یک استاد دانشگاه در گفتگو با پُرسون به مناسبت "هفته پیوند اولیا و مربیان" مطرح کرد:

تربیت موفق بدون هماهنگی خانه و مدرسه، ممکن نیست!

دکتر مهرداد هوشمند، استاد جامعه‌شناسی دانشگاه و مدرس آموزش خانواده، بیان کرد: خانه و مدرسه دو نهاد مهم و اساسی در تربیت فرزندان هستند که هماهنگی و همسویی بین آن‌ها در اهداف آموزشی و تربیتی، مهم‌ترین گام در پرورش و تربیت فرزندان است. همکاری و همسویی میان خانواده و مدرسه، کلید موفقیت در تربیت و جامعه‌پذیری فرزندان است. اگر این دو نهاد مهم و زیربنایی با یکدیگر هماهنگ باشند، می‌توانند محیطی امن و سالم برای رشد اخلاقی، اجتماعی، تربیتی و عاطفی فرزندان فراهم کنند.
تصویر تربیت موفق بدون هماهنگی خانه و مدرسه، ممکن نیست!

به گزارش سایت خبری پُرسون، دکتر مهرداد هوشمند، استاد دانشگاه، در گفتگو اختصاصی با خبرنگار ما به مناسبت "هفته پیوند اولیا و مربیان" و ضرورت هر چه بیشتر تعامل بین خانه و مدرسه، اظهار داشت: تجربه‌های آموزشی کشورهای موفق نشان می‌دهد که ارتباط و تعامل مؤثر و هماهنگ بین معلمان و والدین، تأثیر مستقیمی بر پیشرفت تحصیلی، تربیت فرزندان و رشد آن‌ها از جنبه‌های مختلف خواهد داشت. هرچه این هماهنگی و همسویی بیشتر باشد، زمینه هم‌افزایی، موفقیت تحصیلی و رشد شخصیتی و اجتماعی فرزندان نیز بیشتر خواهد شد.

وی همچنین گفت: دانش‌آموزان ما زمانی رشد متوازن و سالمی خواهند داشت که خانه و مدرسه با یکدیگر همسو و هماهنگ بوده و در یک مسیر و جهت حرکت کنند. اگر این دو نهاد مهم تربیتی در روش‌های تربیتی با هم هماهنگ و هم‌جهت نباشند، زمینه سردرگمی، تعارض و دوگانگی در آموزش و تربیت فرزندان را به دنبال خواهد داشت. اما اگر مکمل هم و همسو با هم در آموزش و تربیت باشند، عشق و دانایی به هم پیوند می‌خورد که حاصل آن تربیت نسلی آگاه، مسئول، خلاق و سالم خواهد بود.

این مدرس آموزش خانواده بیان کرد: در زمینه همکاری و هماهنگی بین این دو نهاد مهم تربیتی، "انجمن اولیا و مربیان" به عنوان حلقه اتصال خانه و مدرسه، نقش مهم و کلیدی دارد. انجمن اولیا و مربیان تنها یک ساختار اداری نیست، بلکه بستری مناسب برای همفکری، همدلی و همکاری هرچه بیشتر خانه و مدرسه است. از طریق انجمن اولیا، والدین و معلمان فرصت می‌یابند در کنار هم نیازها و دغدغه‌های یکدیگر را بشنوند، تجربه‌های مختلف خود را در زمینه آموزش و تربیت کودکان و نوجوانان به اشتراک بگذارند و برای رشد و تربیت فرزندان خود، تصمیم‌های مشترک و منطقی اتخاذ کنند.

دکتر هوشمند اظهار داشت: وقتی خانواده‌ها و والدین در جریان برنامه‌های آموزشی و تربیتی مدرسه قرار گیرند و معلمان و مدرسه هم از شرایط خانوادگی دانش‌آموزان آگاه شوند، نوعی تفاهم متقابل و تعامل سازنده بین خانه و مدرسه شکل می‌گیرد که اثر و نتیجه آن در رفتار، پیشرفت تحصیلی، رشد عاطفی، اجتماعی و سلامت روانی دانش‌آموزان به وضوح دیده خواهد شد.

"برونفن برنر"، روانشناس مشهور، در نظریه «بوم‌شناختی رشد» خود بیان می‌کند که کودک در شبکه‌ای از روابط مختلف رشد می‌کند و از این شبکه‌ها تأثیر می‌پذیرد. به اعتقاد او، تعامل مؤثر و مطلوب میان خانه و مدرسه زیربنای رشد سالم و متعادل فرزندان است.

این استاد دانشگاه در ادامه گفت: آموزش و تربیت فرزندان یک مسئولیت فردی نیست. مدرسه و خانواده هر کدام به تنهایی و بدون هماهنگی یکدیگر نمی‌توانند فرآیند تربیت را به درستی انجام دهند. خانه و مدرسه دو بال پرواز تربیت فرزندان هستند و پرواز و تربیت فرزندان بدون هماهنگی این دو بال ممکن نیست. به عبارتی، هر یک از این دو نهاد به تنهایی قادر نیستند مأموریت آموزشی و تربیتی خود را به درستی انجام دهند. رشد همه‌جانبه فرزندان زمانی تحقق می‌یابد که آموزش مدرسه با تربیت و حمایت عاطفی خانواده هماهنگ باشد.

دکتر هوشمند در پایان تصریح کرد: برای تقویت تعامل میان خانه و مدرسه، برگزاری جلسات منظم میان معلمان و والدین در زمینه هماهنگی در مسائل تربیتی و آموزشی و تبادل اطلاعات، آموزش والدین و برگزاری کارگاه‌های آموزشی و تربیتی برای خانواده‌ها به منظور آشنایی بیشتر آن‌ها با روش‌های نوین تربیتی و آموزشی، تقویت انجمن‌های اولیا و مربیان در مدارس و مشارکت فعال والدین در برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری مدرسه، یک ضرورت اساسی است.

منبع: پُرسون

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید:

1091029

سازمان آگهی های پُرسون