فردوسی

سید محی‌الدین حسینی ارسنجانی به انگیزه ۲۷ شهریور روز پاسداشت زبان و ادب فارسی نوشت:

نگاهی به مسیر پرشکوه زبان و ادب فارسی؛ از رودکی تا شاملو و از اوستا تا امروز

سید محی‌الدین حسینی ارسنجانی در یادداشتی به مناسبت روز زبان و ادب فارسی، با تأملی انتقادی بر نامگذاری ۲۷ شهریور به نام شهریار، این انتخاب را نشانه‌ای از نگاه‌های محدود قومی می‌داند و در برابر، گستره هزارساله زبان پارسی را به‌عنوان میراثی تمدنی و جهانی برجسته می‌سازد. او با مرور قله‌های شعر و داستان از گذشته تا امروز، یادآور می‌شود که زبان فارسی نه فقط سرمایه‌ای ملی، بلکه یکی از ارکان ادبیات جهان است که تداوم و زایندگی‌اش تضمین‌کننده هویت فرهنگی ایرانیان خواهد بود.
احمد طاهری پارسی سرا و احیاگر نوشتارهای پارسی در گفتگو با "پُرسون" مطرح کرد:

زبان پارسی شناسنامه ایران است/ پارسی را باید از فراموشی نجات دهیم

در روزگاری که واژه‌های بیگانه بیش از پیش با زبان فارسی درآمیخته‌اند، استاد احمد طاهری ـ سعدی‌پژوه سراینده پارسی‌سرا ـ با سرودن و نوشتن آثاری سراسر به زبان پارسی سره، تلاشی تازه را برای پاسداشت این زبان کهن آغاز کرده است. او در گفت‌وگویی با ما از چرایی و چگونگی پارسی‌سرایی سخن گفته است.
همزمان با سالگرد بازدید مقام معظم رهبری از آرامگاه فردوسی، استاندار خراسان رضوی دستور فعالیت دوباره شورای احیای توس را صادر کرد. این شورا با هدف احیای فرهنگی و تاریخی منطقه توس تشکیل شده بود اما سال‌ها غیرفعال مانده بود.
شب و خاموشی پر گشته از احوال درون/ بس کشانده است هوا را به سحر بهر جنون
کوچه‌ها بوی پر از راز مگو را دارند/ وز بهاری که هوادار به کویی دارند
مست از ایزد اردی به بهشتم ره داد/ بر سر خانقه سعدی شیرازم داد
مرغکان از سحر آواز به سعدی دادند/ خانقه پر شد از آواز به سعدی دادند
از قناتی که قنوتش به بلندای جهان/ ماه‌یان را به هوا خواه بلندای مهان
گوید از بهر سحر کام‌روایی سازید/ که به هنگام نماز است روایی سازید
ژاله آموزگار گفت: میان همه علوم، آنچه به ما امکان می‌دهد سرمان را بلند نگاه داریم شاهکارهای ادبی ماست. گنجینه‌های فکری، فلسفی و تاریخی کم‌نظیر ما با زبان توانای فارسی بیان شده‌اند.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پیامی برای روز بزرگداشت سعدی می‌گوید: امروز جهان معاصر بیش‌ از همیشه به سعدی و اندیشه‌های حکمی عرفانی و اخلاقی او نیاز دارد.
ظهور شاعری مانند سعدی و یک قرن بعد از او حافظ، به زبان و فرهنگ فارسی اجازه داد تا زمان بازسازی ضربات سهمگینی که به پیکره فرهنگی ایران در خراسان وارد شده بود،تسلسل و نقش آفرینی پیوسته خود را به فارس منتقل کند.
کمتر کسی است که ابوالقاسم فردوسی حکیم سخن را نشناسد و اشعاری از شاهنامه را نخوانده باشد. احتمالا با این شاعر شیرین سخن تا حدودی آشنا هستید و برخی از اشعار او را مانند داستان زال و رودابه، رستم و سهراب، بیژن و منیژه، بیژن و گرازان، کرم هفتواد و ... را خوانده اید.
به سعدی سال ۶۷۰ خورشیدی از دنیا رفت. پیکرش را در خانقاهش به خاک سپردند و بنای بر فراز مزارش ساخته شد. اما در طول زمان بارها دچار تغییر و تحول شد و چندی باری نابود شد. در ادامه تصاویری دیده نشده از آرامگاه سعدی در گذر زمان یک قرن، هفتاد و پنجاه سال قبل را مشاهده می کنید.
می توانند اسطوره ها ریشه های واقعی داشته باشند و تاریخ نگاری این جا اهمیت پیدا می کند. به هر حال فردوسی در سه دهه رنج، تمام ثروت و جوانی را فدای نگارش شاهنامه کرد. و توانست با نگارش شاهنامه اسطوره ها و حماسه و بخشی از تاریخ و زبان فارسی را جاودان کند.
در آئین بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی صورت گرفت

نشان افتخاری فردوسی به خانواده شهید الداغی اعطاء شد

نشان فردوسی با حضور قائم‌ مقام وزیر میراث‌ فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در چهار بخش حماسه‌سرایی، حماسه‌سازی، حماسه پژوهی و نشان افتخاری فردوسی در عرصه بین‌المللی به چهار نفر اعطا شد.
کاراکتر‌های نمایشی پنج شخصیت ادبی برجسته کشور هم چون حافظ و فردوسی در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران حضور دارند.
روز یکشنبه ۲۴ اردیبهشت ماه همزمان با روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی موزه سینمای ایران فیلمی از تاریخ سینمای ایران بنام «فردوسی» را نمایش می‌دهد.

معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان رضوی گفت: سالانه مرمت اضطراری و جامع ۱۰۰ اثر تاریخی این استان براساس نیاز و اولویت انجام میشود.
چرا باید از برف زیبای پر برکتی که جهان را می‌آراید و از اهل نظر و بزرگان، دل می‌رباید، چنین به اندوه و تشویق سخن گفت؟
سازمان آگهی های پُرسون