گرانی

یادداشت/ سنگ پای قزوین که در ضرب المثل های ایرانیان مظهر پررویی است در برابر دولتمردان وطنی سر تسلیم فرود آورده و طی بیانیه ای رسما از مظهر پررویی کناره گیری نموده و در برابر مردم شرمساری خود را اعلام نموده است.

یادداشت/این روزها همه از سفره هایی حرف می زنند که هر روز کوچکتر از روز گذشته می شود؛ از معیشتی که در گرانی های چند سال اخیر زندگی را روز به روز برای مردم سخت کرده است. انعکاس گرانی در چشم های همه کسانی که به حداقل ها فکر می کنند، پیداست، حالا چه کارگر، چه کارمند و چه سرپرست خانوار، چیزی که عیان است، گرانی های یک سال گذشته است که بر زندگی همه تاثیرگذاشته است.

چرا با این که جنس هست، گران است؟ اگر کمبود باشد گرانی قابل فهم است. اما وقتی هست و زیاد هم هست چرا باید گران باشد؟ شاید کالا و خدمات گران نیست. بلکه دستمزد و درآمد کم است.

یادداشت/ افزایش افسارگسیخته روزانه و هفتگی قیمت کالا و خدمات طی دو سال گذشته از هیچ قانون و روال مشخصی تبعیت نمی‌کند و شاید دیگر مردم عادی به نوعی به آن عادت کرده و یا از سر ناچاری پذیرفته باشند .

مردم برای خرید روغن شهر را زیر پا می‌گذارند تا مجبور به خرید روغن 100 هزارتومانی ذرت نشوند. مردم با چنگ و دندان پول خود را نگه می‌دارند تا شرمنده خانواده خود نشوند.