مذاکرات برجام

آنچه مسلم است عضویت در پیمان‌های منطقه‌ای برای هرکشوری به‌لحاظ سیاسی و اقتصــادی از اهمیت بالایی برخوردار بوده و می‌تواند به افزایــش مبادلات تجاری و همچنین مناسبات دیپلماتیک وسیاسی منجــر شود اما در موضوع پیوستن ایران به سازمان همکاری شانگهای با توجه به‌حضور کشورهایی که ایران سهم نه چنـدان بالائی در مبادلات اقتصادی و روابط سیاسی دارد برخلاف آنچه این سازمان را ابزاری برای دور زدن تحریم‌ها و ایستادگی در برابر محدودیت‌های اروپا و آمریکا می‌دانند به نظر می‌رسد در راستای سوق دادن جمهوری اسلامی ایران به سمت انجام مذاکرات برجامی است.

سید ابراهیم رئیسی گفته است:«ما ابایی از مذاکره نداریم، اما گفت‌وگو با فشار چه نوع گفت‌وگویی است؟ من قبلا گفته‌ام گفت‌وگو و مذاکره در دستور کار دولت است. آنچه ما دنبال آن هستیم رفع تحریم‌هاست و ما از منافع ملت یک قدم عقب‌نشینی نخواهیم کرد. مذاکره، باید نتیجه‌محور باشد، نه گفت‌وگو برای گفت‌وگو و نه مذاکره برای مذاکره.» اینکه آقای رئیسی از مذاکره ابایی ندارد، بسیار عالی است. اینکه مذاکره در دستور کار دولت است، از آن هم عالی‌تر!

با ناکام ماندن ۶ دور مذاکرات هسته‌ای در وین، به نظر می‌رسد، بایدن و تیم سیاست خارجی‌اش در حال بازنگری در استراتژی‌های پیشین خود هستند. در کانون این استراتژی، پیش از این احیای برجام قرار داشت که از طریق بده-‌بستان امتیازات در سطح متوسط (گلدیلاکس) مورد پیگیری قرار می‌گرفت.

دولت دوازدهم مذاکرات وین را به نقطه نسبتا مطلوبی رساند و ادامه راه را به دولت جدید سپرد. می‌خواهم صورت مساله را به‌طور خلاصه تشریح و پیشنهاداتی ارایه کنم. مطابق گزارش وزارت امور خارجه، بر اساس چارچوبی که تاکنون در مذاکرات وین به دست آمده است در صورت حصول توافق و بازگشت امریکا به برجام همه تحریم‌هایی که طبق برجام رفع شده بودند، مجددا رفع خواهند شد.

هرچند گفته می‌شود شاید برجام به نتیجه نرسد و به بن‌بست کشیده شود، اما دولت جدید این توافق را امضا کرده و مجلس نیز تدوین خواهد کرد. در عالم شعار و لفاظی حرف‌های متفرقه‌ای هم زده می‌شود که اینها برای این است که در میز مذاکرات امکان نتیجه‌گیری بهتری باشد که تا اینجا مشکلی نیست.

با روی کار آمدن دولت سیزدهم مهم‌ترین سوال پیش رو این است که آیا گفت‌وگوها بر اساس توافقات قبلی پیگیری خواهد شد یا اینکه طرفین به نقطه صفر بازخواهند گشت. درخصوص به نتیجه نرسیدن مذاکرات ایران و ایالات‌متحده آمریکا، نماینده ایران در سازمان‌های بین‌المللی به هفت محور اشاره کرده است.

همین موضع گیری غلط حسن روحانی مبنای سیاست‌گذاری ایالات متحده در قبال جمهوری اسلامی شد که ظریف آن را به اعتیاد آنها به تحریم تشبیه کرد.

حمله به یک کشتی اسراییلی در دریای عمان به بهانه‌ای برای تل‌آویو برای حمله به جمهوری اسلامی تبدیل شده است. اسراییل همواره تلاش داشت تا چه از نظر نظامی و چه از نظر سیاسی به جمهوری اسلامی ایران ضربه بزند و اقدامات بسیاری را در این راستا انجام می‌داد.

تاکنون بسیار درخصـوص برجام و آینـده آن در دوران پساروحانی و دولـت آقای رئیسی صحبت شــده و هــر کسی موافــق یا مخالــف این توافق به اظهارنظر پرداخته است، اما آنچه مسلم است به‌نظر می‌رسد مسائلی همچون تحریم‌ها، برجام و FATF همه در دولت آقای رئیسی به سرانجام رسیده و حل و فصل خواهند شد، اما مشکل اساسی در بخش دیگری از توافقاتی است که میان ایران و آمریکا صورت بگیرد.