذیرفت که نیروهای خود را خارج کند.
توانمندی بالای طالبان در عرصه سیاسی و نظامی
این کارشناس مسائل افغانستان تشریح کرد: امروز حضور طالبان در افغانستان یک واقعیت غیرقابل انکار است چرا که بیش از نیمی از خاک افغانستان را در کنترل خود دارد بدون آنکه متکی به حمایت مهم خارجی باشد بلکه با تکیه بر تواناییهای خود و نیروهایش در افغانستان هم در برابر نیروهای نظامی آمریکا جنگید و هم توانست در برابر نیروهای دولتی افغانستان بجنگد. علاوه بر این طالبان طی یکی دو سال اخیر در برابر نیروهای مسلح داعش نیز وارد جنگ و درگیری نظامی شده است و حضور آنها را در داخل افغانستان نمیپذیرد.
وی با اشاره به این که طالبان بیش از ۷۰ درصد خاک افغانستان را در کنترل دارد، بیان کرد: تقریباً اکثریت بالای مرزهای افغانستان با همسایگان در کنترل طالبان است. طالبان نشان داد که در صحنه سیاسی نیز توانمندی بالایی دارد و امروز از سوی کشورهای جهانی و سازمان ملل به عنوان یک گروه قدرتمند در صحنه افغانستان به رسمیت شناخته شده است.
محمدرضا فرقانی در پایان گفت: مذاکراتی که در مسکو، تهران و دبی در جریان است از یک طرف برای برقراری صلح بین طالبان و نیروهای دولتی دولت افغانستان و از طرف دیگر به منظور ایجاد آرامش و امنیت برای افغانستان است.